ÖNSÖZ
Önemli
hastalıkların tedavisi mutlaka uzman doktorlar tarafından
uygulanmalıdır, ama her ufak tefek rahatsızlıkta da kişinin hemen doktor
kontrolüne girmesi gerekmeyebilir.
Şifalı bitkiler
programı size bu konuda yardımcı olacaktır. Size bitkileri tanıtacak,
etkinlik biçimleri hakkında bilgilendirecek ve bitkileri doğadan kendi
ellerinizle toplayıp kurutmaya sizi davet edecektir. Bu arada da sık
sık, şifalı bitki çayları ile kişinin kendini tedavi edebilmesinin
ayrıntıları ve sınırları hakkında sizleri uyaracaktır. Bitki çayları ve
tentürleri etkili ve zararsız ilaçlardır. Ama önemli hastalıklarda
ancak, bir uzmanın uyguladığı tedaviye eşlik edebilir veya onu
destekleyebilir.
Şifalı
bitkilerle ilgilenmek isteyen kişinin, bitkinin yapısı, organları ve bu
organların işlevleri hakkında bazı temel bilgilere sahip olması gerekir.
Bir bitkinin çeşitli organları, birbirine benzemeyen çeşitli etken
maddeler içerir. Şifalı bitkilerle tedavi alanında bu organlar, bitkisel
droglar olarak tanımlanır. Yaygınlıkla kullanılan organ, glikozitler ve
alkaloitler içeren yapraklardır. Kök ve yapraklar arasında taşıma işlevi
üstlenen bir yol olarak da tanımlanabilecek saplar ise genellikle
kullanılmaz, ama bu kural bazı bitkilerde değişebilir. Yani, bazı
bitkilerin sapları da etken madde içerebilir. Aynı biçimde, bazı
ağaçların kabukları da etken madde açısından zengindir. Yeraltındaki,
adeta depo görevi üstlenen sürgünler, biçimlerine göre, köksap, yumru,
kök veya soğan adları ile tanımlanır. Kökler, topraktan emdikleri su ve
madensel tuzları yapraklara gönderirler. Genellikle şeker, bazen
vitaminler ve alkaloitler depolarlar. Çiçek ve meyve, bitkinin soyunun
devamının sağlanması görevini üstlenmişlerdir. Genellikle içerdikleri
etkin maddeler nedeniyle, şifalı bitkilerle tedavi alanında önemli yere
sahiptirler. Toplanmayan çiçek meyve oluşturur. Bitki tohumu, bitkinin
gelişme aşamasında gerekli olan etken maddelerin özünü içeren bir
depodur. Çiçeksiz bodur bitkiler ise, çiçek tozu(polen) benzeri, sarımsı
tozlar üretirler.
Okuyucuya bu
programda, hiçbir yan etki yapıcı veya zehirleyici madde içermeyen,
genellikle tanınan şifalı bitkiler ve onların tedavi edici özellikleri
tanıtılmaya çalışılacaktır. Bu programı okuyarak, kendiniz için yararlı
olacağına inandığınız reçeteleri gönül rahatlığı içinde
uygulayabilirsiniz. Bazen olumlu sonuç alamamanız da söz konusu
olabilir. Ama, önerilen reçeteleri uygun biçimde ve dozajlarda
uyguladığınızda, kötü bir sonuçla karşılaşmayacağınıza kesinlikle
inanabilirsiniz.
Değerli
okuyucular. Şifalı bitkilerin tedavi edici gücüne inanabilir ve hatta
onlarla başarılı sonuçlar elde etmiş de olabilirsiniz. Ama sağlığınıza
gerçekten değer veriyorsanız, özellikle, önemli sonuçlara yol açabilecek
hastalıklarda doktora görünmeyi ihmal etmeyiniz! Basit bir rahatsızlık
sandığınız belirtiler, yaşamsal önemde bir hastalığın ön belirtileri
olabilir! Hastalıkların teşhisi ve tedavisi yalnızca uzman tıp
doktorlarınca gerçekleştirilebilir!
Şifalı
bitkilerin tedavi edici gücünden, basit rahatsızlıklarınızı geçiştirmek
için yararlanın. Önemli hastalıkların tıbbi tedavisi sırasında da,
doktorunuzun onayını almak kaydıyla, bu tedaviye şifalı bitkilerle
destek verebilirsiniz. Ama, çok iyi tanımadığınız bitkilerle kendinizi
tedavi etmeye hiçbir zaman kalkışmayınız! Doğada her hastalığa çare
olabilecek pek çok sayıda şifalı bitki vardır; ama bu bitkileri
gereğince kullanabilmek için bilimsel eğitime de kesinlikle gerek
vardır!
Sağlıklı, mutlu
ve uzun ömürler dileğiyle.
^ Geri dön ^
Şifalı Bitkilerin
Toplanması ve Kurutulması
Yanlışlıkla zehirli bir
bitki toplamamak için, toplanmadan önce, söz konusu bitkinin
kesin olarak teşhis edilmesi gerekir! Örneğin maydanozgiller ailesine
ait bitkilerin arasında zehirli türler de vardır. Bu yüzden, çok
dikkatli olmak gerekir. Bitkiler hakkında verilen ayrıntılı bilgiler ve
resimler bu konuda aydınlatıcı olacaktır.
Bitkiler, hiçbir zaman,
yağmurlu, sisli ve rutubetli havalarda toplanmamalıdır! toplama
için en uygun saat ise, 10-16 arasıdır. Bu saate kadar güneş yükselmiş
ve sabah kırağısı ile nemlenmiş olan bitkileri kurutmuş olacaktır.
Yalnızca temiz ve lekesiz olan bitkiler kullanılmalıdır.
Kurutulmak üzere toplanan bitkiler, kökler hariç, kesinlikle
yıkanmamalıdır! Bitki toplanan yerlerin, çevre kirliliği etkisine
girmemiş olması gerekir. Şifalı bitkiler, otoyol kıyılarından
kesinlikle toplanmamalıdır. Bu bitkiler, motor egzostlarından çıkan
dumanların içerdiği kurşunla kirlenmiş olduklarından, zehirli
sayılmalıdır! Bitki toplanan bahçelerin, tarlaların, çayırların
yakınında veya uzağında haşerata karşı ilaçlama yapılmamış olması
gerekir, çünkü rüzgar o zehirli ilaçları çevreye taşıyabilir.
Bitki yaprakları
genç, ama tam gelişmiş olduklarında, çiçekler ise tam olarak
açtıklarında, genç ve tazeyken toplanmalıdır. Toprağın üstündeki
bitkinin tümü, çiçeklenme aşamasında, meyveler ise tam
olgunlaştıklarında toplanır. Kökler, ancak gelişmelerini
tamamladıklarında, genellikle ilkbaharda ve sonbaharda toplanmalıdır.
Ağaç kabukları ilkbaharda, genç dallardan soyulmalıdır. Dallar bu
mevsimde henüz kurumamış olduğu için, kabuklar daldan kolayca
ayrılacaktır.
Şifalı bitkilerin
kurutulması, içerdikleri etkin maddelerin değişime uğramasını veya
yok olmasını önler. Ayrıca, mantarların ve bakterilerin yaşam alanları
da böylece kurutulmuş olur. Bitkilerin kurutulmasının, konserve etmek
anlamında algılanılması gerekir ve toplamanın hemen ardından
gerçekleştirilmelidir. Kurutma için en uygun ortam, havadar ve gölgeli
bir yer olacaktır. Güneş altında kurutulmak istenen bitkiler, çiçek,
yaprak ve meyvelerinde bulunan uçucu yağları yitirirler. En ideali,
bitkilerin büyücek bir elek üstüne yayılarak veya demet halinde
saplarından bağlanıp, yüksek bir yere asılarak kurutulmasıdır.
Bitkilerin tam anlamıyla kurumasına çok dikkat edilmelidir. Kuruma
aşaması sona erdiğinde, bitkiler ince ince kıyılarak, hava almayan
kaplarda, kullanıma hazır biçimde saklanmalıdır.
Bitkiler yapay ısıda da
kurutulabilir, ama ısı derecesine dikkat etmek gerekir. Aromatik kokulu
bitkilerin tümü, uçucu yağ içerdikleri için, ancak 35 dereceye kadar
dayanabilirler. Öteki bitkilerin genelde 60 dereceye kadar
dayanabildikleri söylenebilir. Ama, fermantasyon oluşmaması için, hava
akımı yaratılması şarttır. Çok ince olmayan kökler, fırçalanarak iyice
yıkandıktan sonra, havadar bir ortamda kurutulmalıdır.
Bitki organları tam
anlamıyla kuruduktan sonra, nem ve ışıktan korunacakları, hava almayan
kaplara doldurulur. Saydam cam kaplar ışık geçireceği için, loş ortamda
saklanmalıdır. Bitkilerin saklandığı kapların üstüne, toplama tarihi ve
içerik hakkında bilgi veren etiketler yapıştırılmalıdır. Çünkü bitkiler,
kuruyup ince kıyıldıktan sonra, birbirlerinden kolayca ayırt
edilemezler. Bitkilerin saklanması için, teneke veya tahta kutular,
renkli cam kavanozlar kullanılabillir.
Şifalı
Bitkiler Toplama Kuralları
Şifalı bitkileri
doğadan kendisi toplamak isteyen kişinin, en azından temel botanik
bilgilerine sahip olması gerekir. Bu bilgilere sahip olup olmadığını
kişinin kendisi de saptayabilir. Bunun için kendine şu soruları
sormalıdır:
-Aradığım bitkiyi
doğada, hiçbir soru işaretine yer bırakmayacak kesinlikle bulabilir
miyim?
-Bazı bitkilerin
zehirli ikizleri olduğunu biliyor muyum?
-Zehirli oldukları için
ölüm tehlikesine yol açabilecek bitkilerle kendimi tedavi etmeye
kalkışmamam gerektiğini biliyor muyum?
-Hangi ortamlardan
bitki toplayabileceğime, hangi çayırların, tarlaların, orman kıyılarının
çevre kirliliğinden etkilenip etkilenmediğine karar verebilir miyim?
-Etkin maddelerinin en
yoğun olduğu zamanda toplayarak, bitkilerin şifalı gücünden en fazla
yararı sağlayabilmek için, onları hangi mevsimde, ve günün hangi
saatlerinde toplamam gerektiğini biliyor muyum?
-Çay hazırlayabilmek
için bitkinin hangi organının drog hazırlamaya elverişli olduğunu(çiçek,
meyve, tohum, kök, kabuk veya bitkinin tümü) biliyor muyum?
Şifalı bitkileri
toplama sırasında genel olarak özen gösterilmesi gereken konuların
başında, doğayı koruma kavramı yer almalıdır. Bitkileri planlı bir
biçimde toplayınız. Rastladığınız bir bitki kümesinin tümünü
toplamayınız ki, bir sonraki mevsimde orada aynı bitkileri yine
bulabilesiniz. Çiçeklerini, yapraklarını veya meyvelerini topladığınız
ağaçları veya çalı türü bodur bitkileri hırpalamayınız, dallarını
kırmayınız. Çayırlara, çimenliklere, çiğneyip ezmeden, dikkatle girin.
İhtiyacınızdan fazla bitkiyi toplamamaya özen gösterin. Drog olarak
kökünden yararlanılan bitkilerin soylarının kurutulmasına katkıda
bulunabileceğinizi hiçbir zaman unutmayınız.
Şifalı bitkileri
kendisi toplamak isteyen kişi, bilgisizlik veya yanlışlıkla zehirli
bitki kullanarak büyük bir sorumluluk altına girebileceğinin bilincinde
olmalıdır. Bitki toplamaya yardım eden çocukların sürekli kontrol
altında tutulmaları gerekir. Kesin olarak teşhis edemediğiniz bitkileri
toplamayınız. Onları, eğer rastlayabilirseniz, güvenebileceğiniz bir
şifalı bitki satıcısından, belki de kullanıma çok daha elverişli durumda
satın alabilirsiniz!
^ Geri dön ^
A
abdestbozanotu (pimpinella saxisfrage) : Gülgillerden;
siyah ve yeşil boya çıkartılan bir bitkidir. Rutubetli yerlerde
yetişir. Boyu 70 santimetre kadardır. Kökü akıcıdır.
Faydası :
Mideyi kuvvetlendirir. Göğüs ağrılarını dindirir. Ateşi düşürür.
Boğmaca, öksürük ve baş ağrılarını keser. Vücuda dinçlik verir.
Balgam ve ter söker. Burun kanamalarını keser. Bademcik şişlerini
indirir. Mide yanması ve bağırsak gazlarını giderir. Çıbanın
olgunlaşmasına yardım eder.
acıağaç (kuvasya
ağacı) : Sedefotugillerden; 2-3 metre boyunda küçük bir
bitkidir. İnce kabuklarının üzerinde sarı benekler vardır. Çiçekleri
kırmızıdır. Sıcak ülkelerde yetişir. Bu ülkelerde acı ağaç
kabuklarından yapılan kaplardan su içenlerin kuvvetleneceğine
inanılır.
Hekimlikte; kökü, kabuğu ve odunu kullanılır. Etkili maddesi "Quassine"dir.
Çok acıdır.
Faydası :
İştah açar, hazmı kolaylaştırır. Ateşi düşürür. Tükürük ifrazatını
arttırır. Mide, bağırsak, karaciğer ve böbreklerin çalışmasını
düzenler. Böbrek sancılarını keser, taşların düşürülmesine yardımcı
olur. Bağırsak kurtlarını döker. Kanamaları durdurur. Haşarat
kaçırıcı olarak da kullanılır. Fazla kullanılacak olursa; baş
dönmesi, mide bulantısı ve kusma yapar.
acıbakla
(termiye) : Baklagillerden; otsu bir bitkidir. Acı taneleri
kullanılır.
Faydası :
Besleyicidir. İdrar söktürür ve idrar yollarını temizler. Böbrek
iltihabını giderir. Böbrek taş ve kumlarının düşürülmesine yardımcı
olur. Baş ağrılarını dindidir. Romatizma, lumbago ve siyatik
ağrılarını keser. Albümin miktarını düşürür. Vücutta biriken tuzu
atar.
acıçiğdem
(güzçiğdemi) : Zambakgillerden; sonbahar aylarında çiçek açan,
mor renkli, zehirli bir bitkidir. Rutubetli yerlerde yetişir.
Hekimlikte haricen kullanılır.
Faydası :
Romatizma ve nikris tedavisinde kullanılır. Ancak zehirli olduğundan
dikkatli olmak gerekir.
adaçayı (salvia
officinalis) : Ballıbabagillerden; özellikle Akdeniz bölgesinde
yetişen ıtırlı bir bitkidir. Menekşeye benzeyen çiçekleri haziran,
temmuz aylarında açar. Yaprakları uzun, kenarları tırtıllı,
beyazımsı yeşil renktedir. Hafif kafuru kokusu vardır. Çiçek açtığı
zaman toplanıp, kurutulur.
Faydası :
Mide va bağırsak gazlarını giderir. Mide bulantısını keser. Hazım
sisteminin düzenli çalışmasını sağlar. Boğaz, bademcik ve dişeti
iltihaplarını giderir. Göğsü yumuşatır. Astımdaki sıkıntıları
geçirir. İdrar ve ter söktürür. Banyo suyuna katılıp yıkanılırsa;
zindelik verir. Günde, 3 kahve fincanından fazla içilmemelidir.
adamotu (köpekotu)
: Patlıcangillerden; geniş yapraklı, fena kokulu bir bitkidir. Kökü,
insan şeklini andırır. Bilhassa Antalya çevresinde yetişir.
İçeriğinde "Hyoscyamine", "Hyoseine" ve "Atropine" vardır.
Faydası :
Şehvet artırıcıdır.
adasoğanı
(scille) : Zambakgillerden, bir çeşit bitkidir. Yaprakları uzun
şerit şeklindedir. Çiçekleri; yeşil ve beyaz damarlıdır. 2 kilogram
kadar olan soğan kısmı, yapraklarının altındadır. Acı ve zehirlidir.
7,5 gram adasoğanı öldürebilir. İçeriğinde "Scillarena glikozidi"
vardır. Tazeyken kullanılmaz. Aksi halde zehirlenme ve kusmalara yol
açar. Soğanın etli olan orta kısmı dilimlenerek kurutulur. Sonra
dövülüp toz haline getirilir. Ev ilaçlarında çok dikkatli
kullanılması gerekir.
Faydası :
İdrar söktürür. Kalp hastalarında vücuda biriken suyu boşaltır.
Azotemi'yi azaltır. Böbrek hastalarının kullanmaması gerekir. Uzun
süre kullanılacak olursa "Albüminüri" yapar.
ağaçkavunu
(utruç) : Turunçgillerden; yaprakları mavimsi pembe bir
ağaçtır. Meyvesi; buruşuk kabuklu iri limona benzer.
Faydası :
Ferahlatıcı, serinletici ve kabızlık gidericidir.
ahlat
(yaban armudu) : Gülgillerden; kendi kendine yetişen ve üzerine
armut aşılanan bir ağaçtır. Yemişi iyice olgunlaştıktan sonra yenir.
Faydası :
Meyveleri, ishal keser. Zehirli hayvan sokmalarında da filizleri
dövülüp, konur.
ahududu
(ağaççileği) : Gülgillerden; böğürtlen gibi çalı halinde,
dikenli bir bitkidir. Kümeler halindedir. Kendiliğinden yetişir.
Meyvesi duta benzer. Sarımtırak kırmızı portakal renginde, sulu ve
güzel kokuludur. Meyvesi toplanıp, kurutulur. Reçel, şurup ve likör
yapılır. Meyve olarak da yenir.
Faydası :
Kanı temizler, vücutta biriken zehirli maddelerin atılmasını sağlar.
Terletir ve idrar söktürür. Kabızlığı giderir. Vücuda dinçlik verir.
Romatizma, mafsal kireçlenmesi, nikris, boğaz, bademcik ve göz
iltihaplarında kullanılır. Kansızlık ve veremde çok iyi bir gıdadır.
Ateş'i düşürür. Üre ve şeker hastalarına da faydalıdır. Mide ülseri
olanların kullanmamaları gerekir.
akasya (salkımağacı)
: Baklagillerden; bir çeşit süs ve gölge ağacıdır. Salkım çiçekli ve
küçük yapraklıdır. Çiçekleri güzel kokar. Çiçekleri kullanılır.
Faydası :
Nefes darlığını giderir. Astımın şikayetlerini giderir.
akdiken
(geyikdikeni) : Cehrigiller familyasından; 3-5 metre boyunda bir
bitkidir. Meyveleri; siyah ve etkilidir. Hekimlikte; meyvelerinden
yapılan şurup "Sirop de Nerprun" kullanılır. Ev ilaçlarında; kök ve
kabuklarından yararlanılır.
Faydası : 20
tane meyve yenecek olursa, şiddetli müshil tesiri gösterir ve
kabızlığı giderir. Kaşıntıları da keser. Ancak, belirtilen miktardan
fazla kullanılmamalıdır. Aksi halde, şiddetli karın ağrılarına sebep
olur.
akhuşağacı
(kayınağacı) : Kayıngillerden; nemli topraklarda yetişen bir
ağaçtır. Meyveleri küçüktür. Yaprakları ilkbahar aylarında toplanıp
kurutulur.
Faydası :
İdrar söktürür. Vücutta biriken suyu boşaltır. Böbreklerin düzenli
çalışmasını sağlar. Şişmanlamayı önler. Romatizma ağrılarını
dinlendirir. Ayak kokularını keser. Saçları gürleştirir, kepekleri
yok eder. Cilt hastalıklarını tedavi eder. Kalp kifayetsizliğinin
sebep olduğu idrar tutukluğunu giderir. Vücutta biriken tuzu atar.
Üremi ve albüminde faydalıdır.
alıç (ekşimuşmula)
: Gülgillerden; kırlarda yabani olarak yetişen bir ağaçtır.
Meyveleri; küçük muşmulaya benzer, kırmızı renklidir. Tadı
mayhoştur. Hekimlikte meyvesi kullanılır.
Faydası :
Asabi çarpıntıları giderir. Sinir bozukluğunu geçirir. Yüksek
tansiyonu düşürür. Aritmide kullanılır. Uykusuzluğu giderir. Kalbi
kuvvetlendirir. Damar sertliği ve göğüs nezlesinde faydalıdır.
altınbaşakotu
(solidago officinalis) : İdrar tutukluğu, albümin, nefrit,
üremi ve sistit tedavisinde kullanılan bir çeşit bitkidir.
Faydası :
Asabi çarpıntıları giderir. Sinir bozukluğunu geçirir. Yüksek
tansiyonu düşürür. Aritmide kullanılır. Uykusuzluğu giderir. Kalbi
kuvvetlendirir. Damar sertliği ve göğüs nezlesinde faydalıdır.
altınkökü
(ipeka) : Güney Amerika'da yetişen bir bitkidir.
Faydası : Az
miktarda kullanıldığı takdirde tatlandırıcıdır. Yüksek dozlarda
kullanılırsa kusturur, ishal yapar. Müzmin bronşitte ifrazatı
artırır.
amberkabuğu
(croton elutheria) : Antil adalarında yetişen "liquidamber/sığla
ağacı" denilen ağacın kabuğudur. Kabukların dışı kahverengiye yakın
gri; içi ise sarıdır. Yandığı zaman hoş bir koku verir.
Faydası :
Dizanteri ve ishali keser. Hazım bozukluklarını giderir. Kansızlıkta
faydalıdır. Anne sütünü artırır.
amberbaris
(kadıntuzluğu) : Yabani, çalı şeklinde, sarı çiçekli bir
ağaçtır. Kökü acıdır. Yaprakları ve yemişi tatlıdır. Seyrek
ormanlarda bulunur. Boyu 2-3 metre arasındadır. Meyvelerinde bol
miktarda C vitamini vardır. Meyveleri, kabukları ve kökü kullanılır.
Faydası :
Karaciğer ve safra kesesi hastalıklarını iyileştirir. Ateşi düşürür.
Hazım bozukluklarını giderir. Bağırsak iltihaplarını tedavi eder.
Öksürüğü keser. Mideyi kuvvetlendirir. İştah açar. Ağız yaralarını
iyileştirir. Kan dolaşımını düzenler. Yüksek tansiyonu düşürür.
Siyatik, romatizma ve eklem ağrılarını giderir.
anason (anis)
: Vatanı Asya'dır. Maydanozgillerden; yarım metre kadar yükseklikte
bir bitkidir. Yaprakları yuvarlak ve böbrek şeklindedir. Çiçekleri
beyazdır; meyveleri küçüktür. Meyvelerinde "Anethol" vardır. Kokucu
ve yakıcı lezzettedir. Temmuz ve ağustos aylarında toplanır.
Faydası :
Hazmı kolaylaştırır. İştahsızlığı ve yemeklere karşı duyulan
tiksintiyi giderir. Mide ve bağırsak gazlarını söktürür. İdrarı
artırır. Kusmaları ve ishali keser. Aybaşı kanamalarının düzenli
olmasını sağlar. Ancak, aybaşı kanamaları ve hamilelik döneminde
kullanılmaz. Anne sütünü artırır. Sinirleri yatıştırır. Migren
ağrılarını keser. Beyin yorgunluğunu giderir. Uyku verir. Kalbi
kuvvetlendirir. Kan dolaşımının düzenli olmasını sağlar. Cinsel
arzuları kamçılar. Astım, nefes darlığı ve bronşitte görülen
şikayetleri giderir. Öksürüğü keser. Yaşlılarda meme sarkmasını
önler. Fazla miktarda kullanıldığı zaman uyuşukluk verir.
andızotu
(atgözü) : Bileşikgillerden; nemli yerlerde yetişen, 1 metre
kadar sapı olan, bir çeşit ottur. Yaprakları büyük, yumuşak ve
yuvarlaktır. Çiçekleri sarı renkte olup, acı ve kokuludur. Kökü
kalındır. Meyveleri küçük fıstık kozalağına benzer.
Faydası :
Mideyi kuvvetlendirir. Balgam söker. Mikropları öldürür. Vücutta
biriken tuzu atar. Üremi, nefrit, sistit, idrar yolları
hastalıkarında faydalıdır. Nefes darlığını giderir. Karaciğer
hastalıklarını tedavi eder. Kaşıntıları keser. Fazla kullanıldığı
zaman mide bulantısı yapar.
antep fıstığı
(şam fıstığı) : Antepfıstığıgiller familyasındandır;
Gaziantep havalisinde yetiştirilen, 5-10 metre yüksekliğinde bir
ağaç ve bunun meyvesidir. İçeriğinde sabit yağ, sakkaroz ve
proteinli maddeler vardır.
Faydası :
Vücudun gelişmesini sağlar. Bedeni ve zihni gücü arttırır. Cinsel
istekleri kamçılar. Böbrek ve safra kesesi ağrılarını hafifletir.
Göğsü yumuşatır, öksürük söktürür.
ararot
(maranta nişastası) : Sıcak iklimlerde yetişen "Maranta" adlı
kamıştan veya ona benzer başka bitkilerin köklerinden çıkarılan
beyaz bir tozdur. Nişastadan daha incedir. Kokusu ve tadı yoktur.
Faydası :
Çocuk maması yapmakta kullanılır. Süt çocuklarına ve nekahat dönemi
hastalarına verilir. Hastalıklardan sonra görülen halsizlikleri
giderir.
ardıç (ephel)
: Kozalaklılardan 2-5 metre boyunda bir ağaçtır. Yaprakları ince,
uzun, sivri ve güzel kokuludur. Meyveleri; siyah, parlak kozalak
şeklindedir. Bunlara ardıç tohumu da denilir. Kasım ve aralık
aylarında toplanıp kurutulur. Bir çok türü vardır.
Faydası :
Kandaki şeker miktarını düşürür. Pankreasın normal çalışmasını
sağlar. Nekahat devresinin çabuk atlatılmasında yardımcı olur.
Vücuda dinçlik verir. Böbrekleri, mesaneyi ve idrar yollarını
temizler. Ter ve idrar söktürür. Vücutta biriken suyu boşaltır.
Soğuk algınlığı, romatizma, damar sertliği ve nikriste de
faydalıdır. Kadınlarda görülen beyaz akıntıyı keser. Aybaşı
ağrılarını dindirir. Böbreklerinde iltihap olanlar kullanamaz.
Tavsiye edilen miktarı da aşmamalıdır.
ardıçkatranı
ağacı (katran ardıcı) : 1 metre kadar yükseklikte;
yuvarlak kırmızı meyveleri olan bir ağaçtır. Meyveleri ardıç
meyvelerinden daha büyüktür. Odunun kapalı ocaklarda yakılmasından
(Kuru distilasyon) ardıçkatranı denilen bir madde çıkarılır.
Faydası :
Kadyağı; ergenlik, egzama, saçkıran, kellik, uyuz ve sedef
hastalığında kullanılır.
armut (pirus
communis) : Gülgillerden; çiçekleri beyaz bir ağacın meyvesidir.
Armut; suluca yumuşak tatlı ve küçük çekirdeklidir. Rengi sarı ile
yeşil arasında değişir. Ankara, Mustabey, Çengel, Kumla, Bey olmak
üzere birçok çeşidi vardır.
Faydası :
Böbreklerin düzenli çalışmasını sağlar. İdrarı bollaştırır. Böbrek
kum ve taşlarının dökülmesine yardım eder. Yüksek tansiyonu düşürür.
Kanı temizler bütün salgı bezlerinin normal çalışmasını sağlar.
Kansızlığı giderir, kabızlığı önler. Sinirleri yatıştırır. Zihni
yorgunluğu giderir. Susuzluğu keser. Tükürük ifrazatını artırır.
Hamilelerin kusmalarını azaltır. Hazımsızlığı giderir. Mafsal
kireçlenmesi, nikris ve romatizmada faydalıdır. Şeker hastaları da
yiyebilir. Midesi zayıf olanların kompostosunu içmeleri tavsiye
edilir. Yemeklerden önce yenecek olursa daha faydalı olur.
arpa (hordeum
vulgare) : Buğdaygillerden; taneleri ekmek ve bira yapmakta
kullanılan bir bitkidir. Hayvan yemi olarak da verilir. Nişastası
boldur. Kavrulup kahveye de karıştırılır.
Faydası :
İdrar söktürür. Mesane ve idrar yollarındaki iltihapları temizler.
Böbrek ve kum taşlarının dökülmesine yardım eder. Prostat büyümesini
önler. Asabi kusmaları durdurur. Boğaz ve yarımbaş ağrılarını
dindirir. Dil iltihaplarını giderir. Temriye ve mayasılda haricen
kullanılır.
aslanağzı
(kurtağzı) : Aslanağzıgiller familyasından; türlü renkte, güzel
bir bitkidir. Kokusuzdur. Daha ziyade süs bitkisi olarak kullanılır.
Faydası :
Balgam söktürür. Bronşit'te rahatlık verir.
aslanyağı
(leontopidium alpinium) : Bileşikgiller familyasından; Alp
dağlarının yüksek tepelerindeki kireçli topraklarda yetişen bir
bitkidir. Çiçekleri yıldız şeklindedir. Ağustos ayında toplanıp
kurutulur.
Faydası :
Çocuklarda görülen ishalleri keser.
aslandişi
(karahindiba) : Bileşikgiller familyasından; yol kenarında,
çayır ve hendeklerde yetişen bir çeşit bitkidir. Yaprakları rozet
şeklindedir. Çiçekleri sarıdır. Taze yaprakları salata olarak da
yenilebilir. Kökünde; Torexacin, levulin, inulin ve şeker vardır.
Yaprakları ilkbahar; kökleri ise, sonbahar aylarında toplanıp,
kurutulur.
Faydası :
İdrar söktürür. Mesane ve kalınbağırsak iltihaplarını giderir. Göğsü
yumuşatır, öksürüğü keser. Balgamlı ishalleri keser. Karaciğer
şişkinliğini indirir. Böbrek ve safra taşlarını düşürür. Sarılıkta
faydalıdır. Anne sütünü artırır. Taze sürgünleri kırıldığı zaman
akan sütü de dişleri temizler. Öğütülen kökü, kahveye katılır.
aslankuyruğu
(yerpırasası) : Ballıbabagillerden; bir çeşit bitkidir.
Faydası :
Ateşi düşürür ve terletir. Vücuda rahatlık verir.
aslanpençesi
(alchemila vulgaris) : Gülgillerden; çayırlarda, ormanlarda
yetişen ve türlü çeşitleri olan bir yabani bitkidir. 5-7 parçalı
olan yaprakları büyüktür. Kökü geniştir. Çiçekleri; ufak yıldız
şeklinde olup, yeşilimtıraktır. Mart-Temmuz ayları arasında
toplanıp, kurutulur.
Faydası :
Ateş düşürür. Vücuda kuvvet verir. Yarımbaş ağrılarını keser. Anne
sütünü artırır.
asma (vitis)
: Asmagiller familyasından tırmanıcı, uzun ömürlü, ağaçsı bir
bitkidir. Mayıs-Haziran ayları arasında çiçek açar. Gövdesi
üzerindeki kabuklar zamanla esmerleşip şeritler halinde dökülür.
Çiçekleri küçük, yeşilimsi renktedir. Yapraklarının taban kısmı kalp
şeklindedir. Kenarları dişli ve ucu sivridir. Üst yüzleri tüysüz,
alt yüzleri ise tüylüdür. Meyvelerine üzüm denir. Kuru veya yaş
olarak yenir.
Faydası :
Yaprakları ile yapılan ilaçlar kanamayı durdurur. Vücuda kuvvet
verir. Sarılığı keser. İshali durdurur.
atkestanesi
(hindkestanesi) : Atkestanegiller familyasından; süs olarak
yetiştirilen iri bir gölge ağacıdır. Nisan-Temmuz aylarında çiçek
açar. Meyveleri kestaneye benzer. İçinde nişasta, saponin ve yağ
vardır.
Faydası :
Kabuklarından yapılan ilaçlar ateşi düşürür. Vücuda kuvvet verir.
Tohumları ise romatizma ve mafsal ağrılarını giderir. Varis flebit
ve basur memelerinin tedavisinde ve deri çatlaklarını gidermekte
kullanılır.
atkuyruğu
(zemberekotu) : Atkuyruğugillerden; kök sapı ömürlü olan, nemli
yerlerde yetişen bir bitkidir.
Faydası :
İdrar tutukluğunu giderir. İdrarı artırır. Böbrek taşlarının
düşürülmesinde yardımcı olur. İdrar torbasındaki iltihabı giderir.
Kan işemeyi keser. Albümin miktarını düşürür. Zatülcenp ve karaciğer
hastalıklarının tedavisinde kullanılır. Nikris ve romatizmanın
şikayetlerini giderir. Tavsiye edilen miktardan fazla
kullanılmamalıdır.
ayçiçeği
(gündöndü) : Bileşikgillerden; büyük çiçekli bir bitkidir.
Çiçekleri tabak şeklindedir. Rengi sarıdır. Tohumlarından yağ
çıkarılır.
Faydası :
Yağı, damar sertliğini giderir. Kurdeşen'in sebep olduğu kaşıntıları
giderir. Esansı verem tedavisinde kullanılır. Kolestrol miktarını
düşürür. Cinsel arzuları kamçılar. Bedeni ve zihni yorgunluğu
giderir. Kalp, sinir hastalıkları ve iktidarsızlığı önler.
ayıüzümü
(itüzümü) : Fundagillerden; küçük taneler halinde kırmızı renkli
yemişleri olan, tüylü bir bitkidir.1-3 metre yüksekliğindedir. Her
mevsimde yaprakları vardır. Makilerde bulunur. Dalları kırmızımtırak
kahverengidir. Yaprakları şimşir yapraklarına benzer. İçinde
Hydrochinone vardır. Sonbahar aylarında toplanıp kurutulur.
Çiçekleri pembe salkımlar halindedir. Ev ilaçlarında yaprakları
kullanılır.
Faydası :
Kuvvet verir. İshali keser. İdrar yollarını temizler. İdrar
söktürür. Ateşi düşürür. İdrar yollarındaki taşların düşmesine
yardım eder. Prostat büyümesinden kaynaklanan şikayetleri giderir.
aylandız
(kokarağaç) : Sedefotugillerden; bir çeşit süs ağacıdır.
Çiçekleri uzun salkım şeklindedir. Kokusu keskindir. Meyveleri
sonbaharda dökülmeden önce kızarır.
Faydası :
Bağırsak solucanlarını düşürür.
aynısefa
(gecesefası) : Bileşikgillerden çiçekleri güzel, sarı renkli bir
bitkidir.
Faydası :
İdrar söktürür. Terletir. Aybaşı kanını söktürür ve aybaşı
kanamalarının normal olmasını sağlar. İştah arttırır. Nikris ve
sıracada da faydalıdır.
ayrıkotu
(ayrıkkökü) : Buğdaygillerden yabani bir bitkidir. Sarımtırak
beyaz renkteki kökü kullanılır. İlkbahar ve sonbahar aylarında
toplanıp, kurutulur. Mekkeayrığı denilen çeşidi de, ayrıkotunun
özelliklerini taşır. Domuz ayrığı ise, zararlıdır.
Faydası :
İdrar söktürür. Böbrek ve mesane taşlarının düşürülmesinde yardımcı
olur. Buralardaki iltihapları da giderir. Albümini atar. Nefrit ve
nikriste de faydalıdır.
ayva (sefercel)
: Gülgillerden çiçekleri iri ve pembe renkli; yapraklarının altı
tüylü, orta yükseklikteki bir ağacın meyvesidir. Ayva; limondan
büyük, sarı renkte, tüylü, mayhoş, dokusu sertçe ve ufak çekirdekli
bir meyvedir. Vitamini boldur. Çiğ yenilmesi tavsiye edilmez.
Komposto veya jöle yapılarak veya külde pişirildikten sonra yenmesi
uygundur.
Faydası :
İshal ve dizanteriyi keser. Mide ve bağırsakları kuvvetlendirir.
İnce bağırsak iltihabını giderir. Kanı temizler. Karaciğer
tembelliğini giderir. Safra akışını sağlar. Çarpıntıyı dindirir.
Kadınlarda görülen beyaz akıntıyı keser. Bronşit, müzmin öksürük ve
veremde faydalıdır. Ağızdan su gelmesini ve kan kusmayı önler.
Vücudun gelişmesine yardım eder. Merhem yapılarak kullanıldığı
takdirde; el ayak ve meme ucu çatlaklarını, yüz ve boyun
kırışıklıklarını giderir. Egzama kaşıntılarını ve basur memelerinin
doğurduğu şikayetleri giderir. Kabızlık çekenler ve tansiyonu yüksek
olanlar yememelidir.
^ Geri dön ^
|
B
badem (prunus amygdalus) : Gülgillerden bir çeşit ağacın
yemişidir. Meyvesi ancak çağla halindeyken yenir. Olgunlaştıktan
sonra, sert kabukla kaplı olan içi yenir. Hekimlikte kullanılan
kısmı da burasıdır. Başlıca 2 çeşidi vardır.
- Acıbadem
- Tatlıbadem
Faydası :
Badem, bedeni ve zihni yorgunluğu giderir. Hamilelerin zayıf
düşmemesini sağlar. Sütle içilirse mideyi kuvvetlendirir. Kabızlığı
giderir. Nekahat devresini kısaltır. Böbrek mesane ve tenasül
yollarındaki iltihapları giderir. Baş ağrısı, karaciğer ve böbrek
ağrılarını hafifletir. Bronşit, boğaz ağrısı, anjin, boğaz yanması
ve akciğer hastalıklarında faydalıdır.
Bademyağı kabızlığı giderir. Egzama ve kaşıntıların verdiği
rahatsızlıkları azaltır. Böbrek ve mesane taşlarının düşürülmesine
yardım eder. Kulak ağrılarını dindirir. Yumurtayla karıştırılıp da,
basur memelerine sürülecek olursa, ağrı ve yanmaları giderir.
bakla
(ful) : Baklagillerden hazmı kolay ve besleyici bir bitkidir. Ev
ilaçlarında çiçekleri kullanılır. Bir çeşidi olan acıbakla ise, acı
ve otsu bir bitkidir.
Faydası :
İdrar yollarını temizler. Böbrek ağrılarını dindirir. Böbrek
iltihaplarını giderir. Böbrek kum ve taşlarının düşürülmesine
yardımcı olur. Lumbago, romatizma, siyatik ve dolama şikayetlerini
giderir.
baldıran
(ağuotu) : Maydanozgillerden nemli yerlerde yetişen 1-2 metre
boyunda zehirli bir bitkidir. Gövdesi kalındır. Saplarının alt kısmı
erguvani renktedir. Yeprakları büyük, çiçekleri yayvan ve küçüktür.
Terkibinde coniine vardır. Büyük baldıran ve küçük baldıran olmak
üzere 2 çeşidi vardır. Ev ilaçlarında kullanılmaz.
Faydası :
Hekimlikte ağrı giderici ve spazm giderici olarak, siyatik, tetanoz,
epilepsi, trilemnius nevraljisi ve kore hastalığının tedavisinde
kullanılır.
baldırıkara
(fujer) : Eğreltiotugillerden; nemli yerlerde yetişen otsu
bir bitkidir. Yaprakları at yelesini andırır. Yurdumuzun hemen hemen
her yerinde yetişir.
Faydası :
Grip ve soğukalgınlığında hastayı rahatlatır. Balgam söktürür. Mide
ağrılarını keser. Böbrek kumlarının dökülmesini sağlar. Derideki
şişlikleri indirir. Saç dökülmesini önler. Aybaşı kanamalarının
düzenli olmasını sağlar. Diğer ilaçlara da tat verici olarak
kullanılır.
balıkotu
(hablülhilal) : Cava'da ve Malabar'da yetişen ve zehirli
meyvesiyle balıkları sersemleterek yakalamaya yarayan zehirli bir
bitkidir. 50 santim boyundadır. Dalları yeşil ve tüylüdür. İlaç
olarak yaprak ve çiçekleri kullanır.
Faydası :
Terletir, idrar söktürür. Vücudu rahatlatır. Had bronşit ve nezlede,
bütün bulaşıcı hastalıklarda kullanılır.
ballıbaba
(laminum) : Ballıbabagiller familyasından bir çeşit bitkidir.
Benekli ballıbaba ve arıların çok sevdiği ak ballıbaba gibi türleri
vardır.
Faydası :
Kabakulak, mayasıl ve kanlı basurda faydalıdır.
bamya (hibiscus
esculentus) : Ebegümecigiller familyasından; yaprakları asma
yaprağına benzeyen, meyvesi beş bölmeli, tohumları yuvarlak ve
yeşilimtrak gri renkte, sebze olarak yenen bir bitkidir. Amasya,
Balıkesir bamyası gibi çeşitleri vardır.
Faydası :
Kabızlığı giderir. Mide ve bağırsakların düzenli çalışmasını sağlar.
banotu
(konca) : Patlıcangiller familyasından; yol kenarlarında,
gölgelik yerlerde yetişen, 80 santimetre kadar boyunda uyuşturucu ve
zehirli bir bitkidir. Açık yeşil renktedir. Her tarafında beyaz,
uzun tüyler vardır. Çiçekleri sarımtırak, kırmızımsı mor renktedir.
Meyvesinin içinde yüzlerce tohumu vardır. Ev ilaçlarında
kullanılması tavsiye edilmez.
Faydası :
Teskin edicidir. Titreme ve çarpıntıyı giderir. Uykuyu kaçırır.
Keyif verir. Beyin hastalıkları, kore hastalığı ve nikriste
faydalıdır.
basurotu
(küçükkırlangıçotu) : Düğünçiçeğigiller familyasından;
ilkbaharda çalılıklar arasında yetişen küçük bir bitkidir.
Yaprakları üç parçalıdır. Yeşilimtıraktır. Yumruları yapraklarının
arasındadır. Kökü küçüktür. Çiçekleri altın sarısı rengindedir.
Sabahları açar, akşamları kapanırlar. Ev ilaçlarında kökleri
kullanılır.
Faydası :
Basur memelerinden doğan şikayetleri giderirler.
behmen (kavzakökü)
: Turp'a benzer, otsu bir bitkidir. 20 Ocak ile 20 Şubat arasında
çiçek açar. Çiçeğinin rengine göre kızılbehmen ve akbehmen adında
iki türü vardır.
Faydası :
Basur memelerinden doğan şikayetleri giderir.
bergamot
(citrus bergamia) : Sedefotugiller familyasından bir çeşit
narenciye türüdür. Meyvesinin kabuklarından güzel kokulu bir esans
yapılır. Dalları seyrek ve kısa dikenlidir. Meyvesi armut şeklinde,
sarımtırak yeşil veya altın sarısı rengindedir. 8-10 dilimi vardır.
Bergamot meyvasından çıkarılan esans yeşilimtırak veya sarımtırak
yeşil renktedir. Acı fakat hoş kokuludur.
Faydası :
Koku vermesi için bazı ilaçlara ve çaya karıştırılır. Reçeli de
yapılır.
besbase (macis)
: Hindistancevizi çekirdeğini örten özlü zardır. İçeriğinde esans ve
yağ vardır.
Faydası :
Teskin edici iştah açıcı ve vücudu kuvvetlendiricidir. Tavsiye
edilen milktarı aşmamalıdır Aksi halde zehirlenme belirtileri
görülebilir.
beşparmakotu
(kazotu) : Gülgillerden; yol kenarında ve çayırlarda yetişen
40-70 santimetre boyunda yabani bir bitkidir. Yaprakları beşparmak
şeklindedir. Rozete benzer. Gümüşi renktedir. Uzun saplı çiçekleri,
yaprakların arasından çıkar. Altın sarısı rengindedir. Yaprak ve
kökleri Temmuz, Ağustos aylarında toplanıp kurutulur.
Faydası :
İshali keser. Mide rahatsızlıklarını giderir. Vücuda kuvvet verir.
Bademcik ve boğaz ağrılarını giderir. Diş ağrılarını dindirir. Diş
etlerini kuvvetlendirir. Yüz lekelerini giderir ve cildi yumuşatır.
bezelye (pisum)
: Baklagillerden tırmanıcı bir bitki ve onun tohumudur.
Faydası :
Kabızlığı giderir. Kan yapar. Kan kanserine karşı korur.
biber (filfil)
: Patlıcangillerden; taze iken yeşil ve çoğu acı olan meyvesi; sebze
ve baharat olarak kullanılır. Bol miktarda C vitamini vardır. Acı ve
tatlı, yeşil ve kırmızı çeşitleri vardır.
Faydası :
Kırmızı biber ile hazırlanan ilaç, nevralji, lumbago ve romatizmada
faydalıdır. Ayrıca biber, mideyi kuvvetlendirir. İştahı açar ve
hazmı kolaylaştırır. Kanamaları önler. Cinsel arzuları kamçılar.
biberiye
(kuşdili) : Ballıbabagillerden; Akdeniz çevresinde çok yetişen;
küçük, kalınca, ensiz ve kokulu yaprakları ile çiçeklerinden
faydalanılan bir bitkidir. Yaprakları iğneye benzer. Boyu 2 metre
kadardır. Çiçekleri mavi veya eflatundur.
Çiçeklerinden renksiz veya soluk sarı renkte olan biberiye esansı
çıkarılır. İçeriğinde kafuru, sineol, kamfen, pinen, borneol ve
bornilasetat vardır.
Faydası :
Hazımsızlığı giderir. Çarpıntıyı keser. Yarımbaş ağrılarını giderir.
Baş dönmesini keser. Astım, bronşit ve kansızlıkta faydalıdır. Yağlı
saçların yağını alır. Burkulmalarda ve deri yaralarında da haricen
kullanılır. İdrar ve adet söktürür. Safra ifrazatını arttırır.
binbirdelikotu
(hypericum calycinum) : Çalılık ve fundalıklar arasında
yetişen uzun ömürlü bir otsu bitkidir. 30-80 santimetre boyundadır.
Gövdesi dört köşelidir. Yaprakları sapsızdır. Çiçekleri parlak sarı
renktedir. Mayıs ve eylül aylarında çiçek açar.
Faydası :
İdrar ve balgam söktürür. İştah açar. Sinirleri yatıştırır.
bitotu (mezevek)
: Düğünçiçeğigiller familyasından; bir çok çeşidi bulunan ve kuzey
yarımkürede yetişen bir bitkidir. Tohumlarında Delphinine vardır.
Zehirlidir.
Faydası :
Bit, pire gibi zararlı asalak ufak böcekleri öldürmekte kullanılır.
boruçiçeği
(çançiçeği) : Çançiçekgillerden; çiçekleri boru biçiminde
olan bir bitkidir. Çiçekleri turuncu renktedir.
Faydası :
Nefes darlığı, bronşit ve astımın sebep olduğu rahatsızlıkları
giderir.
böğürtlen
(tilkiüzümü) : Gülgillerden bahçe çitlerinde, yol kenarlarında
kendiliğinden yetişen, dikenli bir çalıdır. Yemişi ahududuya benzer,
fakat ondan küçüktür. Önceleri kırmızı iken sonraları kararır.
Yaprakları; çiçekleri açmadan toplanıp, kurutulur. Birçok türü
vardır.
Faydası :
İdrar söktürür. Ayaklardaki şişlikleri indirir. Yüksek tansiyonu
düşürür. Gözlerdeki zafiyeti giderir. Mesane taşlarının düşmesine
yardımcı olur. Ağız, dil, diş eti ve bademcik iltihaplarını giderir.
Kadınlarda görülen beyaz akıntıyı keser. Haricen kullanıldığı
takdirde ağrıları dindirir, yanıkları iyileştirir. Kökü kaynatılıp,
suyu içilecek olursa kandaki şeker miktarını düşürür.
börülce
(karnıkara) : Göbeği koyu renkli bir çeşit ufak fasulyedir.
İçeriğinde protein, azot, nişasta ve C vitamini vardır.
Faydası :
İdrar tutukluğunu ve anüs kaşıntısını giderir. Yanık tedavisinde
kullanılır.
buğday (triticium
vulgare) : Birçenekligillerdendir. Sapları kamışsıdır ve içleri
boştur. Çiçekleri başak şeklindedir. Yemişlerine buğday denir.
İçeriğinde B vitamini ve karbonhidratlar vardır. Bunlar, tanelerin
kepeğindedir. Bu nedenle buğday unu ne kadar çok kepekli, yani esmer
olursa, o derece faydalı olur.
Faydası :
Kepekli buğday unundan yapılan ekmek, kurabiye ve benzerleri
bağırsakların düzenli çalışmasını sağlar. Kabız olmayı önler.
Çimlendirilmiş buğday tanesi zihin yorgunluğu ve sinir
bozukluklarını giderir. Damar sertliği, mide ve cilt hastalıkları
olanlar, taze ekmek ve sıcak börek gibi şeyler yememelidirler.
burçak (lathyrus)
: Baklagillerden; taneleri hayvan yemi olarak kullanılan bir
bitkidir. Taneleri mercimeğe benzer.
Faydası :
Lapası; ezik, çürük tedavisinde; taneleri ise, isilik ve mayasılda
kullanılır.
^ Geri dön ^
|
C-Ç
çarkıfelek (fırıldakçiçeği) : Çarkıfelekgillerden;
çiçekleri tekerlek biçiminde, sarmaştığı için duvar kenarlarına ve
kameriyelere ekilen bir çeşit süs bitkisidir. Hekimlikte
yapraklarının üst kısımları kullanılır.
Faydası :
Çarpıntıyı keser. Yüksek tansiyonu düşürür. Spazmları çözer. Uyku
verir.
çavdarmahmuzu
(claviceps purpurea) : Çavdar ve ona benzeyen bitkilerin
çiçeklerinde üreyen parazit bir mantarın kışı geçirmek üzere aldığı
mukavemet şeklidir. 10-35 milimetre uzunluğunda, 2-5 milimete
genişliğindedir. Dışı siyahımsı-mor; içi pempemsi veya morumsu beyaz
renktedir. Tadı yoktur. İçinde ergotin denilen zehirli bir madde
vardır. Ev ilaçlarında kullanılmamalıdır.
Faydası :
Damarları daraltıcı özelliğinden ötürü hekimlikte kullanılır.
çay (transtraemiaceae)
: Çaygillerden bir ağaçcıktır. Yapraklarında tanen, legumin, esans
ve teofilin vardır. Tesirli maddesi, teindir.
Çay yaprakları fermantasyondan sonra kavrulursa siyah, önce
kavrulursa yeşil çay elde edilir.
Faydası :
Aşırı miktarda olmamak şartıyla içilecek olursa bedeni ve zihni
yorgunluğu giderir. Sinirleri uyarır. Mide tembelliğini giderir.
İdrar söktürür. İshal ve dizanteriyi keser. Damar kireçlenmesini
önler. Damar sertliği, kalp yetersizliği, kan kanseri, guatr,
nefrit, kolera ve bağırsak hastalıkarında koruyucu ve tedavi
edicidir.
Haddinden fazla içilecek olursa çarpıntı, göğüs anjini, sinir
bozukluğu, baş ağrısı, sıkıntı, mide bulantısı, el titremesi ve
uykusuzluğa sebep verir.
Şişmanlar, kalp, sinir, mide ve karaciğer hastaları, romatizma ve
nikristen şikayet edenler, böbreklerinde kum veya taş olanlar,
kabızlık ve yüksek tansiyondan yakınanlar, üremi veya albüminüri
olanlar, mümkün olduğu kadar az çay içmelidirler.
çemen
(çimen) : Baklagiller familyasından sarımsı beyaz çiçekli 20-40
santimetre boyunda, bir yıllık, otsu bir bitkidir. Tohumlarında,
müsilaj, uçucu ve sabit yağ, trigonellin vardır.
Faydası :
Balgam söktürür. Göğsü yumuşatır. Vücuda rahatlık verir. Şehvet
artırır.
çıfıtotu
(kokarsedefotu) : Sedefotugillerden, çayırlarda ve hendek
kenarlarında yetişen zehirli bir bitkidir. Yaprakları geniş,
çiçekleri küçük ve sarı renklidir. Çiçekleri dallarının dışına
çıkmış demetler şeklindedir. Keskin bir kokusu vardır. Acıdır.
Kullanırken, tavsiye edilen dozu aşmamak gerekir.
Faydası :
Kalp çarpıntılarını giderir. Mide ağrılarını dindirir. Zeytinyağı
ile kavrulduktan sonra çıbanların üstüne konulacak olursa,
olgunlaştırır.
çınarağacı
(platanus) : Çınargiller familyasından; 30 metreye kadar boy
salan, gövdesi kalın, uzun ömürlü, koyu gövdeli bir ağaçtır.
Hekimlikte kozalakları ve yaprakları kullanılır. Birçok çeşidi
vardır.
Faydası :
Kadınlarda görülen beyaz akıntıyı keser. Diş ve vücut ağrılarını
dindirir. Saç kepeklerini giderir.
çiğdem
(mahmurçiçeği) : Zambakgiller familyasından türlü renklerde
çiçekler açan zehirli bir kır bitkisidir. Çiçekleri Ağustos-Eylül
aylarında açar. Rengi sincabidir. Hekimlikte soğan kısmı, çiçekleri
ve tohumu kullanılır. Etkili maddesi "colcihine alkoloidi"dir.
Birçok çeşidi vardır.
Faydası :
İdrar söktürür. Kabızlığı giderir. Tavsiye edilen dozdan fazla
kullanılmamalıdır.
çilek
(kocayemiş) : Gülgillerden sapları sürüngen, çiçekleri beyaz bir
bitkidir. Yemişi pembe renkli olup, kokuludur. Birçok çeşidi vardır.
Faydası :
Vücudu kuvvetlendirir. Hasta olmayı önler. İdrar söktürür ve karında
biriken suyu boşaltır. Böbrek ve mesane hastalıklarının iyileşmesine
yardımcı olur. Mide ve bağırsak tembelliğini giderir. Sinirleri
kuvvetlendirir. Yüksek tansiyonu düşürür. Bağırsak kurtlarını döker.
Safra ifrazatını arttırır ve safra taşlarının dökülmesine yardımcı
olur. Karaciğer kifayetsizliğini ve şişliğini giderir. Ateşi
düşürür. Dişdibi taşlarını eritir. Cilde tazelik ve güzellik verir.
Damar sertliği, mafsal iltihabı, romatizma, ve nikriste de
faydalıdır. Şeker hastaları da yiyebilir. Midesi zayıf olanlar
suyunu içmelidir. Alerji yapabilir.
çirişotu
(sarızambak) : Zambakgillerden, beyaz çiçekli bir bitkidir.
Kökündeki yumrulardan çiriş yapılır. Nisan - Temmuz aylarında çiçek
açar.
Faydası :
Kadınlarda görülen beyaz akıntıyı keser. Memeli basuru tedavi eder.
Mafsal ağrılarını dindirir. İdrar ve adet kanı söktürür. Saçkıran
tedavisinde de kullanılır.
çitlembik
(celtis) : Karaağaçgiller familyasından; 70 kadar türü olan bir
çeşit sakız ağacının meyvesidir. Çitlembik ağacının meyveleri
mercimekten az büyük ve buruk fıstık tadındadır. Hekimlikte meyvesi,
yaprakları, tohumları ve sakızı kullanılır.
Faydası :
Ayak terlemelerini keser. Yaraları tedavi eder. Böbrek kumlarının
dökülmesine yardımcı olur. Mide ağrılarını dindirir. Öksürüğü keser.
çitsarmaşığı
(convolvulus sepium) : Uzun ömürlü, 1-5 metre boyunda
sarılıcı bir süs bitkisidir. Haziran - eylül aylarında çiçek açar.
Kökü, oldukça uzundur. Yaprakları gövde üzerinde sarılmış
vaziyettedir. Hekimlikte kök ve yaprakları kullanılır. 30 kadar türü
vardır.
Faydası :
Kabızlığı giderir.
çivitağacı
(indigo) : Baklagiller familyasından; 1,5 metre kadar
boyunda, bodur ağaç veya ağaçcıktır. Afrika, Asya, Amerika ve
Avusturalya'da yetişir. Çiçekleri pembe ve beyazdır.
Faydası :
Yapraklarından çivit çıkarılır.
çivitotu
(lsatis tinctoria) : Turpgiller familyasından 1 metre kadar
boyunda, çok yıllık otsu bir bitkidir. Önasya ve Avrupa'da kireçli
ve taşlı topraklarda yetişir. Çiçekleri sarıdır.
Faydası :
Çivit mavisi renginde boya elde edilir.
çobançantası
(çobankesesi) : Turpgillerden, bir çeşit yaban bitkisidir.
Meyveleri, torbaya benzer. Yaprakları rozet şeklinde olup, demet
görünümündedir. Çiçekleri beyazdır. Yaz aylarında toplanıp,
kurutulur.
Faydası :
Böbrek kum ve taşlarının düşürülmesine yardımcı olur. Ağrıları
giderip, vücuda rahatlık verir. Burun kanamalarını durdurur.
çoban düdüğü
(meyhaneciotu) : Lohusagillerden, nemli yerlerde yetişen,
uzun ve yeşil yapraklı bir bitkidir. Sapları sivri, kısa ve
parlaktır. Çiçekleri de çana benzer. Hekimlikte kökü kullanılır.
Faydası :
Kabızlığı giderir.
çoban püskülü
(ilex auifolium) : Çobanpüskülügillerden; hekimlikte
yaprakları kullanılan bir bitkidir. 300 kadar türü vardır.
Faydası :
Ateşi düşürür, terletir ve vücuda rahatlık verir.
çöp-i çini
(smilax) : Çinde ve Hindistan'da yetişen Smilax China adlı
bitkinin köklerinden ve dışkabuklarından ayrılmış risomudur.
Faydası :
Ateşi düşürür, terletir ve vücuda rahatlık verir.
çöpleme (boynuzotu)
: Düğünçiçeğigillerden bir çeşit bitkidir. Birçok çeşidi vardır.
Akçöpleme denilen çeşidi; uzun yapraklı, geniş ve güzel çiçekli
zehirli bir bitkidir. Boyu 1-1,5 metre kadardır. İçeriğinde A ve B
vitaminleri vardır. Hekimlikte, kökü kullanılır.
Faydası :
Ağrıları dindirir. Yüksek tansiyonu düşürür. Ev ilaçlarında
kullanılırken, tavsiye edilen dozu aşmamak gerekir.
çörekotu
(siyah susam) : Düğünçiçeğigillerden; susam iriliğinde siyah
tohumları olan bir çeşit bitkidir. Güzel kokuludur. Hamurişlerine
çeşni vermek için kullanılır. Yurdumuzda 12 türü vardır.
Faydası :
İştah açar. Vücuda kuvvet ve dinçlik verir. Hazmı kolaylaştırır.
Mide ve bağırsak gazlarını söker. Koklanacak olursa; baş ağrısını
keser. Nezle ve sara hastalığında tütsü yapılır. Suyu ile
sivilcelere pansuman yapılır.
çöven (sabunotu)
: Kökü ve dalları, suyu sabun katılmış gibi köpüren, kir temizleyici
bir bitkidir. Helvacılıkta, ağdayı ağartmak için de kullanılır.
Kökü, büyük ve kalındır. Dışı, hafif kırmızımtıraktır. Çiçekleri;
pembe, beyaz olup, salkım şeklindedir. Köklerin dövülmesinden çöven
elde edilir.
Faydası :
İdrar söktürür. Terletir, ateşi düşürür. Vücuda rahatlık verir.
Kusturur ve balgam söktürür. Cilt hastalıklarında da faydalanılır.
Temizleyici olarak da kullanılır.
çuhaçiçeği
(baharçiçeği) : Çuhaçiçeğigillerden; sık çiçek açan bir süs
bitkisidir. Kökü kırmızı; yaprakları sarıdır. Çiçekleri ise; koyu
sarı renkte olup, çuha gibi kıvrıktır.
Faydası :
İdrar ve balgam söktürür. Vücuda rahatlık verir. Sinirleri
yatıştırır. Rahat uyku sağlar. Yarımbaş ağrılarını dindirir.
çürdükotu
(çördekotu) : Dallı, budaklı, yaprakları sivri ve ayva biçiminde
bir çeşit bitkidir. Çiçekleri mavi renkte olup, dikenlidir.
Çiçeklerinin tozu; sarı veya sarımsıdır. Tadı acıdır.
Faydası :
İdrar söktürür. Hazımsızlık ve mide zafiyetini giderir. Kulunç
ağrılarını keser. Zayıf çocukların gelişmesine yardımcı olur.
centiyane
(yılanotu) : Doğu Karadeniz bölgesi ve Uludağ'da yetişen, 1
metre kadar yükseklikte, geniş yapraklı, kalın köklü bir bitkidir.
Kökü acıdır. İçi sarı, dışı esmerdir. Hekimlikte, kökü kullanılır.
Sarı ve mavi türü vardır.
Faydası :
İştah artırır, hazmı kolaylaştırır. Ateşi düşürür, vücuda kuvvet
verir. Mide zafiyeti ve ekşimesini giderir. Kansızlıkta da
faydalıdır.
cevizağacı
(koz) : Uzun ömürlü; gövdesi kalın, kerestesi ve meyvesi
değerli ulu bir ağaçtır. Yemişi nişastalı ve yağlıdır. Hekimlikte;
yaprakları, meyvesinin üzerindeki yeşil kabukları ve yağı
kullanılır. Bir çok çeşidi vardır.
Faydası :
Yaprakları ve kabukları ile hazırlanan ilaçlar kanı temizler,
kansızlığı giderir. İshal ve dizanteriyi keser. Verem ve şeker
hastalığında hem besleyici, hem de tedavi edicidir. Kadınlarda
görülen beyaz akıntıyı keser. El ve ayak donuklarında, deri
çatlaklarında faydalıdır. Saç ve elleri boyamakta da kullanılır. Çok
kuvvetli bir besin olduğundan fazla yememelk gerekir.
Cevizyağı, raşitizm ve sıracada faydalıdır. Kabızlığı giderir.
Bağırsak solucanlarını düşürür. Derinin yanmasını önler.
ciğerotu
(pulmonaria officinalis) : Nodangiller familyasından; 10-15
santimetre boyunda çok yıllık, otsu bir bitkidir. Çiçekleri;
önceleri kırmızımtıraktır. Sonradan morumsu-maviye dönüşür. Gövdesi
dik ve tüylüdür. İçeriğinde tanen, müsilaj, şekerler, reçine ve
sabit yağ vardır. Yaprakları kullanılır.
Faydası :
Göğsü yumuşatır. Öksürüğü keser. Akciğer hastalıklarında faydalıdır.
İdrar söktürür.
civanperçemi
(yaraotu) : Bileşikgillerden; çeşitli türleri olan bir kır
bitkisidir. Kuru topraklarda, yol kenarında yetişir. Yaprakları uzun
ve parçalıdır. Çiçekleri beyaz ve pembedir. Kandil şeklinde
gruplaşmıştır. Kokusu çok güzeldir. Hekimlikte dal, yaprak ve
çiçekleri kullanılır. İçinde Achillein denilen acı bir madde vardır.
Faydası :
Hazımsızlığı ve kansızlığı giderir. Kanı temizler. Balgam söktürür,
öksürüğü keser. Sinirleri ve vücudu kuvvetlendirir. Bağırsak ve mide
gazlarını giderir. İshali keser. Basur memelerini tedavi eder.
Kızamık, boğmaca, raşitizm, albasması, aybaşı gecikmesi ve kemik
hastalıklarında faydalıdır. İdrar söktürür. Yaraları iyileştirir.
çadırkuşağı
(çadıruşağı) : Maydanozgillerden; özsuyu hekimlikte
kullanılan bir bitkidir. Böceklerin, gövdesine açtığı, deliklerden
özsuyu sızar. Zamk gibi yapışkan olan bu maddeyle yakı yapılır.
Faydası :
Kan ve lenf damarlarını genişletir. Ağrıları dindirir. Müzmin ve
mikrobik hastalıkların tedavisinde kullanılır.
çakaleriği
(prunus spinosa) : Bir çeşit eriktir. Ağacı bodurdur.
Çiçekleri beyazdır ve yapraklarından önce çıkar. Meyvesi yuvarlak ve
yeşildir. Tadı buruktur. Çiçekleri; Mart ve Nisan aylarında
toplanıp, kurutulur.
Faydası :
İshali keser, mide ve bağırsakların düzenli çalışmasını sağlar.
Ateşli hastaların kalbini kuvvetlendirir. Terletir ve vücutta
biriken zehirli maddelerin atılmasını sağlar. Boğaz ve bademcik
iltihaplarını giderir. Anne sütünü artırır.
çamağacı
(pinus) : Birçok çeşidi olan bir ağaçtır. Kozalakları ilk yıl
kapalıdır. İkinci yıl açılıp, kurur ve ağacın dibine düşer. İlaç
yapımında; tomurcuğu, palamutu, kozalağı, filizleri ve çırası
kullanılır.
Faydası :
Balgam söktürür. Müzmin öksürüğü keser. Kolay doğum yapmayı sağlar.
çamfıstığı
(pinus pinea) : Çam kozalaklarının içinden çıkarılır.
Kuvvetli bir besindir. Günde 2 çorba kaşığı kadar (25 gram)'dan
fazla yenilmemelidir.
Faydası :
Bronşit, verem, akciğer hastalıklarının çabuk iyileşmesine yardımcı
olur. Cinsel istekleri artırır, ruhi çöküntüyü giderir. Kalp
hastalıklarında da faydalıdır.
^ Geri dön ^
|
D
dalakotu (kurtluca) : Eğreltiotugillerden; sıcak
bölgelere yetişen bir bitkidir. Güzel kokulu, pembe çiçekleri
vardır. Yapraklarının üstü parlak, altı donuk yeşil kadife
rengindedir. Tadı acıdır.
Faydası :
Ateşi düşürür, vücuda kuvvet verir. Dizanteri ve ishali keser. Nefes
almayı kolaylaştırır. Öksürüğü keser. Karaciğer ve mide
hastalıklarının iyileşmesine yardım eder.
damkoruğu
(kulakotu) : Damkoruğugillerden ılık iklimlerde yetişen bir
bitkidir. Çiçekleri kırmızıdır. Yaprakları etli ve çiçeklerin
dibindedir. Haziran - Ağustos ayları içinde toplanır. Çoğu zaman
taze halde kullanılır.
Faydası :
Basur memelerini giderir. Nasırları söker.
darı
(akdarı) : Buğdaygillerden, kuraklığa dayanıklı bir bitkidir.
Tohumları besin olarak kullanılır.
Faydası :
Darı unundan yapılan yiyecekler, zihin yorgunluğunu giderir.
Sinirleri kuvvetlendirir. Hamilelere de faydası vardır.
defne (laurus
nobilis) : Defnegillerden yaprakları güzel kokulu ve yaz kış
yeşil olan ağaçtır. Boyu 2 metre kadardır. Akdeniz kıyılarında
yetişir. Meyveleri yuvarlaktır. Rengi siyahımtıraktır.
Yapraklarından yeşil renkli bir yağ çıkarılır.
Faydası :
Terletir, ateşi düşürür, vücuda rahatlık verir. İdrar ve adet
söktürür. İştah açar, Hazmı kolaylaştırır. Sinir ağrılarını
(nevralji) dindirir. Yağı bazı merhemlerle karıştırılır. Baharat
olarak da kullanılır. Hamileler kullanmamalıdırlar.
demirhindi
(tamarin) : Baklagillerdn bir çeşit ağaçtır. Boyu 25 metre
kadardır. Meyvesinden şerbet yapılır. Sıcak ülkelerde yetişir.
Çiçekleri sarı kırmızı salkımlar halindedir. Meyvesi koyu
kırmızımtırak, büyük ve tohumludur. Meyvesinin mayhoş lezzetli,
macuna benzeyen öz kısmı kullanılır. İçeriğinde ekşi maddeler,
nişasta ve şeker vardır.
Faydası :
Susuzluğu giderir. Vücuda rahatlık ve serinlik verir. 20 gramı
müshil tesiri gösterir. Bağırsakları temizler. Soğuk içilir.
denizkadayıfı
(carrageen) : Esmer su yosunlarından bir çeşit deniz
bitkisidir.
Faydası :
Solunum ve hazım sistemi nezlelerini giderir. Vücudu besleyici
olarak da kullanılır.
denizsaçı
(mousse de corse) : Deniz kayalarında bulunur. Kuru iken saç
gibi ince, esmer, birbirine girmiş liflerdir. Deniz bitkileri gibi
kokar. Tadı tuzludur.
Faydası :
Bağırsak solucanlarını düşürür.
denizüzümü
(ephedra campylopoda) : Yurdumuzun hemen hemen her yerinde
yetişen her zaman yeşil, uzun ömürlü, çalı görünümünde bir bitkidir.
Gövdesi incedir. Yaprakları, gövde üzerine karşılıklı, çapraz
şekilde dizilmiştir. İçeriğinde "efedrin alkoloid" bulunur. 35 kadar
türü vardır.
Faydası :
Astım hastalığının şikayetlerini giderir. Terletir. Ateş düşürür.
Romatizma ağrılarını dindirir.
dereotu (tereotu)
: Maydanozgillerden iplik biçiminde yaprakları olan güzel kokulu bir
bitkidir. Sonbahar aylarında toplanıp, kurutulur.
Faydası :
Mide ve bağırsak gazlarını söktürür. Hazmı kolaylaştırır, midenin
gereği gibi çalışmasını sağlar. Hıçkırık ve hava yutmayı önler.
Sinir zafiyetini giderir. Uyku verir. Aybaşı kanamalarının kolay
olmasını sağlar. Anne sütünü artırır. İştah açar. Ağız kokusunu
giderir. Çocuklardaki gaz ağrılarını giderir. Yemeklere ve
salatalara tat vermek için konur. Hamileler kullanmamalıdır.
devedikeni
(chardon) : Bileşikgillerden; tarlalarda yetişen 1 metre
kadar boyunda bir bitkidir. İnce ve çengellidir. Yaşken güzel
kokuludur. Kuruyunca bu koku kaybolur.
Faydası :
Ateşi düşürür, terletir ve vücuda rahatlık verir.
devetabanı
(phlodentron) : Bileşikgillerden geniş yapraklı, her türlü
toprakta yetişebilen bir bitkidir. Çiçekleri, yapraklarından önce
açar, altın sarısı rengindedir. Hekimlikte çiçekleri ve yaprakları
kullanılır. Çiçekleri Nisan'da, yaprakları ise, Haziran ve Temmuz
aylarında toplanıp, kurutulur.
Faydası :
İdrar söktürür. Ağrıları dindirir. Sinirleri yatıştırır ve vücuda
kuvvet verir. Astım, nefes darlığı, bronşit ve soğuk algınlığında
şikayetleri geçirir. Göğsü yumuşatır, öksürüğü keser. Nezle ve ciğer
iltihabında da kullanılır. Yaraların iyileşmesinde ve çıbanların
olgunlaşmasına yardımcı olur.
devekulağı
(büyük dulavratotu) : Bileşikgillerden bir çeşit bitkidir.
Yaprakları enli ve yeşildir. Altları sincabi renktedir. Kökü
kalındır. Çiçeklerinde ince, uzun dikenleri vardır. Kökleri
toplanır, ince ince dilimlenip, kurutulur. Acıdır. Yaprakları da
gölgelik bir yerde kurutulur.
Faydası :
İdraryollarında biriken kum ve taşların dökülmesine yardımcı olur.
Kanı temizler. Terletir, vücuda biriken zararlı maddelerin
atılmasını sağlar. Romatizma ve nikrisin şikayetlerini giderir.
Vücuda rahatlık verir.
dişbudak ağacı
(fraxinus excelsior) : Zeytingillerden sert keresteli bir
ağaçtır. Boyu 30 metre kadardır. Yaprakları 9-13 parçalı bir dantela
görünümündedir. İlkbahar ve yaz aylarında kabuğu ve yaprakları
toplanıp kurutulur.
Faydası :
Ateşi düşürür, vücuda kuvvet verir. Anne sütünü artırır. Romatizma
ve nikris ağrılarını keser. Kabızlığı giderir. (kabuğu ise kabızlık
yapar, ishali keser) idrar söktürüp, vücutta biriken zararlı
maddelerin atılmasını sağlar. Mobilyacılıkta da kullanılır.
dolama otu
(paronychia serpilifolia) : Karanfilgiller familyasından
yeşil ve beyaz renkte küçük çiçekleri bulunan bir çeşit bitkidir.
Yaprakları beyazımtırak yeşildir. Kökü kullanılır.
Faydası :
Dolama ve çıbanların tedavisinde kullanılır.
domates (solanum
lycopersium) : Patlıcangillerden bir çeşit bitkidir. Ürünü için
yetiştirilir. Vatanı Meksika ve Peru'dur. Yabani türünün meyveleri
yuvarlak ve kiraz kadar küçüktür. Domatesin içeriğinde lycopin
denilen bir madde bulunur. A, B, C vitamileri bakımından zengindir.
Gövde ve yapraklarında solanin denilen zehirli bir alkoloid bulunur.
Faydası :
Bol idrar söktürür. Vücutta biriken zehirli maddelerin atılmasını ve
kanın durulmasını sağlar, damar sertliğini giderir. Romatizma ve
nikriste faydalıdır. Safra ve böbrek taşlarının düşürülmesine
yardımcı olur. Üremiyi düşürür. Hazmı kolaylaştırır. Kabızlığı
giderir. Mide ve bağırsakların düzenli bir şekilde çalışmasını
sağlar. Cilde tazelik ve pembelik verir. İsiliği ve mayasılı
giderir. Nasırların sökülmesine yardımcı olur. Çıbanların
olgunlaşmasını sağlar. Arı sokmasında ve yanıkların tedavisinde
faydalanılır. Kansere karşı korur. Midesi zayıf olanlar, böbrek ve
mesanelerinde iltihap olanlar, suyunu içmelidirler.
dulaptalotu
(daphne mezereum) : Dulaptalotugillerin örnek bir bitkisi
olan bir ağaçcıktır. Yüksek yerlerde yetişir. Çiçekleri güzel
kokuludur. Meyveleri kırmızımtıraktır. Yaprakçıkları ise, açık
yeşildir. Kabukları kullanılır.
Faydası :
Zona tedavisinde faydalıdır.
dulavrat otu
(pıtrak) : Bileşikgillerden; yol kenarlarında ve seyrek
koruluklarda yetişen bir bitkidir. 1-1,5 metre boyundadır. Kökü ve
yaprakları kullanılır.
Faydası :
Yapraklarından yapılan ilaçlar, romatizma ve nikris ağrılarını
giderir. Mide iltihaplarını iyileştirir. Kökünden yapılan ilaçlar
ise, deri iltihapları ve egzamanın tedavisinde ve karaciğer
hastalıklarında kullanılır.
dut (morus)
: Dutgillerden yapraklarıyla ipek böceği beslenen bir ağaçtır.
Meyveleri, Beyaz ve kara olur. Karadut ekşidir. Dutusaresi
çıkartılır. Hekimlikte şurubu, meyveleri, ve yaprakları kullanılır.
Faydası :
Beyaz dut yaprakları idrar söktürür. Vücutta biriken suyu boşaltır.
Aç karnına yenen beyaz dut, Bağırsak solucanlarının düşürülmesini
sağlar. Mide ve bağırsakların düzenli çalışmasını sağlar.
Karadut şurubu pamukçuk hariç diğer ağız ve bademcik iltihaplarını
giderir.
duvar sarmaşığı
(ivy) : Sarmaşıkgiller familyasından; uzun ömürlü, 50 metre
kadar boyunda, her zaman yapraklı, tırmanıcı bir bitkidir.
Yaprakları tüysüz ve serttir. Üst yüzeyleri koyu, alt yüzeyleri ise
açık yeşil renktedir. Meyvesi, siyahımsı mor renktedir. İçeriğinde
"hederin" vardır. Zehirlidir. Ev ilaçlarında kullanılmamalıdır.
Faydası :
Kabızlığı giderir. Kusturur ve aybaşı kanı söktürür. Haricen
kullanılacak olursa, yaraları tedavi eder.
düğün çiçeği
(girit lalesi) : Düğünçiçeğigillerden; 30-60 cm. boyunda,
uzun ömürlü bir bitkidir. Kökleri ipliksidir. Nisan - Haziran
aylarında çiçek açar. Zehirlidir. Yaprakları çok küçüktür ve üç
parçalıdır. Hekimlikte nadiren kullanılır.
Faydası :
Basur memelerinin şikayetlerini giderir.
^ Geri dön ^
|
E
ebegümeci (hubbaz) : Ebegümecigillerden; çiçekleri ilaç,
yaprakalrı da sebze olarak kullanılan ve genellikle tarla
kenarlarında kendi kendine yetişen bir ottur. 20-70 cm. boyundadır.
Yaprkalrı sarmaldır. Mayıs - Ağustos ayları arasında çiçek açar.
Yaprak ve çiçeklerinde fazla miktarda müsilaj vardır. Yaprak ve
çiçekleri kurutulmadan kullanılır.
Faydası :
Göğsü yumuşatır, öksürüğü keser. Mide ve bağırsakların muntazam
çalışmasını sağlar. Kabızlığı giderir. Mide bulantısı ve kusmaları
önler. Ateşi düşürüp, vücuda rahatlık verir. Boğaz ve bademcik
iltihaplarını giderir. Nezle, bronşit, nefes darlığı tedavisinde
kullanılır. Lapası çıbanların olgunlaşmasını sağlar. Burun
kanamasını durdurur. Dişeti hastalıklarını tedavi eder. Mide
ağrısını keser. Burun tıkanıklığını giderir.
ebücehil karpuzu
(acıhıyar) : Kabakgillerden elma iriliğinde meyvesi çok acı
ve ishal yapıcı bir bitkidir. İçeriğinde "colocynthine" vardır.
Zehirlidir. 2 gramdan fazlası öldürebilir. Haricen kullanılır.
Faydası :
Romatizma, mafsal ve nikris ağrılarını dindirir. Kaşıntıları
geçirir.
eğirotu (azakeyeri)
: Yılanyastığıgiller familyasından; akarsu kıyıları ve bataklıklarda
yetişen 60-70 cm. boyunda bir otsu bitkidir. Meyveleri yeşilimsi
renktedir. Çiçekleri, siyahımsı-erguvani renklidir. Tadı mayhoştur.
Faydası :
İştahı açar, mide ve bağırsak gazlarını giderir. Mide ekşimesini
geçirir. Mide ülserini iyileştirir. İdrar ve adet söktürür.
Dişetlerini kuvvetlendirir. Ter söktürür, ateşi düşürür ve ağrıları
dindirir. Kusturur, aksırtır. Sinirleri yatıştırır. Sarılık ve
nikris tedavisinde kullanılır.
eğreltiotu
(nepkrodium filixmas) : Eğreltiotugillerden; kumlu yerlerde
yetişen bir cins bitkidir. Çok çeşidi vardır. Boyu 120 cm. kadardır.
Kökü kalındır. Dışı siyahi, içi beyazdır. Zehirlidir. Tavsiye edilen
miktarı aşmamak gerekir. Hekimlikte erkek eğreltiotu kullanılır.
Gebeler ve kansızlar kullanamaz.
Faydası :
Bağırsak solucanları ve tenyaları düşürür. Memeli basur ve variste
de faydalıdır.
ekmek ağacı
(artocarpus) : Dutgillerden; tropik asya adalarında yetişen
ve her mevsimde mahsul veren bir bitkidir. Meyveleri ananasa benzer.
İçeriğinde bol miktarda nişasta vardır. Meyve ve yaprakları yenir.
Ekmek yapmak için de kullanılır.
Faydası :
Besleyicidir.
ekşi elma
(yabani elma) : Gülgillerden; ormanlarda yetişen bir ağacın
meyvesidir. Meyveleri küçük ve çok ekşidir. Çiçekleri, açık
pembedir.
Faydası :
Mide ve bağırsaklardaki gazı boşaltır. Buralardaki iltihapları
giderir.
elma (malus)
: Gülgillerden çiçekleri pembe, oldukça yüksek bir ağacın
meyvesidir. Meyvesi (elma); çoğu yumruktan küçük ve yuvarlak, kabuğu
parlak ve sert, kırmızıdan yeşile kadar türlü renktedir.
Çekirdekleri ufaktır. Dokusu gevşektir. Kokusu hoş, tadı mayhoş veya
tatlıdır. Amasya, Gümüşhane, Niğde ve Ferik gibi birçok çeşidi
vardır.
Faydası :
Sinirleri ve adaleleri kuvvetlendirir. Bedeni ve zihni yorgunluğu
giderir. Hamilelerin bulantı ve kusmalarını azaltır. Hastalıkların
çabuk geçmesini sağlar. İdrar söktürür, vücutta biriken zararlı
maddelerin atılmasında yardımcı olur. Böbreklerdeki kum ve taşların
dökülmesine yardım eder. Kanı temizler. Kolestrolü düşürür. Damar
sertliği ve kalp krizlerini önler. Kandaki şeker miktarını düşürür.
Kabızlığı giderir. Şeker hastaları için faydalıdır. Dizanteri ve
paratifoda iyileşmeye yardımcı olur. Öksürüğü keser. Kompostosu
ateşi düşürür. Susuzluğu keser. Uçukları geçirir. Cildin taze ve
güzel kalmasını sağlar. Göz ve kulak ağrılarında da kullanılır.
enginar (cynara)
: Bileşikgillerden; kökü yıllarca yaşayıp, her ilkbaharda yeniden
süren dikenli bir bitki ve bunun sebze olarak yenen iri topuz
biçimindeki yeşil çiçeğidir. Killi, kumlu ve rutubetli toprakalarda
yetişir. Çok iyi bir besindir. İçeriğinde "cynarine" vardır.
Faydası :
Kandaki üre ve kolestrolü düşürür. İdrar söktürür. Kandaki şeker
miktarını ayarlar. Şeker hastaları için çok faydalıdır. Bedeni ve
ruhi bitkinliği giderir. Vücuda dinçlik verir. Sinirleri
güçlendirir. Damar sertliği ve kalp hastalıklarını önler.
Böbreklerdeki kumların dökülmesine yardım eder. Karaciğer
hastalıklarının çabuk geçmesini sağlar. Sarılıkta faydalıdır.
Romatizmanın şikayetlerini geçirir. Mide ve bağırsakları temizler.
İshali keser.
Emzikli kadınlar, böbreklerinde veya mesanelerinde itihap olanlar
yememelidir.
ergeç sakalı
(çayırmelikesi) : Gülgillerden dalları sağlam ve sert
kırmızımtırak bir bitkidir. Çiçekleri kar taneleri gibidir ve
dalların ucunda toplanmışlardır. Yaz aylarında toplanıp kurutulur.
Bitkinin her yeri kullanılır.
Faydası :
İdrar söktürür, vücutta biriken zararlı maddelerin atılmasını
sağlar. Böbrek mesane ve idrar yollarındaki iltihapları giderir.
Soğuk algınlığını geçirir. Kanı temizler. Sinirleri yatıştırır.
Kalbi kuvvetlendirir. Nefes darlığı ve astımda faydalıdır. Diş
ağrılarını keser. Diş eti ve boğaz iltihaplarını giderir.
erik (prune)
: Gülgillerden beyaz çiçekli bir ağacın yemişidir. Erik, çoğu ceviz
büyüklüğünde, kabuğu ince, sarıdan kırmızıya ve mora kadar türlü
renkte, tadı mayhoş veya tatlı, etli, sulu tek ve sert çekirdekli
bir yemiştir. B vitamini bakımından zengindir.
Faydası :
Sinirleri kuvvetlendirir. Zihin yorgunluğunu giderir. Kabızlığı
giderir. İdrar söktürür ve vücudun rahatlamasını sağlar. Karaciğer
şişliğini giderir. Böbrekleri dinlendirir. Kansızlığı giderir. Kalbi
kuvvetlendirir. İştah açar ve hazmı kolaylaştırır. Romatizma, mafsal
kireçlenmesi ve nikriste faydalıdır. Çekirdekleri de, bağırsak
solucanlarını düşürmekte kullanılır.
eşek kulağı
(mayasılotu) : Sığırdiligillerden; çiçekleri beyaz ve
menekşeye çalar renkte, yaprakları neşter şeklinde bir bitkidir.
Mart-Temmuz ayları arasında toplanıp, kurutulur.
Faydası :
Müzmin ishali keser. Nefes darlığını giderir. Göğsü yumuşatır.
Bronşitte faydalıdır. Öksürüğü keser. Ağız, dil ve boğaz
iltihaplarını giderir.
^ Geri dön ^
|
F
farekulağı (güveyotu) : Çuhaçiçeğigillerden; tohumları
kuşyemi olarak kullanılan bitkilerin cins ismidir. Kokusu güzeldir.
Çiçekleri, beyazımtırak erguvan rengindedir. Dallarının ucunda,
küçük demetler halinde bulunur. Yapraklarının altı tüylüdür. Yaz
aylarında toplanıp, kurutulur. İçeriğinde; terpinol, terpinin
vethymol gibi kokulu maddeler vardır.
Faydası :
İştahı açar, vücuda dinçlik verir. Nezleyi keser. Göğsü yumuşatır,
öksürüğü giderir, balgam söktürür. Diş ağrılarını keser. Sinir
bozukluklarını giderir. Görme zafiyetinde de faydalıdır. Midevi,
yatıştırıcı ve spazm gidericidir. Yaralar için hazırlanan ilaçların
bileşiminde vardır.
fasulye (phaseouls
vulgaris) : Baklagillerden; barbunya, çalı, ayşekadın, horoz
gibi birçok çeşitleri olan bir bitki ve bunun sebze olarak
kullanılan yeşil ürünü ve kuru tohumlarıdır.
Faydası :
Taze fasulye, bedeni ve zihni yorgunlukları giderir. Vücudun
kuvvetlenmesini sağlar. Pankreas bezi'nin gereği gibi çalışmasına
yardımcı olur. Şeker hastalığını önler ve kandaki şeker miktarını
düşürür. İdrar tutukluğunu giderir. Albümini düşürür. Böbreklerdeki
kum ve taşların dökülmesine yardımcı olur. Karaciğer yetersizliğini
tedavi eder. Kalbi ve böbrekleri kuvvetlendirir. Kalp çarpıntılarını
giderir. Zehirlenmelerden sonra yenilecek olursa; çabuk iyileşmeyi
sağlar. Fasulye pişirilirken, pişirme suyunu en azından 2-3 kere
değiştirmek gerekir.
fesleğen
(reyhanotu) : Ballıbabagillerden; yaprakları güzel kokan bir
çeşit süs bitkisidir. Akfesleğen, hindfesleğeni, yabanifesleğen,
yerfesleğeni gibi çeşitleri vardır.
Faydası :
Öksürüğü keser. Hazımsızlığı giderir. Baş dönmesini durdurur.
Zafiyeti giderir. Arı sokmasında faydalıdır. Ağız yaralarını tedavi
eder. Fesleğen kokusu; sivrisinek ve tahtakurusu gibi haşaratı
kaçırır.
fındık (corylus
avellana) : Palamutgillerden; kuzey yarımküresinin ılık
yerlerinde ve yurdumuzun en çok Karadeniz Bölgesinde yetişen ufak
bir ağaçtır. Meyvesi (Fındık), sert bir kabuk içindedir. İçeriğinde
nişasta ve yağ vardır.
Faydası :
Bedeni ve zihni yorgunluğu giderir. Vücuda kuvvet verir. Nekahat
devresinin çabuk geçmesini sağlar. Hamilelere de faydalıdır.
Dövülmüş yenirse öksürüğü keser. Varise faydalıdır.
Fındıkyağı, böbrek ağrılarını giderir. Kum ve taşların
düşürülmesinde yardımcı olur. Bağırsak solucanlarını düşürür. Sarada
da faydalıdır. Mideleri hasta olanlar, damar sertliği ve yüksek
tansiyondan şikayet edenler, çok az yemelidirler.
filiskin
(yarpuz) : Akdeniz bölgesinde yetişen, tüylü 10-50 santimetre
boyunda, kuvvetli kokusu olan bir bitkidir. Yaprakları kısa saplı
olup, oval şeklindedir. Çiçekleri morumsu pembelidir. İçeriğinde
uçucu yağ vardır.
Faydası :
Mide ağrısını keser. Kusma ve bulantıyı önler. İktidarsızlığı
giderir. Vücudun dinç kalmasına yardımcı olur.
frenkmaydanozu
(chervil) : Maydanozgillerden ıtırlı bir bitkidir. Birçok
çeşidi vardır.
Faydası :
İdrar ve aybaşı kanı söktürür. Basur memelerinin verdiği şikayetleri
giderir. Suyuyla kirpiklere kompress yapılırsa, uzamalarını sağlar.
frenküzümü
(ribes rubrum) : Taşkırangillerden; bir çalıdır. Yemişi uzun
salkım şeklinde olup, taneler, ufak ve kırmızıdır. Tadı mayhoştur.
150 kadar türü vardır. Daha çok şurubu yapılarak kullanılır.
İçeriğinde organik asitler vardır.
Faydası :
İştah açar, hazmı kolaylaştırır. İdrar söktürür, vücuda rahatlık
verir. Böbreklerdeki taşların düşürülmesine yardımcı olur. Karında
toplanan suyu söker. Karaciğer şişliğini giderir. Sarılığı giderir.
Romatizma ve mafsal kireçlenmelerinde de faydalıdır. Sindirim
yollarındaki iltihapları temizler. Şurubu, çok besleyicidir.
funda
(süpürgeotu) : Fundagillerden; çiçekleri kırmızımtırak mor ve
çan şeklinde olan bir bitkidir. İşlenmemiş topraklarda yetişir. Çalı
görünümündedir. Süpürge çalısı da denilen bu bitkinin kökünden
ağızlık; dallarından da kaba süpürge yapılır. Çiçekleri, Ağustos
ayından itibaren toplanıp, kurutulur.
Faydası :
İshali keser, idrar söktürür. Böbrek kum ve taşlarının düşürülmesine
yardımcı olur. Nikriste de faydalıdır. Anne sütünü artırır. Lapası,
ağrıları keser. Zeytinyağı ile hazırlanan merhemi, çıban ve egzamada
faydalıdır.
^ Geri dön ^
|
G-Ğ
gelincik (poppy) :
Yazın kırlarda yetişen ve gelincikgillere örnek olarak alınan
bir çeşit çiçekli bitkidir. Çoğu kırmızı renklidir. Yaz
aylarında toplanıp, gölgede temiz bir kağıt üzerine serilerek
kurutulur. İçeriğinde rheadine vardır. Kokusu hoş değildir. Tadı
da acıdır.
Faydası :
Nefes darlığı, astım, bronşit ve göğüs nezlesinde rahatlık
sağlar. Boğmacayı keser. Kan tükürme ve kan kusmayı keser.
Uykusuzluğu giderir. Yanıkları iyileştirir. Yılancık da
faydalıdır.
gezağacı
(fraxinus ornus) : Ege ve Akdeniz'in sahil kısımlarında
yetişen bir çeşit dişbudak ağacıdır. Sarı boya elde etmekte ve
kudret helvası yapmakta kullanılır.
Faydası :
İdrar söktürür ve kabızlığı giderir.
gözlükotu
(gözotu) : Kırlarda kendiliğinden yetişen bir çeşit
bitkidir. Yaprakları dantela şeklindedir. Çiçekleri; ufak,
beyazımtırak, mavi ve kırmızı benekli olup, yapraklarının
ortasındadır. Çiçekleri, yaz aylarında toplanıp, kurutulur.
Faydası :
Göz nezlesi ve göz iltihaplarını iyileştirir. Mide ve
bağırsak gazlarını giderir.
greyfurt
(altıntop) : Turunçgiller familyasından; bahçelerde
yetiştirilen bir ağaç ve meyvesidir. Meyvesi, portakaldan daha
iri, kanarya sarısı renginde, tadı hafif acımsı ve ekşidir.
İçeriğinde C vitamini vadır.
Faydası :
İştah açar. Karaciğerin normal çalışmasını sağlar. Safra
ifrazatını arttırır. Hazmı kolaylaştırır. İdrar tutukluğunu
giderir, bol miktarda idrar söktürür. Vücutta biriken suyu ve
zehirli atıkları atar. Kanı temizler. Bedeni ve zihni yorgunluğu
giderir. Felç ve kanamaları önler. Akciğer ve göğüs
hastalıklarında faydalıdır.
gül (rosa)
: Gülgillerin örneği olan bitki ve bunun çiçeğidir. Bir çok
çeşidi vardır. Bunlar; kokusu, rengi, şekli, iriliği ve ufaklığı
bakımından birbirinden ayrılır. En çok görülen çeşitleri; sarı
gül, van gülü, yediveren gülü, Yabani gül ve Şam gülüdür.
Pembe gülün taze çiçeklerinden gülsuyu ve gül esansı elde
edilir. İçeriğinde geraniol, rodinol, eugenol, citronel ve
feniletilalkol vardır.
Hekimlikte çiçeklerinin renkli yaprakları kullanılır. Bunlar,
gonca halindeyken toplanıp, sıcak bir yerde kurutulur ve ışık
almayan kutularda saklanır.
Faydası :
Antiseptik olarak kullanılır. İshali keser. Boğaz ve
bademcik iltihaplarını giderir. Göz kanlanmaları ve göz
nezlelerinde faydalıdır. Ayrıca krem ve parfümeri sanayiinde
kullanılır.
gülhatmi
(althaea rosa) : Ebegümecigillerden; yaprakları geniş ve
yuvarlak, çiçekleri büyük ve türlü renklerde olan bir süs
bitkisidir.
Faydası :
Balgam söktürür. Vücuda rahatlık verir nezle ve öksürükten
kaynaklanan şikayetleri giderir. Boğaz, bademcik ve diş eti
iltihaplarını tedavi eder. Bağırsak iltihaplarını giderir.
günlük
(buhur) : Tropik bölgelerde yetişen sığala ağacından elde
edilen reçinedir.
Faydası :
Nefes darlığını giderir, vücuda rahatlık verir Tütsü olarak
kullanılır.
güvercinkökü
(jatrorrhiza palmata) : Jatrorrhiza palmata adlı bitkinin
köküdür. İçeriğinde kolombin ve barberin denilen maddeler
vardır. Tadı acıdır.
Faydası :
İshali keser. İştahı açar. Mideyi kuvetlendirir. Fazla
kullanıldığı takdirde, mide ve bağırsaklara zarar verir.
güveyfeneri
(gelinfeneri) : Patlıcangillerden; kireçli topraklarda
yetişen bir çeşit bitkidir. Çiçekleri pembe-beyazdır. Yemişleri
kiraza benzer. Terkibinde C vitamini vardır. Lezzeti
acımtıraktır. Meyveleri Eylül - Ekim aylarında toplanıp,
kurutulur.
Faydası :
İdrar ve ter söktürür. Karında toplanan suyu boşaltır.
Böbrek taşlarının düşürülmesine yardımcı olur. Sarılıkta da
faydalıdır.
güzelavratotu (belladon) : Patlıcangillerden; kireçli
topraklarda yetişen 180 santimetre kadar boyunda, birkaç sene
yaşayan nahoş kokulu bir bitkidir. Meyveleri kiraz gibi yuvarlak
ve siyah renktedir. İçeriğinde Atropin vardır. Zehirlidir. Ev
ilaçlarında kullanılmaması gerekir.
Faydası :
Hekimlikte ağrıları dindirmek için kullanılır. Mide ve
bağırsak hastalıkları, astım, beyin hastalıkları, kalp
hastalıkları ve sinir hastalıklarında kullanılır.
^ Geri dön ^
|
|
H
hanımeli (lonicera caprifolium) : Hanımeligillerin örneği
olan, ilkbaharda güzel kokulu çiçekler açan bir süs bitkisidir.
Çiçekleri, kabuğu ve yaprakları kullanılır. 100 kadar türü vardır.
Faydası :
İdrar söktürür. Karaciğer hastalıklarında faydalıdır. Müzmin
bronşitte rahatlık sağlar. Nefes darlığını giderir. Öksürüğü keser.
Nikriste de kullanılır.
hardal (sinapis)
: Turpgillerden bir çeşit bitkidir. Vatanı Akdeniz bölgesidir. Sarı
veya beyaz çiçeklidir. Tohumlarında eterik yağ vardır. İki çeşidi
vardır.
Siyah hardal: Çiçekleri sarı, meyvesi dört köşeli, kısa ve sivridir.
Hekimlikte; göğüs hastalıklarında kullanıllır.
Beyaz hardal : Soluk kırmızı veya beyaz çiçeklidir. Taneleri, siyah
hardalınkinden daha büyüktür.
Hekimlikte; daha ziyade siyah hardal tohumu kullanılır. Tesirli
maddesi "potasium mironat" ve "sinigrin"dir.
Hardal ruhu : Ilık suya, dövülmüş hardal tohumu konularak elde
edilir. Çok tahriş edici bir maddedir. Deriyi kızartır ve yakar.
Hardal kağıdı : Hardal tozunun, kauçuk mahlülü aracılığıyla kağıda
yapıştırılması suretiyle elde edilir. Bu kağıt ılık su ile
ıslatılıp, hardallı tarafı cilde tatbik edilir.
Hardal banyosu : Temiz bir tülbentin içine 150 - 500 gram hardal
tozu konur. Çıkın yapıldıktan sonra banyo suyuna konur.
Hardal kağıdı, keten tohumu lapası veya hardal banyosu 10-15
dakikadan fazla tatbik edilmemelidir.
Faydası :
Beyne veya akciğerlere kan hücum etmesi hallerinde faydalıdır.
Bronşit ve zatürreeden doğan şikayetleri giderir. İç organlarda
biriken kanı dışarı çeker. Sofrada kullanılan hardal ise hazmı
kolaylaştırıp, kabız olmayı önler.
hasırotu
(saz) : Hasırgiller familyasından; düz ince uzun, dayanıklı olan
yaprakları; minder ve yastık gibi şeyleri doldurmaya, hasır örmeye
yarayan bir sazdır. Bataklıklarda yetişir.
Faydası :
Bağırsak solucanlarının düşürülmesinde yardımcı olur.
haşhaş (papaver)
: Gelincikler familyasından bir çeşit bitkidir. Baş kısmından afyon,
tohumlarında da haşhaş yağı çıkarılır.
Afyon, haşhaş meyvelerinin özel bıçakla çizilmesi sonucu akan, süte
benzer sıvının güneşte katılaşmış ve esmerleşmiş şeklidir.
İçeriğinde morfin, kodein, tebain, papaverin, narkotin gibi maddeler
vardır. Uyuşturucudur, zehirlidir. Ev ilaçlarında kullanılmaması
gerekir.
Faydası :
Hekimlikte; ağrı ve sancıları giderici ve ishal kesici olarak
kullanılır.
hatmi (althaea
officinalis) : Ebegümecigillerden; büyük, yuvarlak, yumuşak
yapraklı ve uzun köklü bir bitkidir. Çiçekleri beyazımsı mor veya
pembedir.
Hekimlikte kökü ve yaprakları kullanıllır. İçeriğinde fazla miktarda
müsilaj vardır. Çiçekleri Temmuz ve Ağustos aylarında, kökleri ise
Sonbahar aylarında toplanıp, kurutulur.
Faydası :
Nezle ve bronşitin sebep olduğu şikayetleri giderir. Ağız, boğaz ve
diş eti iltihaplarını iyileştirir. Bağırsak iltihaplarını giderir.
Sancıları dindirir. Dövülmüş hatmi taneleri, vücuda sürülecek
olursa, sivrisinek ve böcek sokmalarını önler.
havacıva
(alkanna tinctoria) : Hodangiller familyasından; Akdeniz
bölgesinde yetişen bir bitkidir. Çiçekleri mavidir. Köklerinin iç
tarafı sarı, öz kısmı ise kırmızımtırak renktedir. Kökünden boya
elde edilir.
Faydası :
Ağrıları giderir. Bağırsak hastalıklarında faydalıdır.
havlıcan
(alpinia) : Zencefilgillerden, ıtırlı bir bitkidir. Doğu Asya'da
yetişir. Kök sapları baharat olarak kullanılır. İçeriğinde "Alpinol"
ve "Alpinin" gibi maddeler vardır.
Faydası :
İştah açar. Tükürük ifrazatını artırır. Göğsü yumuşatır. Vücudun
güçlenmesini sağlar. Mide, bağırsak gazlarını önler. Mideyi
kuvvetlendirir. Hava yutmayı önler. Grip ve soğuk algınlıklarında
vücudun ısınmasını sağlar. Baş ağrısı ve baş dönmelerini dindirir.
İdrar söktürür. Romatizma ve nikrisin şikayetlerini hafifletir.
havuç (daucus
carota) : Maydanozgillerden; uzunca koni şeklinde ve etli olan
kökünden dolayı sebze olarak yetiştirilen bir çeşit bitkidir.
İçeriğinde şeker, A vitamini ve karotin vardır.
Faydası :
Müzmin kabızlığı giderir. Çocuk ishallerini keser. Bağırsak
iltihaplarını giderir. Mide ve bağırsak kanamalarını keser.
Kansızlığı giderir. Cilde canlılık verir. Anne sütünü artırır. Cilt
ve göz hastalıklarını önler. Böbrek ağrılarını dindirir. Vücuda
kuvvet verir. Astım, bronşit, ses kısıklığında göğsü yumuşatır,
rahatlık verir. Veremde de faydalıdır. Mide ve onikiparmak ülserinde
şikayetleri giderir. Kalp hastalıkları ve damar sertliğinde
faydalıdır. İdrar ve bağırsak gazlarını söktürür. Aybaşı halinin
muntazam ve ağrısız olmasını sağlar. Diş etlerini kuvvetlendirir.
Yüz ve boyun kırıklıklarını giderir. Görme gücünü artırır.
hayıt
(ayıt) : Mineçiçeğigiller familyasından; batı ve güney
Anadolu'da yetişen bir ağaçtır. Haziran - Temmuz aylarında mor
renkli çiçekler açar. Dalları ve yapraklarında, uçucu ve sabit yağ,
tanen, sineol, şekerleri kristalize maddeler ve bir glikozit vardır.
Faydası :
İdrar söktürür. Sancıları keser. Aybaşı kanamalarını düzenler. Anne
sütünü artırır. Hazımsızlığı giderir. Karın ağrısını ve ishali
keser. Ayak şişlerini indirir. Akrep ve arı sokmalarında faydalıdır.
helvacıkabağı
(kestanekabağı) : Kabakgillerden tatlısı yapılan bir çeşit
kabaktır. Yaprakları uzun ve büyüktür. Çekirdekleri yoktur. Ev
ilaçlarında çekirdekleri kullanılır.
Faydası :
Bağırsak kurtlarının düşürülmesinde yardımcı olur.
hercaimenekşe
(viola tricolor) : Sarı, mor, mavi çiçekleri olan bir çeşit
menekşedir. Boyu 20 cm kadardır.
Faydası :
İdrar söktürür. İdraryollarındaki iltihapları giderir. Cilt
hastalıkları ve özellikle egzamada faydalıdır. Öksürüğü keser. Damar
sertliği ve sarılıkta da kullanılır.
hıyar
(salatalık) : Kabakgillerden bir çeşit bitkidir. Yemiş gibi
yenen veya salatası yapılan, gevrek, serinletici ve suluca yemişine
de hıyar denir. Terkibinde A ve C vitamini vardır. Birçok çeşidi
vardır.
Faydası :
İdrar söktürür. Vücut yorgunluğunu giderir. Romatizma ve mafsal
ağrılarında faydalıdır. Susuzluğu keser. Kandaki şeker miktarını
düşürür. İnsülin ihtiyacını karşılar. Ter bezlerinin düzenli
çalışmasını sağlar. El, yüz, boyun kırışıklıklarını ve lekeleri
giderir. Cilde güzellik verir.
hiyarşembe
(hindhıyarı) : Baklagillerden leguminoseae denilen büyük
ağaçların meyvesidir. Doğu Hind, Antil ve Brezilya'da yetişir.
Meyvesi siyahtır ve silindiriktir. Terkibinde şeker, pektin, zamk,
tanen ve esans vardır.
Faydası :
Kabızlığı önler, fazlası müshildir.
hindiba
(güneğik) : Hindiba familyasının örnek bitkisidir. Çiçekleri
sarıdır. Yaprakları az ve küçüktür. Sapı yoktur. Kökü uzundur.
Kökünün dışı beyaz, içi esmer renktedir. Sütlü, acı bir suare ifraz
eder. Yaprakları haşlanıp, salata gibi yenir. Kökü de, dövülerek
kahve yapılır veya kahveye karıştırılır. Lezzeti mayhoşumsudur. Ak
ve kara olmak üzere iki çeşidi vardır. Hekimlikte yaprakları ve kökü
kullanılır.
Faydası :
İdrar söktürür. Egzama, güneş yanıkları, akrep ve arı sokmasında
faydalıdır. Balgam söktürür. Nikris ağrılarını dindirir.
Böbreklerdeki kumların dökülmesine yardımcı olur. Vücuda kuvvet
verir.
hindistancevizi
(cocos nucifera) : Tropikal bölgelerde yetişen, hurma
cinsinden bir çeşit ağacın yemişidir. Portakaldan büyüktür. Kabuğu
çok serttir. İçinde sütümsü bir sıvı vardır. Yemişin içinde kabuğuna
bitişik yağlı ve nişastalı eti vardır. Büyük ve Küçük olmak üzere
iki çeşidi vardır. Hekimlikte küçükleri kullanılır.
Faydası :
İdrar söktürür. Böbreklerdeki kum ve taşların düşürülmesine yardımcı
olur. Mide ağrılarını giderir.
hindyağıağacı
(genegerçekotu) : Sütleğengillerden bir ağaçtır.
Tohumlarından hindyağı çıkarılır. Hindyağı berrak, renksiz veya
soluk sarı renkli, koyu kıvamlıdır. Kokusu yok denecek kadar azdır.
Lezzeti hafif ve biraz tahriş edicidir. Etkili maddesi Ricinoleik
asittir.
Faydası :
Müshildir. Kabızlığı giderir. Saçkıranda faydalıdır. Lavmanlarda da
kullanılır. Saçların dökülmesini önler.
hodan (borage)
: Hodangiller familyasından mavi beyaz çiçekli bir bitkidir.
Hekimlikte çiçekleri ve kökü kullanılır. İçeriğinde müsilaj ve
madeni tuzlar vardır.
Faydası :
Öksürüğü keser, balgam söktürür. İdrar zorluğunu giderir.
horasani
(semen-contra) : Bileşikgiller familyasından "Compositae"nin
açılmamış çiçekleridir. Halep, Türkistan, Buhara ve Volga nehri
etrafında yetişir. Hekimlikte sarımtırak esmer renkli ve küçük
tohuma benzer çiçek başları ile diğer kısımları kullanılır. Kokusu
anasona benzer. Tadı acı, yakıcı ve fenadır. Etkili maddesi
Santonin'dir.
Faydası :
Bağırsak solucanlarını düşürür.
hurma
(şecere-i temir) : Hurmagiller familyasından sıcak ülkelerde
yetişen bir ağacın meyvesidir. Ağacın boyu 30 metre kadardır.
Gövdesi sütun biçimindedir. Yaprakları büyük ve dilimlidir.
Faydası :
Bedeni ve zihni gelişmeyi sağlar. Besleyicidir. Kansere karşı
koruyucudur. Zihni yorgunluğu giderir. Anne sütünün, bol ve
besleyici olmasını sağlar. Boğaz ağrılarını keser. Bronşit, öksürük
ve soğuk algınlığının şikayetlerini giderir. Kemik hastalıklarında
faydalıdır.
hünnap
(çiğde) : Ayrı çanakyapraklı ikiçeneklilerden bir ağaç ve bu
ağacın verdiği kırmızı kabuklu, sert çekirdekli, iri zeytin biçim ve
büyüklüğünde bir yemiştir. Güz'ün olgunlaşır. Çiçekleri küçük ve
yeşilimsidir. Meyveleri ise tatlımsıdır.
Faydası :
Öksürüğü keser. Balgam söktürür. Vücuda rahatlık verir.
hüsnüyusuf
(guguçiçeği) : Karanfilgiller familyasından bir çeşit süs
bitkisidir.
Faydası :
Mide üşütmesinden doğan şikayetleri giderir. İktidarsızlıkta da
faydalıdır.
^ Geri dön ^
|
I-İ
ıhlamur (tilia) :
Ihlamurgiller familyasından; kerestesi güzel, bir gölge ağacı ve
bunun kurutularak çay gibi haşlanıp içilen güzel kokulu
çiçeğidir. Temmuz ve ağustos aylarında toplanıp, kurutulur.
Birçok çeşidi vardır.
Faydası :
Sinirleri kuvvetlendirir, sinir bozukluğunu giderir. Uyku
verir. Kan dolaşımının normal olmasını sağlar. Kansızlığı
giderir. Kalp kifayetsizliğinde faydalıdır. Damar kireçlenmesini
önler. Böbrekleri ve mesaneyi temizler. İdrar söktürür. Kum
döker, taş oluşmasını önler. Ter söktürür. Grip ve soğuk
algınlığının şikayetlerini giderir. Göğsü ve bronşları
yumuşatır. Mide ifrazatını artırır. Balla karıştırılıp içilirse,
mide ülserine faydalıdır. Kabızlığı ve bağırsak spazmını
giderir. Boyun ve yüze güzellik verir. Burkulma ve ezilmelerde
ağrıyı keser. Saç dökülmesini önler.
ısırgan
(urtica urenus) : Isırgangillerden ilkbaharda yetişen,
her tarafı sert tüylerle kaplı bir büyük ottur. Tüylerinin
içeriğinde formik asit vardır. Sürüldüğü yeri kaşındırır ve
yakar. Tohumları da kullanılır.
Faydası :
Dıştan tatbik edildiği zaman, iç organlarda biriken kanı
çeker. Romatizma ve mafsal ağrılarını dindirir. Burun kanamasını
keser. Egzamanın şikayetlerini giderir. Aybaşı kanamalarının
düzenli olmasını sağlar. Böbrek kumlarını döker. Balgam
söktürür. Haricen tatbik edildiği zaman, dalak hastalıklarına ve
çıbanlara da faydalıdır.
ıspanak
(spinacia oleracea) : Ispanakgiller familyasından; kış
sebzesi olarak yetiştirilen bir bitkidir. İçeriğinde demir,
vitaminler ve enzimler bulunur.
Faydası :
Vücudun dayanıklılığını artırır. Kansızlığı ve gelişme
bozukluğunu giderir. Soğuk algınlığına karşı korur. Kalp ve
gelişme bozukluğunu giderir. Kalp adalelerini kuvvetlendirir.
Ruhi çöküntünün sıkıntılarını giderir. Kan miktarını artırır.
Ağız, boğaz ve göğüs hastalıklarında faydalıdır. Kanser ve
veremden korur. Hamilelerde faydalıdır. Doğacak bebeğin güçlü
olmasını sağlar. Yara, yanık ve dolamada da faydalıdır. Dişlerin
çürümesini önler. Şişmanlık ve şeker hastalığına da faydalıdır.
ıtır
(çobaniğnesi) : Sardunyagillerden, yaprakları güzel kokulu,
çiçekleri türlü renklerde bir süs bitkisidir. Kumlu topraklarda
yetişir. Yeşil kısımları tüylü ve oyalıdır. Çoğunun çiçekleri
beyaz veya pembedir. Losyon yapımında kullanılır.
Faydası :
Cildi güzelleştirir. İshali keser. Boğaz ağrılarını giderir.
Mide ve bağırsak gazlarını söktürür. Nikriste de faydalıdır.
inciçiçeği
(mayısçanı) : Zambakgillerden, ok biçimindeki yaprakları
arasında ince bir sap üzerinde küçük çan biçiminde beyaz
çiçekler açan bir süs bitkisidir. Boyu 20 cm kadardır. Çiçekleri
beyazdır ve üzüm salkımı şeklindedir. Yemişleri küçük ve
kırmızıdır. Kokusu çok güzeldir.
Faydası :
Kalp hastalıklarının tedavisinde kullanılır. Çarpıntıyı
keser. Kalp hastalığından kaynaklanan suyu söktürür. Ev
ilaçlarında kullanılmaz.
incir
(yemiş) : Dutgillerden asıl vatanı Akdeniz kıyıları olan
yaprakları geniş ve dilimli bir ağacın meyvesidir. Armut
biçiminde ve büyüklüğünde yumuşak, çekirdekleri darı şeklinde
tatlı bir yemiştir.
Faydası :
Bağırsakları yumuşatır. Kabızlığı giderir. Mide tembelliğini
tedavi eder. Vücudu ve sinirleri kuvvetlendirir. Enerji verir.
Nekahat devresini kısaltır. Bronşit, öksürük ve boğaz
ağrılarında faydalıdır. Bronşları yumuşatır. Çıbanların
olgunlaşmasını sağlar. Lapası, yanık ağrılarını keser.
Dallarından akan süt, nasır ve siğilleri giderir. Basurda
faydalıdır. Nezle ve sıtmada da kullanılır.
itüzümü
(köpeküzümü) : Patlıcangillerden; ormanlarda yetişen bir
bitkidir. Çiçekleri beyaz, meyveleri parlak siyahtır. Meyvesi,
yaprakları ve çiçekleri kullanılır. Ev ilaçlarında çok dikkatli
kullanılması gerekir.
Faydası :
Romatizma ve mafsal ağrılarını keser. Aybaşı düzensizliğini
ve rahim hastalıklarını giderir.
izlandalikeni (izlandayosunu) : Dağlarda ve
ormanlardaki kayalar üzerinde bulunur. Zeytinyeşili renginde,
dantel gibi tırtıllı parçalar halindedir. Yaz aylarında toplanıp
kurutulur. Müsilajlı ilaç yapmakta kullanılır. İçeriğinde "Lichenin",
"Dekstrolikenin" ve "Cetrarin" vardır.
Faydası :
Göğsü yumuşatır, öksürüğü keser. Bağırsak bozukluğunu
giderir, ishali keser. Nefesdarlığını giderir. Bronşitin sebep
olduğu şikayetleri giderir. Veremde faydalıdır. Şeker
hastalarına ekmek yapmakta da kullanılır.
iğde
(elaeagnus) : İğdeciler familyasının örneğidir. Yemişi,
kızılcık biçimindedir. Derisi sert ve sarı, eti beyaz un halinde
mayhoş ve burukçadır. Yaprakları tüylüdür. 10 kadar türü vardır.
Faydası :
Bağırsak bozukluklarını ve ağız pasını giderir.
^ Geri dön ^
|
|
J-K
kabak (cucurbita) : Kabakgiller familyasından, meyvası
sebze olarak kullanılan, otsu bir bitki cinsidir. Kökü saçak
şeklindedir. Gövdesi sürüngen, köşeli, ince ve çok uzundur. Üzerinde
sert ve kısa tüyler bulunur. Yaprakları büyük, kaba, tüylü;
çiçekleri sarıdır. Meyvesi, etli ve suludur. İçinde kabak çekirdeği
denilen pek çok tohum vardır.
Faydası :
İdrar söktürür ve idrar tutukluğunu giderir. Böbrek ve mesane
iltihaplarını temizler. Prostattan doğan şikayetleri giderir. Mide
ve bağırsaklara yumuşaklık verir, kabızlığı giderir. Basuru olanlar
için faydalıdır. Yüksek tansiyonu düşürür. Göğsü yumuşatır, öksürüğü
keser. Helvacıkabağının çekirdekleri bağırsak kurtlarının düşmesine
yardımcı olur. Lapası dıştan tatbik edilecek olursa boğaz ağrılarını
ve kadınlarda görülen akıntıyı keser.
kabakulakotu
(venüsçiçeği) : İkiçeneklilerden; 70-80 cm boyunda ince saplı
tırmanıcı bir bitkidir. Çiçekleri koyu kahverengidir. Kokusu pistir.
Faydası :
İdrar söktürür. Aybaşı kanamalarının düzenli olmasını sağlar.
kafuru
(kafur) : Tabiatta, bir çok bitkide bulunur. Tıpta kullanılan
kafuru "Japonya Kafuru"dur. "Cinnamomun Camphorea" ağacının odunu,
su buharıyla distile edilerek elde edilir.
Kafuru renksiz, şeffaf, billuri yapılı, gevrek parçalarıdır. Kokusu
hususi ve keskin, lezzeti sonradan serinlik veren acı ve yakıcıdır.
204 santigrat derecede kaynar. Adi sıcaklıkta uçar. Suda çok az
erir. Alkolde, eterde, kloroformda, benzolde ve yağlarda çok erir.
Faydası :
Kan dolaşımını kuvvetlendirir. Beyni ve sinirleri uyarır. Kalp
yetersizliğini giderir. Solunum sistemini uyarır. Bronşların
ifrazatını arttırır. İspirto ile karıştırılmış kafuru, ağrıları ve
kepeklenmeyi keser. Akciğer hastalıklarında faydalıdır. Ateşli
hastalıklarda, uyuşturucu maddelerde zehirlenmelerde ve gece
terlemelerinde de kullanılır. Tıpta kafurulu yağ, kafurulu ispirto
gibi terkipler kullanılır.
kahkahaçiçeği
(çitsarmaşığı) : Çitsarmaşığıgiller familyasından, uçları
mavi çizgili beyaz çiçekler açan bir çeşit sarmaşıktır.
Faydası :
Kabızlığı giderir. Hazmı kolaylaştırır.
kahve (coffea)
: İkiçenekliler sınıfının, kökboyasıgiller familyasından, vatanı
Afrika olan, fakat Asya ve Amerika'nın tropik bölgelerinde
yetiştirilen, 20 kadar çeşidi olan bir ağaçtır.
En çok bilineni Arabistan kahvesi'dir. 7-8 metre boyunda bir
ağaçtır. Yaprakları sivri uçlu olup, kenarları dalgalıdır. Çiçekleri
beyaz ve hoş kokuludur. Meyvesi kiraza benzer; içinde ince iki
çekirdek bulunur. Her çekirdeğin içinde aynı şekilde bir tohum
vardır. Tohumlarında, kafein alkoloidleri vardır.
Faydası :
Kandolaşımını sağlar. Uykuyu kaçırır, düşünmeyi kolaylaştırır.
Yarımbaş ağrılarını dindirir. Uyuşturucu maddelerle zehirlenmelerde
faydalıdır. Boğmaca öksürüğünü keser. Nikris ağrılarını teskin eder.
Tansiyonu yüksek olanların kahve içmemesi tavsiye edilir. Ayrıca
fazla miktarda içildiğinde uykusuzluk, sinir bozukluğu ve çarpıntı
yapar.
kakao (hindbademi)
: İkiçenekliler sınıfının sterculiaceae familyasından, vatanı tropik
Amerika olan bir ağacın meyvesidir. Kakao ağacı 4-10 metre
boyundadır. Yaprakları derimsidir. Çiçekleri her mevsimde açar.
Meyvelerinin içinde kestane büyüklüğünde tohumları vardır.
Tohumlarının içeriğinde teobromin denilen alkoloid vardır. Bu madde
uyarıcıdır. Tohumlarından kakao yağı çıkarılır. Kozmetik sanayiide
ve eczacılıkta fitil yapmakta kulanılır. Tohumlarının yağı
alındıktan sonra elde edilen kakao tozuna çikolata denir.
Faydası :
Uyarıcı, iştah açıcı ve kuvvet vericidir. İdrar söktürür. Vücuttaki
zehirlerin dışarı atılmasını sağlar. Böbrek iltihaplarını giderir.
Fazla içildiği takdirde çarpıntı ve baş ağrısı yapar.
kakule (cardamon)
: İkiçenekliler sınıfının, zencefilgiller familyasından bir
bitkidir. Hindistan'da ve Asya'nın sıcak bölgelerinde yetişir.
Meyvesi 1-2 cm boyunda bir kapsüldür. İçinde birbiri üzerine oturan
siyah, prizmatik tohumları vardır. Meyveler tamamen olgunlaşmadan
toplanır. İçeriğinde sineol, terpineol ve asetat vardır.
Faydası :
Ferahlık verir. İştah açar. Mide rahatsızlıklarını ve gazları
giderir. Vücuda rahatlık verir.
kanaryaotu
(senecio) : Bileşikgiller familyasından bir bitki cinsidir.
Adikanaryaotu denilen çeşidi, bütün yıl boyunca çiçek açan 10-40
santimetre boyunda bir veya iki yıllık otsu bir bitkidir. Çiçekleri
küçük silindir şeklindedir. Meyvelerinin içeriğinde uçucu yağ,
tanen, reçine, inulin vardır. Köklerinde ise; "Senecin" ve "Senecionin"
adlı iki alkoloid bulunur.
Faydası :
Aybaşı kanamalarını düzenler. Aybaşı ağrılarını keser. Bağırsak
kurtlarını düşürür. İshal, dizanteri ve kanamalarda faydalıdır.
Yaraları iyileştirir. Romatizma ağrılarını keser.
kantaron
(kantariyyon) : İkiçenekliler sınıfının, bileşikgiller
familyasından, bütün dünyada, özellikle ılıman bölgelerde yaygın
olan çok yıllık veya bir yıllık bitkidir. Kırmızı, sarı, mavi ve
nadiren beyaz çiçekli olanı bulunur. Kökü acıdır. Bu türüne "Büyük
Kantaron" da denir. Çoğunlukla kökü kullanılır. Yaz aylarında
toplanıp kurutulur.
Faydası :
Vücudu kuvvetlendirir. Ateşi düşürür. İştah açar, hazmı
kolaylaştırır. İshali keser. Nekahat devresini kısaltır. Nezle ve
bronşite faydalıdır. Öksürüğü keser. Mide ağrılarını dindirir.
Yaraların iyileşmesinde yardımıcı olur. Astım, mide ülseri, midede
asit fazlalığı, akciğer hastalıkları, damar sertliği ve sinir
iltihaplarında da faydalıdır.
karaağaç
(ulmus) : İkiçenekliler sınıfının, karaağaçgiller familyasından,
kışın yaprak döken, bir çeşit orman ağacıdır. Yaprakları kısa saplı,
kenarları çift dişlidir. Çiçekleri salkım şeklindedir. Odunu iyidir.
Hekimlikte kabukları kullanılır.
Faydası :
Ağrıları keser. Yara ve bereleri tedavi eder. Yaprakları kaynatılıp,
içilecek olursa kandaki şeker miktarını düşürür.
karabaşotu
(lavadula stoechas) : Ballıbabagiller familyasından, bir veya
çok yıllık otsu yahut dip kısmı odunsu bir bitkidir. Ezildiği zaman
çok kuvvetli ve hoş olmayan bir koku çıkarır. Çiçekleri mavi veya
menekşe rengindedir. Bir türünden karabaşyağı denilen bir esans
çıkarılır. Yurdumuzda alçak makilerde bulunur.
Faydası :
Ağrıları geçirir. Kalbe kuvvet verir. Damar sertliğinde faydalıdır.
Balgam söker. Sara ve beyin hastalıklarında kullanılır. Uyuşukluğu
giderir, zindelik verir.
karabiber
(dar-i fülfül) : İkiçenekliler sınıfının, karabibergiller
familyasından, vatanı Doğu Hindistan olan, yaprak dökmeyen tırmanıcı
bir bitkidir. Yaprakları yürek biçiminde ve damarlıdır. Çiçekleri
sarkıktır. Meyveleri küçük, toparlak ve sapsızdır.
Faydası :
Mideyi ısıtır. İştah açar. Hazmı kolaylaştırır. Mide ve
bağırsaklardaki mikropları öldürür. Gaz söktürür ve gaz birikmesine
engel olur. Şeker hastalığının ilerlemesini durdurur. İdrar
söktürür. Enerji verir. Cinsel istekleri kamçılar. Sinirleri
kuvvetlendirir. Yiyeceklerde baharat olarak kullanılır.
Damar sertliği, yüksek tansiyon, egzama, üremi, bağırsak iltihabı ve
romatizmadan şikayet edenler, mümkün olduğu kadar az
kullanmalıdırlar.
karamuk (agrostemma
githago) : Karanfilgiller familyasından, yurdumuzda hububat
yetiştirilen tarlalarda görülen, çoğu zaman buğdayla karışık olarak
biten, 30-100 cm yüksekliğinde, tohumları zehirli bir bitkidir.
Üzeri tüycüklerle kaplıdır. Yaprakları almaşıktır. Çiçekleri büyük
ve güzel ve morumsu pembe ve ender olarak da beyazdır.
Faydası :
Soğuk algınlığını giderir.
karanfilağacı
(caryophyllus aromaticus) : Mersingiller familyasından
anayurdu Molük adaları olan ve birçok tropik ülkelerde ve başlıca
Zengibar, Filipinler ve Hindistan'da yetiştirilen, kış aylarında
yaprak dökmeyen bir ağaçtır. Çiçeğinin tomurcuklarına karanfil
denir. Baharat olarak kullanılır. Çiçeklerinden elde edilen
karanfilyağının içeriğinde hidrokarbür, euganol, salisilik asid ve
karyofilin vardır. Güzel kokuludur. Tadı acıdır. Baharat olarak
kullanılır.
Faydası :
Mikropları öldürür. Ağrıları dindirir. Sinirleri uyarır. Hazmı
kolaylaştırır. Koku giderir. İştah açar. İshali keser. Bedeni ve
zihni yorgunlukları giderir. Cinsel arzuları kamçılar. Doğumu
kolaylaştırır. Karanfil esansı diş macunlarında kullanılır.
karanfilçiçeği
(dianthus caryophyllus) : İkiçenekliler sınıfının,
karanfilgiller familyasından; karşılıklı ensiz sivri yapraklı, düğüm
düğüm ince saplı, 300 kadar çeşidi bulunan, otsu bir süs bitkisidir.
Yaprakları pembe, beyaz veya kırmızıdır. Ençok tanınan türü çiçek
karanfili'dir. Çok hoş kokuludur. Yapraklarından şurup yapılır.
Faydası :
Ateş düşürür, terletir. İştah açar. Mide üşütmesinden doğan
şikayetleri giderir. Dağkaranfilinin çiçekleri balla karıştırılıp
yenirse, iktidarsızlığı giderir.
karanfilkökü
(geum urbanum) : Gölgelik yerlerde yetişen sarı çiçekli bir
çeşit bitkinin, karanfil kokulu köküdür. İlkbahar ve yaz aylarında
toplanıp, kurutulur. İçeriğinde tanen vardır.
Faydası :
Mide ve bağırsak bozukluklarını giderir. İshali keser. İştah açar.
Ağrıları dindirir. Sinirleri kuvvetlendirir.
kardeşkanı
(ejderkanı) : Birçenekgiller sınıfının, zambakgiller
familyasından, Kanarya adalarında yetişen bir ağaç veya ağaçcıktır.
Gövdesi kalındır. Yaprakları sert ve kılıç şeklindedir. Dallarının
ucunda demet şeklinde toplanmıştır. Yaşlı gövdelerden, boyacılıkta
kullanılan, reçinemsi kırmızımtırak bir özsu akar.
Faydası :
Yaraları tedavi eder. Dış kanamaları keser.
karnabahar
(karnabit) : Turpgillerden; vatanı Doğu Akdeniz bölgesi olan
2 yıllık otsu bir bitkidir. Yaprakları koyu yeşil, çiçekleri beyaz
veya sarımtıraktır. Kış sebzelerindendir. Lahanaya benzer. Aslında,
lahananın çiçek saplarının kısalıp etlenmesiyle lahanadan
türemiştir. Yenen kısmı, henüz açmamış yoğun çiçek durumudur.
Yurdumuzda; güzlük turfanda karnabahar, kışlık karnabahar ve mart
karnabahar olmak üzere üç çeşidi vardır. Fosfor ve vitamin
bakımından çok zengindir.
Faydası :
Zihin yorgunluğunu giderir. Cinsel gücü arttırır. Sinirleri
kuvvetlendirir. İdrar söktürür. Dalak hastalıklarına iyi gelir.
Şeker hastalarına faydalıdır. Kalp hastalıklarında şikayetlerin
azalmasında yardımcı olur.
karpuz (harbuz)
: Kabakgiller familyasından; sürüngen gövdeli, parçalı sert
yapraklı, sarı çiçekli, iri meyveli, bir yıllık bir bitkidir.
Faydası :
Kanı temizler. Vücuda serinlik verir. Böbreklerdeki kum ve taşların
dökülmesine yardım eder. Kemiklerin gelişmesine yardımcı olur.
kasıkotu
(fıtıkotu) : Karanfilgiller familyasından; Avrupa'da, Asya'da ve
yurdumuzda yetişen, toprak yüzeyinde yatık olarak gelişen bir veya
çok yıllık bitkilerdir. Yaprakları küçüktür ve kümeler halindedir.
Hekimlikte; toprağın üstünde kalan kısımları kullanılır.
Faydası :
Böbrek ve mesane hastalıklarını giderir. Fıtıkta faydalıdır. İdrar
söktürür. Vücuda rahatlık verir. Kasık şişmelerini indirir. Bademcik
iltihap ve şişmelerini tedavi eder.
kasımpatı
(krizantem) : Bileşikgiller familyasından; sonbahar aylarında
çiçek açan bir süs bitkisidir. Birçok çeşidi vardır.
Faydası :
Bir türünden böcek öldürücü ilaç yapılır.
kasnı (galbanum)
: Maydanozgillerden; çadıruşağıotu ile şeytanteresi ağacı gibi
bitkilerden elde edilen bir çeşit zamktır. Kokusu kuvvetli tadı
acıdır.
Faydası :
Ağrı kesicidir. Spazmları önler.
kaşıkotu
(cochleria) : Turpgiller familyasından; Mart'tan Temmuz'a kadar
beyaz çiçekler açan, güzel yeşil renkli bitkidir. Hardala benzer.
Lezzeti acı, kokusu keskindir. Yaprakları etli, kenarları kaşık gibi
içeri doğru kıvrıktır. Taze yapraklarında acı ve yakıcı bir esans
vardır. Yaprakları ve kökü kullanılır. Taze iken kullanılır.
Faydası :
Skorbütte ve sıracada faydalıdır. Diş eti iltihaplarını giderir. Diş
etlerini kuvvetlendirir.
kaşu (cacho)
: Kaşu akasyasının odunundan elde edilen bir maddedir. Kahverengi,
kokusuz bir kütledir. Soğuk suda kısmen, sıcak suda ve alkolde
tamamen çözünür.
Faydası :
İshali keser. Vücuda kuvvet verir.
katırtırnağı
(genista luncea) : Baklagiller familyasından; dik duran çalı
halinde, her zaman yeşil olan odunsu bir bitki cinsidir. Genç
sürüngenler, narin yapılıdır. Üzerinde çok sayıda yaprak bulunur
veya yapraksızdır. Çiçekleri sarıdır.
Faydası :
İdrar ve balgam söktürür. Hazmı kolaylaştırır. Böbrek ve safra
kesesi taşlarının düşürülmesine yardım eder. Mesane hastalıklarını
tedavi eder. Romatizma ve nikriste de faydalıdır. Kabızlığı giderir.
Kalp hastalıklarında da kullanılır.
katrancı
(sedirağacı) : Çamgiller familyasından; Lübnan dağlarında ve
yurdumuzda Toros dağlarında yetişen 40 metre kadar boyu olan çok
gösterişli ve heybetli bir ağaçtır. Dalları yataydır. Yaprakları
iğne gibi olup, demet şeklindedir. Renkleri, genç yaşında koyu
yeşildir. Zamanla açık mavi yeşile dönüşürler. Kozalağı, olgunken
açık kestane renkli, uzunca, oval şeklinde ve 8-12 cm boyundadır.
Tohumlarında reçine vardır. Odunu kokuludur.
Gövde ve dallarının kapalı yerlerde yakılmasıyla sarıkatran elde
edilir.
Faydası :
Mikrop öldürücüdür. Cilt solunum yolları hastalıklarında kullanılır.
İdrar söktürür.
katranköpüğü
(agaric) : Çayır mantarlarındandır. Şapkasının alt yüzü dilim
dilimdir.
Faydası :
Solunum yolları hastalıklarında kullanılır.
kavakağacı
(populus) : Söğütgiller familyasından, sulak yerlerde yetişen
bir çeşit ağaçtır. Akkavak, titrekkavak, tellikavak, servikavağı,
karakavak, Hollandakavağı gibi çeşitleri vardır. Hekimlikte
karakavak kullanılır.
Karakavak 25-30 metre boyunda, gövdesi kalın bir ağaçtır. Yaprakları
üçgen şeklinde, dişli ve tüysüzdür. Yaprak tomurcukları tanen, uçucu
yağ, mum, salisin ve populin adı verilen glikozitleri taşır.
Faydası :
Kavak tomurcuklarından hazırlanan merhemler basur memelerinin ve
romatizmanın lokal tedavisinde kullanılır.
Karakavak odunun yakılmasından kömür elde edilir. Mide ve
bağırsaklardaki gazı giderir. Yine bu kömürden yapılan diş tozları
da dişlerin temizlenmesinde ve dişetlerinin kuvvetlendirmekte
kullanılır.
kavun (cucumis
melo) : Kabakgiller familyasından; vatanı Küçük Asya olan,
sürüngen gövdeli, iri meyveli bir yıllık bir bitkidir. Yaprakları
oldukça büyüktür ve yürek biçimindedir. Çiçekleri, yapraklarının
koltuğundan çıkar. Meyvesi sulu ve güzel kokuludur.
Faydası :
Sinirleri yatıştırır. Rahat bir uyku verir. Böbrekleri ve kanı
temizler. Cide temizlik verir. İdrar söktürür. Böbreklerdeki kum ve
taşların dökülmesine yardım eder. Nikris ve romatizma şikayetlerinin
hafiflemesini sağlar. Akciğer veremi ve kansızlıkta da faydalıdır.
Kabızlığı giderir. Basur memelerinin şikayetlerini azaltır. Vücuda
serinlik verir. Mide ve bağırsaklarda ülser veya iltihap olanlarla,
şeker hastaları ve yüksek tansiyonlular yememelidir.
kayakoruğu
(kulakotu) : Damkoruğugiller familyasından; tam ve etli
yapraklı odunsu veya otsu bir bitkidir. Çiçekleri salkım
biçimindedir. Yeşil kısmı acıdır.
Faydası :
Yeşil kısımları zeytinyağı ile karıştırılıp, merhem yapılır. Cilt
iltihaplarında, egzamada, nasır tedavisinde kullanılır.
kayışkıran
(eşekotu) : Baklagiller familyasından; boş arazilerde ve
kurak yerlerde yetişen 30-60 cm yüksekliğinde çok yıllık dikenli bir
bitkidir. Yaprakları kısa saplıdır. Çiçekleri pembedir. Meyveleri
küçüktür. Köklerinde tanen, sakkaroz, zamk, uçucu ve sabit yağ,
spinosin ve ononin vardır. Kökleri kullanılır.
Faydası :
Terletir ve idrar söktürür. Vücuda rahatlık verir. Böbrek taşlarının
düşürülmesine yardım eder. Böbrek ve mesane iltihaplarını giderir.
Boğaz ağrılarını geçirir.
kayınağacı
(akgürgen) : Kayıngiller familyasından; kış aylarında
yapraklarını döken güzel görünüşlü bir orman ağacıdır. Dalları
salkım gibidir. Kabukları halka halkadır. Kabuk ve dallarının kuru
distilasyonundan kayınağacı katranı elde edilir.
Faydası :
Müzmin bronşit, verem tedavisinde kullanılır. Diş ağrısını keser.
Kabuklarının suda kaynatılmasıyla elde edilen suyla yüz lekeleri,
çiller giderilir. Kıllar temizlenir.
kayısı (prunus
armeniaca) : Gülgillerden 4-6 metre boyunda bir çeşit meyve
ağacıdır. Meyvesi cevizden büyük, derisi ince, açık turuncu renkte,
eti sulu, tatlı ve güzel kokulu, tek ve sert çekirdeklidir.
Şekerpare, şam, tokaloğlu, imrahor, muhittinbey, hacıkız, hasanbey,
darende gibi çeşitleri vardır.
Faydası :
Sinir zafiyetini giderir. Uyku verir. Beyin yorgunluğunu geçirir.
İştah açar ve hazmı kolaylaştırır. Nekahat devresini kısaltır.
Raşitizmde faydalıdır. Kansızlığı tedavi eder. Kabızlığı giderir.
Yüz ve boyunlara tazelik ve güzellik verir.
kaynanadili
(kaktüs) : Atlasçiçeğigiller familyasından; bir çeşit
bitkidir. Nopal zamkı elde edilir.
Faydası :
Dizanteri ve ishali keser.
kazayağı
(kenopodyum) : Ispanakgiller familyasından; yaprakları
kazayağına benzer, Kuzey Amerika'nın doğu bölgelerinde yetişen ve
Akdeniz bölgesinde de görülen kokulu, otsu bir bitkidir.
Topraküstündeki kısımlarından su buharı distilasyonu ile elde edilen
uçucu yağa "kazayağı esansı" denir.
Faydası :
Bağırsak solucanlarını düşürmekte faydalıdır.
kebabe (hindistaneriği)
: Cava, Sumatra ve Borneo'da yetişen "piperaceae"nin kurumuş
meyvesidir. Taze iken %6-15 terementi ruhunun polimeri bir esans ve
kübebik asidden mürekkep bir reçine ve kübebin denilen kristalize,
lezzetsiz bir cevher ihtiva eder.
Faydası :
Mide ve idraryolları hastalıklarında kullanılır.
kebereotu
(kedi tırnağı) : Bir çeşit çalıdır. Fransa'da ve ülkemizin
Akdeniz bölgesinde yetişir. Yemişi nohuttan büyüktür. Turşusu
yapılır. Kökünün kabukları kullanılır.
Faydası :
İdrar söktürür, vücuda rahatlık verir. İştah açar. Skorbüt
tedavisinde kullanılır.
keçiboynuzu
(harnup) : Baklagiller familyasından; Güneydoğu Anadolu ve
Akdeniz havzasında yetişen 6-10 metre boyunda, kışın yaprak dökmeyen
bir ağaç ve onun meyvesidir. Çiçekleri yeşilimtıraktır. Meyvesi
10-20 cm boyunda, yassı, etli, açılmayan ve koyu renklidir.
İçeriğinde yağ, sakkaroz, glikoz, selüloz ve azotlu bileşikler
vardır. Çiğ yendiği gibi reçel ve likör de yapılır.
Faydası :
Mide ve bağırsak hastalıklarına faydalıdır. Göğsü yumuşatır, balgam
söker ve bronşları boşaltır. İshali keser. Sigara tiryakileri için
faydalıdır.
keçi sedefotu
(keçisedefi) : Baklagiller familyasından; Haziran - Ağustos
ayları arasında açık mor renkli çiçekler açan 50 - 100 cm boyunda
çok yıllık otsu bir bitkidir. Yaprakları koyu yeşildir. Çiçekleri
gövde ve dalların ucunda salkımlar şeklindedir. Meyvesi; esmer
kırmızımtırak renkli, tüysüz ve çok tohumludur. Toprak üstündeki
kısımların içeriğinde "tanem" ve "galegin" adlı alkoloid ve acı
maddeler vardır. Bitkinin tamamı toplanıp, kurutulur.
Faydası :
Anne sütünü artırır. Az miktarda verildiği takdirde kandaki şeker
miktarını düşürür. Fazla kullanmamak gerekir.
kediayağı
(antennaria diocia) : Bileşikgiller familyasından; Doğu
Karadeniz ve Doğu Anadolu bölgesinde yetişen, beyazımsı ve yumuşak
sık tüylü bir bitkidir. Çim ve çalılar arasında bulunur. Çiçekleri
kullanılır.
Faydası :
Öksürüğü keser. Göğsü yumuşatır ve balgam söktürür. Bronşit ve safra
kesesi hastalıklarında kullanılır. İdrar söktürür.
kedinanesi
(yabani sümbül) : Ballıbabagiller familyasından; kırlarda
yetişen beyaz ve pempemsi çiçekli bir bitkidir. İstanbul ve İç
Anadolu bölgesinde görülür. Kediler çok sever.
Faydası :
Hazım sistemini düzeltir. Hazmı kolaylaştırır. Mide ve bağırsak
gazlarını söktürür. Karın ağrılarını giderir. Astım grip ve
bronşitin sebep olduğu nefes darlığını geçirir. İdrar söktürür.
Bağırsak solucanlarını düşürür. Ağrılı aybaşı kanamalarında
faydalıdır. İktidarsızlığı giderir. Sinirleri yatıştırır.
kediotu (valeriana)
: İkiçenekliler sınıfının, kediotugiller familyasından; kökü az
etli, çok yıllık bir otsu bitkidir. Boylarına göre iki gruba
ayrılır. Bir kısmının boyu 5-50 santimetre kadardır. Diğerleri ise,
2 metreyi bulabilirler. En yaygın türü tıbbi kediotudur.
Yurdumuzda büyük yapraklı kediotu, küçük kediotu ve dağ kediotu gibi
türleri vardır.
Tıbbi kediotu : Avrupa ve Kuzey Asya'da yabani olarak yetişir.
Öneminden ötürü kültür bitkisi olarak da yetiştirilir. 1-1,5 metre
yükseklikte çok yıllık bir kediotu türüdür. Gövdesinin içi boştur.
Yarprakları karşılıklı olarak dizilmiştir. Sapları kısa, kenarları
dişlidir. Çiçekleri büyük, beyaz veya pembe renklidir. Meyveleri
küçük ve tüylüdür. Rizom ve köklerinde nişasta, şeker, reçine,
chatin, valerin ve uçucu bir yağ vardır. Kökü tazeyken kokusuzdur.
Kuruduğu zaman keskin fena bir kokusu vardır.
Faydası :
Sinirleri telkin eder. Nevrasteni ve isteride faydalıdır. Ateş
düşürür, spazm çözer. Sinirsel baş ağrılarını, sinirsel çarpıntıları
teskin eder.
Tıbbi kediotunun kökünden elde edilen kediotu esansı isteri, kore ve
epilepside kullanılır. Baş dönmesi, taşıt tutması ve heyecanlanma
hallerinde kullanılır.
kekik (thymus)
: İkiçenekliler sınıfının, ballıbabagiller familyasından; odunsu
saplı, karşılıklı küçük yapraklı, sürüngen, çok yıllık timol kokulu
alçak bir bitkidir. İçeriğinde thymol vardır.
Güney Amerika'da yetişen thymus vulgaris türünden hafif sarı renkli
uçucu kekikyağı elde edilir. İçeriğinde timol ve karvakrol vardır.
Midevi, idrar söktürücü ve antiseptik olarak kullanılır.
Yurdumuzda yabani kekik ve başlı kekik çok miktarda yetişir. Ancak
mercanköşk türlerinin çoğu da kekik yerine kullanılmaktadır.
Faydası :
Bedeni kuvvetlendirir. Hazmı kolaylaştırır. İştahsızlığı giderir.
Sinirleri kuvvetlendirir. Kalp çarpıntılarını keser. Yemeklerin
bozulmasını önler. Bağırsak iltihabını iyileştirir. Salgı bezlerinin
düzenli çalışmasını sağlar. İdrar söktürür. Aybaşı kanamalarının
düzenli olmasını sağlar. Bağırsak solucanlarının düşürülmesine
yardım eder. Böbreklerde ve mesanedeki mikropları öldürür. Cinsel
isteği kamçılar. Tansiyonu geçici olarak yükseltir. Hastalıklara
karşı direnme gücünü artırır. Çocuklarda görülen kansızlığı giderir.
Kan dolaşımını düzenler. Müzmin öksürük, astım, bronşit ve iltihaplı
zatülcenp'e faydalıdır. Grip, beyin nezlesi ve anjinde şikayetlerin
azalmasına yardımcıdır. Kekik suyu ile banyo romatizma ağrılarını
dindirir. Kandaki şeker miktarını azaltır. Hamileler ve guatrı
olanlar kullanmamalıdır.
kenevir (esrarotu)
: Kendirgiller familyasından, vatanı Hindistan olan, sıcak ülkelerde
ve yurdumuzda da kültürü yapılan, bir yıllık bir bitki türüdür.
Gövdesi diktir. İçi boştur. Yüzeyi pürtüklüdür. Yaprakları 5-11
parçalıdır. Meyvesi 3-5 milimetre boyundadır. Tanelerinin içinde
etli bir cücük vardır. Dal uçlarında reçine ve uçucu bir yağ vardır.
Meyveleri yağ bakımından zengindir. Tohumlarından çıkarılan yağ,
sabun sanayiinde kullanılır. Gövdesinin kabuk kısmından kenevir veya
kendir denilen bir lif elde edilir. Bunlardan ip, halat ve kaba
dokulamalar yapılır.
Faydası :
Yapraklarının suda haşlanması müzmin romatizma ağrılarını keser.
keraviye
(karamankimyonu) : Maydanozgiller familyasından Doğu Anadolu
bölgesinde yetişen 2 yıllık otsu bir bitkidir. Çiçekleri beyaz
renklidir. Mayıs - Temmuz ayları arasında açar. 30 - 90 cm
boyundadır. Kazık köklüdür. Meyvesi esmerdir. İçeriğinde tanen,
reçine, sabit ve uçucu yağlar vardır.
Faydası :
Anne sütünü artırır. Mide ve bağırsak gazlarını, midedeki diğer
şikayetleri giderir. İdrar söktürür. Astımda faydalıdır.
kereviz (apium
graveolens) : Maydanozgiller familyasından, kökleri ve
yaprakları sebze olarak kullanılan kokulu, iki yıllık bir bitkidir.
İçeriğinde sedanonik anhidrit, sedanolin, limonen, palmirik asit,
gayakol gibi maddeler vardır. Yaprakları ve baş kısmı kullanılır.
Faydası :
Uyarıcı ve idrar söktürücüdür. İktidarsızlığı giderir. Cinsel
istekleri kamçılar. Şeker, guatr ve yüksek tansiyonda faydalıdır.
Böbrek, akciğer ve karaciğer hastalıklarını önler. Mideyi
kuvvetlendirir. İştah açar. Sürmenajda faydalıdır. Sinir
yorgunluğunu giderir. Kanı temizler. Karaciğer şişliğini giderir.
Böbreklerdeki kum ve taşların dökülmesinde yardımcı olur. Safra
ifrazatını düzenler. Nikris ve romatizmada faydalıdır. Susuzluğu
keser ve vücuda serinlik verir. Kalp hastalarına tavsiye edilir. Ses
kısıklığını giderir.
kestane (castanea
vesca) : Kayıngiller familyasından; kışın yapraklarını döken, 25
- 30 metre boyunda bir ağaçtır. Yaprakları geniştir. Meyveleri
iridir.
Faydası :
Kabuklarının suda kaynatılması ile hazırlanan ilaç; ateş düşürür ve
sinirleri yatıştırır. Meyvesi, kasları kuvvetlendirir. Kan
dolaşımını düzenler. Bedeni ve zihni yorgunluğu giderir. Varis ve
basur memelerinin meydana gelmesini önler. Karaciğer yorgunluğu ve
şişliğini geçirir. Kansızlığı giderir. Mideyi kuvvetlendirir. Damar
sertliği ve yüksek tansiyondan şikayet edenlerle, şeker hastaları
yememelidir.
ketentohumu
(graine de lin) : Keten denilen kireçli topraklarda yetişen
otsu bir bitkinin tohumudur. İçeriğinde sabit yağ, müsilaj, protein,
siyanogenetik bir glikozit olan linamarin vardır. Ketenyağında
asitler vardır. Boya ve muşamba sanayiinde kullanılır.
Faydası :
Akciğer hastalıkkları bronşit ve soğuk algınlığında faydalıdır.
Lavman olarak kullanılırsa kabızlığı giderir. Müzmin öksürüğü keser.
Dolama, köpekmemeleri ve her türlü çıbanın tedavisinde faydalıdır.
kılıçotu
(sarıkantaron) : Kılıçotugiller familyasından; Mayıs - Eylül
ayları arasında sarı renkli çiçekler açan, 30 - 100 cm boyunda çok
yıllık otsu bir bitkidir. Yaprakları sapsızdır. Koyu yeşildir.
Çiçekleri dallarının ucundadır. Çiçek dallarında; pinen, cadinen,
tanen, reçine, zamk, acı maddeler ve boya maddeleri vardır.
Faydası :
Sinirleri yatıştırır. İdrar ve balgam söktürür. Göğsü yumuşatır,
öksürüğü keser. İştah açar. Zeytinyağı ile hazırlanan merhemi
yaraları iyileştirir. Filizlenmiş uçlarından yapılan haşlama,
bağırsak kurtlarını düşürür.
kınaağacı
(hınna) : Kınaağacıgiller familyasından, anayurdu Hindistan olan
ve Arabistan'da ve Akdeniz ikliminde yetiştirilen ayrık dallı,
beyazımsı kabuklu, karşıt yapraklı bir ağaçtır. Çiçekleri beyaz
renkli ve keskin kokuludur. Kurutulmuş yapraklarından kına elde
edilir. Saç ve parmakları boyamakta kullanılır.
Faydası :
Ayak terlemelerine engel olur. Dolamada kullanılır. Uyuz ve egzamaya
iyi gelir. Guatrın üzerine bağlanırsa, faydası görülür. Sarılık,
idrar zorluğu, gastrit ve kolit'de iyileştiricidir. Ağız yaraları ve
deri çatlaklarını tedavi eder.
kınakına
(kontestozu) : Kökboyasıgiller familyasından; anayurdu Peru ve
Bolivya olan ve sanayii bitkisi olarak Cava, Güney Hindistan,
Kolombiya, Seylan, Guatemala, Kamerun ve Kongo gibi tropikal
ülkelerde yetiştirilen 15-20 metre boyunda bir ağaçtır. Kabuğundan
kinin çıkarılır. Kınakınanın içeriğinde kinin, kinidin, kinşonin,
singol, kupreol gibi maddeler vardır. Gövde, kök ve kabukları
kullanılır. Tadı acıdır.
Faydası :
Ateş düşürür. Sıtmayı tedavi eder. Tifoda faydalıdır. Ağır ve
mikroplu hastalıkların nekahat devresini kısaltır. Cilt
kaşıntılarında faydalıdır. İştah açar. Kuvvet verir. Kabızlığı
giderir. Kinidin alkoloidi taşikardide kullanılır. Vücuda kuvvet
verir.
kırkdamarotu
(cryptogamae) : Damarlı çiçeksiz bitkilerdendir. 100 kadar
çeşidi vardır. Kibritotları, atkuyrukları ve eğreltiotları bu
familyadandır. Yol kenarlarında ve kumlu topraklarda yetişirler.
Faydası :
Burun kanamasını keser. Kesiklerde ve çıbanda faydalıdır. Balla
karıştırılıp yenecek olursa, nefes darlığını giderir. Yaraları
iyileştirir. Kandaki şeker miktarını düşürür.
kırlangıçotu
(hilaliye) : Gelincikgiller familyasından, Nisan - Mayıs
ayları arasında sarı renkli çiçekler açan, 30 - 70 cm yüksekliğinde
çok yıllık otsu bir bitkidir. Kuzey Anadolu bölgesinde yetişir.
Çiçekleri dallarının ucundadır. Bitkinin tamamında ve özellikle
yapraklarında sarı renkli boya maddesi ve alkoloidler vardır. Sapı
kırıldığı zaman sarı renkli bir süt akar. Zehirlidir.
Faydası :
Sütü siğil ve nasırların tedavisinde kullanılır.
kırmızıbiber
(guinea pepper) : Olgunlaşak kızarmış yıllık biberin
kurutularak toz haline getirilmiş şeklidir.
Faydası :
Hazmı kolaylaştırır. Mide tembelliğini giderir. İştah açar. Kusmayı
önler. İshali keser. Mide ve bağırsaklarda gaz birikmesini önler.
İshali keser. İdrar ve ter söktürür. Cinsel istekleri kamçılar. Grip
ve soğuk algınlığında faydalıdır. Merhemi lumbago, nevralji ve
romatizmada faydalıdır. Egzama, yüksek tansiyon, üremi veya damar
sertliğinden şikayet edenler kullanmamalıdır.
kısamahmut
(dalakotu) : Ballıbabagiller familyasından; Haziran - Eylül
ayları arasında pembe ve seyrek olarak da beyaz renkli çiçekler
açan, otsu bir bitkidir. 10 - 30 cm boyundadır. Yaprakları;
karşılıklı, tüylü, kenarları dişili ve küçük bir meşe yaprağı
şeklindedir. Çiçekleri üst yapraklarının koltuğunda gruplar
halindedir. Meyvesi küçüktür. Çiçekli bitkide uçucu bir yağ, acı
maddeler, tanen, glikozitler vardır.
Faydası :
Vücuda kuvvet verir. Ateşi düşürür. İdrar söktürür. Mesane
taşlarının düşürülmesine yardımcı olur. Aybaşı tutkluğunu giderir.
Öksürüğü keser.
kızılcık
(cornus) : Kızılcıkgiller familyasından; çoğunluğu çalı veya
ağaç halinde odunsu ve bir kaçı da otsu karakterde, kışın yaprak
döken veya her zaman yeşil bitki cinsidir. Yaprakları sade, uzun
veya kısa saplı, genellikle çatallı tüylüdür. Çiçekleri salkım veya
şemsiye şeklindedir. 40 kadar türü vardır. Meyvesi yuvarlaktır.
Yurdumuzda yetişen türü sarı çiçekli kızılcıktır. Boyu 7-8 metre
kadardır. Çalı şeklinde olanları da vardır. Kış aylarında
yapraklarını döker çiçekleri yapraklarından önce açar. Renkleri
sarıdır. Yaprakları karşılıklı dizilmiştir. Meyveleri sonbaharda
olgunlaşır. 1-1,5 cm boyundadır. Parlak kırmızı renktedirler.
Lezzeti buruktur.
Meyveleri şeker, müsilajlı maddeler ihtiva eder. Kabuklarında ise
reçineli maddeler, tanen ve müsilaj vardır. Meyveleri yenir veya
şurubu yapılır.
Faydası :
Meyveleri ishali keser. Kabızlık yapar. Kabukları ateş düşürür. Ağız
paslanmasını giderir. Ağız yaralarını geçirir. Şurubu, vücuda kuvvet
verir.
kimyon (kyminon)
: Maydanozgiller familyasından; Mayıs - Haziran aylarında bayez veya
pembemsi çiçekler açan, 15 - 20 cm boyunda, bir yıllık otsu bir
bitkidir. Anavatanı Mısır'dır. Yaprakları dar ince şeritler halinde
parçalıdır. Çiçekleri 3-5 saplı şemsiye durumundadır. Meyveleri
ovaldir. İçeriğinde, reçine, sabit ve uçucu yağlar vardır. Keskin,
hoş kokuludur. Tohumları baharat olarak kullanılır.
Faydası :
İştah açar. Hazımsızlığı giderir. Mide ve bağırsaklarda gaz
birikmesini önler. Birikmiş gazı söktürür. Hava yutmayı önler.
Sinirleri yatıştırır. Sinirsel başdönmelerini keser. Anne sütünü
artırır. Aybaşı kanamalarının düzenli olmasını sağlar. İdrar
söktürür. Yüksek tansiyonu düşürür. Bağırsak solucanlarının
düşürülmesine yardımcı olur. Romatizma ve şişmanlıkta faydalıdır.
Hamileler kullanmamalıdır.
kiraz (prunus
avlum) : Gülgiller familyasından; anayurdu Asya olan, düz
kabuklu bir çeşit ağaç veya ağaçcıktır. Genellikle yapraklanmadan
önce çiçek açar. Meyvesi, etli ve tek çekirdeklidir. Ev ilaçlarında
sapları, meyvesi, kabuğu ve çiçekleri kullanılır.
Faydası :
İdrar söktürür. Böbreklerde biriken zararlı maddelerin atılmasına
yardımcı olur. Kabızlığı giderir. Kanın temizlenmesine yardım eder.
Nikris, romatizma, damar sertliği ve mafsal kireçlenmesinde
faydalıdır. Karaciğer şişliğine iyi gelir. Safra akışını normale
döndürür. Sivilceleri önler. Susuzluğu giderir.
Kabukları ishali keser. Ateşi düşürür. Çiçekleri göğsü yumuşatır ve
öksürüğü giderir.
kişniş (kişniç)
: Maydanozgiller familyasından; Haziran - Ağustos ayları arasında
pembe beyaz renkli çiçekler açan, 30 - 50 cm boyunda, oldukça fena
kokulu bir yıllık otsu bir bitkidir. Nemli çayır ve sırtlarda
yetişir. Yaprakları açık yeşil renkli ve tüylüdür. Çiçekleri,
dallarının uçlarında şemsiye şeklinde toplanmıştır. Meyveleri
nişasta, tanen, şekerler ve uçucu yağ taşır. Kişniş şekeri, likör
yapımı, pastacılık ve eczacılıkta kullanılır.
Faydası :
İştah açar. Bağırsak gazlarını giderir. Sinirleri yatıştırır. Hazmı
kolaylaştırır. Sinirsel baş ağrılarını keser. Karın ağrılarını
giderir. Cinsel arzuyu kamçılar. Aybaşı kanamasını düzenler. Doğumu
kolaylaştırır. Sürmenajda faydalıdır. Bayat yiyeceklerin zararını
azaltır. Fazla miktarda yenirse zararı görülür.
kokuluyonca
(melilotus) : Baklagiller familyasından, Avrupa'da ve
yurdumuzda yetişen, 30 - 100 cm boyunda, iki yıllık otsu bir
bitkidir. Gövdesi silindir biçimindedir. Tüysüzdür. Çok dallıdır.
Yaprakları almaşık dizilişlidir. Sarı çiçekleri güzel kokuludur.
Meyvesi 4 mm kadar boyunda 1-2 tohumludur. Çiçekli ve yapraklı
dallarında kumarin, melilotik ve kumarik asitler ile uçucu bir yağ
vardır.
Faydası :
Hafif kabız vericidir. Romatizma ağrılarını dindirir. Vücuda
rahatlık verir.
koruk
(ekşi üzüm) : Henüz olgunlaşmamış, ekşi, ham üzümdür. Şerbeti
yapılır.
Faydası :
İştah açar. Kurdeşende faydalıdır. Göz ağrılarını dindirir.
kralotu (peucedanum
ostruthium) : Dantela gibi güzel yeşil yapraklı bir bitkidir.
Çiçekleri pembe ve beyaz renkte olup, dallarının ucuna toplanmıştır.
Yaprakları ilkbahar, kökü ise sonbahar aylarında toplanıp,
kurutulur.
Faydası :
Mide ve bağırsak bozukluklarını giderir. İshali keser. Kanı
temizler. Damar sertliği ve nikriste faydalıdır.
kudrethelvası
(manna) : Bir çeşit dişbudak olan fraxinus ornus ağacının
torba şeklinde ve içi sıvı dolu yerine yapılan kesiklerden çıkan
sıvıdır. İçeriğinde mannit şekeri vardır. Yuvarlak, yassı, billuri,
kuru parçalardır. Rengi soluk sarımsı ve içi beyazdır. Kokusu bala
benzer. Lezzeti şekerlidir. Suda kolay erir.
Faydası :
Kolay kullanılır, hoş bir müshildir.
kudretnarı
(momordica) : Kabakgiller familyasından, tırmanıcı, ince
gövdeli, bir yıllık bir bitkidir. Yaprakları saplı ve el gibi
parçalıdır. Meyvesi olgunlaşınca, birbirinden ayrılır. Meyveleri
10-15 cm boyunda şişkin ve iki uçta incelmiş şeklindedir. Üzerinde
kabarcıklar vardır. Turuncu - sarı renktedir. Ev ilaçlarında,
zeytinyağı ile karıştırılarak kullanılır.
Faydası :
Mide ülserini tedavi eder. Egzama ve diğer cilt hastalıklarında
faydalıdır. Yaraların çabuk kapanmasını sağlar.
kuduzotu
(dişotu) : Dişotugiller familyasından, koyu yeşil renkli, çok
yıllık otsu bir bitkidir. Boyu 30-120 cm arasındadır. Yaprakları
sert ve dalgalıdır. Çakıllı, çorak arazide yetişir. Çiçekleri salkım
şeklindedir. Zehirlidir.
Faydası :
Ödem hastalığında faydalıdır. Mesane taşlarının düşürülmesine yardım
eder. Spazm ve ağrıları giderir.
kurtayağı
(lycopode) : Kibritotunun en çok görülen şeklidir. Boyu 1 m
kadardır. Sporlu başaklarından kurtayağı tozu denilen ve hekimlikte
kullanılan sarı bir toz elde edilir.
Faydası :
Karaciğer ve safra kesesi hastalıklarında faydalıdır. Ağrıları
dindirir. Romatizmada şikayetleri giderir. Böbrek ve safra kesesi
taşlarının düşürülmesine yardımcı olur.
kurtbağrı
(kurtbaharı) : Zeytingiller familyasından kış aylarında
yaprağını döken veya her zaman yeşil olan odunsu bir bitkidir.
Yurdumuzda adi kurtbağrı yetişir. 4-5 m boyunda bir çalıdır.
Çiçekleri beyazdır. Meyveleri parlak siyah renkte olup, üzümsüdür.
Bütün orman bölgelerinde yetişir.
Faydası :
Çiçekleri cilt kurumasında faydalıdır. Meyveleri kullanılmamalıdır.
kurtpençesi
(kurttırnağı) : Gülgiller familyasından beşparmakotu adlı
bitkinin salkım çiçekli, sapı ve kökü bol taneli, çok yıllık bir
türüdür. Yaprakları kullanılır.
Faydası :
İshali keser.
kuso (kusso)
: Gülgiller familyasından Habeşistan'da yetişen almaşık yapraklı,
katmerli çiçekli ve dişi organı geniş tepecikli bir ağaçtır.
Faydası :
Bağırsak solucanlarını düşürmeye yarar.
kuşburnu
(fructus rosa canina) : Yabangülünün, şeker, organik asit ve C
vitamini bakımından zengin olan meyvesidir.
Faydası :
İdrar söktürür, ishali keser.
kuşekmeği
(çobandağarcığı) : Turpgiller familyasından; beyaz veya mor
çiçekli otsu bir bitkidir. Birçok türü vardır.
Faydası :
Basur memelerini tedavi eder. Boğaz ağrılarını geçirir.
kuşkonmaz
(asparagus) : Zambakgiller familyasından; çalı veya yarı çalı
halinde odunsu, çoğu sarılıcı, bazı türleri de otsu olan Asya,
Afrika ve Akdeniz bölgesinde yetişen bir bitkidir. Yaprakları pul
gibi ve almaşık dizilişlidir. Çiçekleri küçüktür. Renkleri yeşilimsi
veya beyazdır. Meyveleri üzümsüdür. 150 kadar türü vardır. Tıbbi
kuşkonmaz Trakya ve Doğu Anadolu'da yabani olarak yetişir. Çiçekleri
sarımsı yeşildir. Meyvesi kırmızıdır. Kök ve rizomlarında şekerler,
mannit, koniferin, asparajin A ve C vitaminleri vardır. Hekimlikte
toprakta sürünen gövdesi, kökü ve tomurcukları kullanılır. İlkbahar
aylarında toplanıp kurutulur.
Faydası :
Kalp hastalıklarından doğan ödemleri giderir. İdrar söktürür. İdrar
yollarını temizler. Sinirleri kuvvetlendirir. Kanı temizler.
Karaciğer ve böbreklerin muntazam çalışmasını sağlar. Karaciğer
şişliğini indirir. Dalak hastalıklarında faydalıdır. Zihin
yorgunluğunu giderir. Sivilce ve egzamanın iyileşmesinde yardımcı
olur. Kandaki şeker miktarını düşürür. El ve ayaklarda görünen
şişlikleri indirir. Bel soğukluğu böbrek ve mesane iltihabı
olanlarla, çok sinirli kimselerin kullanmaması gerekir.
kuzukulağı
(rumex) : Karabuğdaygiller familyasından; nemli kırlarda
yetişen, genellikle bir kaç yıl yaşayan, yeşil veya firfiri renkte
orsu bir bitki cinsidir. Yaprakları hafifçe kabarık ve geniştir.
Meyveleri üç köşeli veya yassıdır. Yurdumuzda yetişen türleri;
Labada, büyük kuzukulağı, küçük kuzukulağı gibi çeşitleridir. Ev
ilaçlarında büyük ve küçük kuzukulağının yaprakları kullanılır.
Faydası :
Yaprakları ile salata yapılıp, yenir. İdrar söktürür. Mide
şişkinliğini giderir. Egzamalar üzerine kompress yapılır.
Romatizmalılar, böbreklerinden hasta olanlar, yememelidir.
küçük
hindistancevizi (myristica) : Myristicaceae
familyasından; Anavatanı Molük olan, diğer sıcak bölgelerde de
yetiştirilen, 16 - 18 m yüksekliğinde bir ağaç ve onun meyvesidir.
Görünüş itibariyle Portakal ağacına benzer. Tohumları beyazımsı kül
halinde ve yuvarlaktır. Kabuğu soyulmuş halde satılır. İçeriğinde
uçucu bir yağ vardır.
Faydası :
Vücudu kuvvetlendirir. Hazmı kolaylaştırır. İştah açar. Kalp ve
sindirim ilaçları yapmakta kullanılır.
^ Geri dön ^
|
L
labada (rumex patientia) : Karabuğdaygiller
familyasından; dere kenarlarında ve sulak çayırlarda kendiliğinden
yetişen bir bitkidir. Haziran - Eylül ayları arasında yeşilimtırak
renkte küçük çiçekler açar. Boyu 50 cm ile 2 m arasında değişir.
Köklerinde nişasta, şekerler, reçine ve antrakinon türevleri vardır.
Yaprakları sebze olarak yenir. Ev ilaçlarında kökü ve yaprakları
kullanılır.
Faydası :
Kökü kaynatılıp içilirse bütün kaşıntıları keser. Yeşil tohumları
kaynatılıp içilecek olursa, anne sütünü artırır. Mesane tıkanmasını
giderir. İştah açar. İshali keser.
laden (cistus)
: Ladengiller familyasından; İç Anadolu ve sahil bölgelerinde
yetişen, kış aylarında yaprak dökmeyen, yeşil bodur bir çalıdır.
Yaprakları karşılıklı dizilmiştir. Çiçekleri büyük, beyaz veya pembe
renklidir. Meyveleri kapsüldür. İçeriğinde Ladan denilen zamk
vardır.
Faydası :
Balgam söktürür. Nezleyi keser. Dizanteride faydalıdır. Parfümeride
kullanılır.
lahana (brassica
oleracea) : Turpgiller familyasından iri ve kalın yapraklı bir
bitkidir. En çok yetiştirileni baş lahanadır. Yurdumuzun bütün
bölgelerinde yetişir. Başlıca çeşitleri: Kemer lahanası, Batman
lahanası, köse lahanası, Brüksel lahanası ve kara lahana.
Lahana C vitamini bakkımından zengindir. Yapısında kükürt bulunur.
Çiğ olarak yemek veya sıkarak suyunu içmek daha faydalıdır.
Faydası :
Kansızlığı giderir. İdrar söktürür. Vücutta biriken zehirli
maddelerin atılmasını sağlar. Mide ve bağırsak yaralarını yumuşatır.
Kabızlığı giderir. Kandaki şeker miktarını düşürür. Vücudu
hastalıklara ve kansere karşı korur. Göğüs ucu çatlaklarını giderir.
Sarılık ve safra kesesi hastalıkları için iyidir. Astımda
faydalıdır. Romatizma, siyatik, lumbago ve Apsede yararlıdır. Ses
kısıklığını giderir. İştah açar. Guatr olanlar yememelidir.
latinçiçeği
(frenkteresi) : Latinçiçeğigiller familyasından; bir çeşit
bitkidir. Çiçekleri kırmızı veya turuncudur. Peru'da doğal olarak
yetişir. Çiçekleri salatalarda kullanılır.
Faydası :
İştah verir. İdrar söker. Skorbütte faydalıdır.
lavantaçiçeği
(lavandula) : Ballıbabagiller familyasından; çalı
görünüşünde, dip kısmı odunsu bir bitkidir. Çiçekleri mavi veya
morumsu ya da koyu kırmızıdır. Kokusu güzeldir. Karabaş
lavantaçiçeği denilen türü yurdumuzda vardır.
Faydası :
Kaynatılmış suyu uyarıcı ve midevidir. Küçük bir torba içinde
dolaplara konan lavanta çiçekleri, elbise ve çamaşırları böceklerden
korur. Banyo suyuna güzel koku verir. Lavanta kolonyası vücudu
ferahlatır. Ateşi düşürür.
limon (lemon)
: Limonağacının açık sarı renkli, yumurta biçiminde, kabuğu güzel
kokulu, suyu ekşi olan meyvesidir. Kabuklarından limon esansı
çıkarılır. C vitamini, şeker, müsilaj, sitrik asit ve tuzları
bakımından zengindir.
Faydası :
Ateşi ve tansiyonu düşürür. Kanı temizler. Susuzluğu giderir. Kalbi
kuvvetlendirir. Damar sertliği ve romatizmada faydalıdır. Gribin
çabuk atlatılmasını sağlar. Mide, bağırsak ve idraryollarındaki
mikropları öldürür. Gıda zehirlenmesini önler. İdrar söktürür.
Böbrek ve mesane kum ve taşlarının düşürülmesine yardımcı olur.
Yüzdeki sivilceleri geçirir. Cildin güzelleşmesini sağlar. Karaciğer
hastalıklarında faydalıdır. Dişleri beyazlatır ve diş etlerini
kuvvetlendirir. Nezlede şikayetleri geçirir. Skorbüt hastalığında
faydalıdır. Boğaz ve bademcik iltihaplarının giderir. İshali keser.
Kansızlığı önler. Fazla aybaşı kanamasını önler. Nasırları söker.
Mide ağrılarını dindirir. Baş ağrılarını ve vücut ağrılarını keser.
Yüz çillerinde faydalıdır.
^ Geri dön ^
|
M
mahmude (bingözotu) : Çitsarmaşığıgiller familyasından;
Anadolu'da ve Suriye'de yetişen, sarılarak tırmanan, sürünücü ve
sütlü, çok yıllık bir bitkidir. Gövdesi ince ve tüysüzdür. Çiçekleri
beyaz ve sarımsı renktedir. Meyvesi 4 tohumlu, 2 gözlü bir
kapsüldür. Kökleri uzun ve kalındır.
Kökü, nişasta, tanen, müsilaj ve "skammonin" taşır. Ev ilaçlarında
kullanılmaması tavsiye edilir.
Faydası :
Kalınbağırsağa tesir eden tahriş edici bir müshildir. Frengide
faydalıdır.
mandalina
(mandarin) : Turunçgiller familyasından; 5-6 m yüksekliğinde
mandalina ağacının meyvesidir. Tatlı, kokulu, lezzetli, vitamince
zengin bir meyvedir. Kabuğundan esans çıkarılır.
Faydası :
Kanı temizler. Sinirleri yatıştırır. Damar sertliği, felç ve gripte
faydalıdır.
mantar (fütr)
: Boy, biçim ve bölge bakımından büyük değişiklikler gösteren, yüz
bin kadar çeşidi bulunan bir çeşit bitkidir. Karada ve tatlı sularda
yaşarlar. Mantarların içinde tıbbi etkileri olanlar, gıda olarak
kullanılanlar, zehirlenmelere sebep olanlar, hayvanlarda ve
bitkilerde hastalık yapanlar, antibiyotik madde oluşturanlar ve
kimya sanayiide kullanılanlar vardır.
Yenen mantarların çoğu bazitli mantarlardır. Bunların 500 kadar
cinsi ve 13500 kadar türü vardır. Sporları şişkin bir hif ucunda 4
tane olarak meydana gelir. Makbul olan türü şemsiye mantarıdır.
Büyük ve göz alıcı bir şekildedir. Şapkası başlangıçta yuvarlak veya
yumurta biçimindedir. Sonradan çan, şemsiye veya tabak şekline
döner. Rengi beyazımtırak gri ile esmerimtırak gri arasında değişir.
Çapı 25-30 cm kadardır. Eti yumuşak ve süt gibi beyazdır. Lezzeti
hoştur.
Yer mantarı da yenir. Huni biçimindedir. Şapkasının eti sarımtırak
beyaz ve sarı kenarlıdır. Kokusu kayısıyı hatırlatır. Lezzeti ise
karabiberi andırır. Hazmı güçtür.
Faydası :
Etin yerini tutar. Protein değeri etten fazladır. Yorgunluğu
giderir. Düşünme ve öğrenme yeteneğini geliştirir. Kansızlığı
giderir. Bedenin gelişmesinde yardımcı olur. Romatizma ve üremi
olanlar yememelidir.
margarit
(çayır kasımpatı) : Dağlarda ve çayırlarda yetişen güzel çiçekli
bir bitkidir. Kasımpatıya benzer. Dalları ufaktır. Yeşil yaprakları
dantela gibidir. Çiçeklerin etrafında beyaz yaprakları vardır.
Ortası altın sarısı rengindedir. Çiçekleri yaz aylarında toplanıp
kurutulur.
Faydası :
İdrar söktürür. Terletir. Böbrek taşlarının düşürülmesinde yardımcı
olur. Karaciğer hastalıklarında faydalıdır. Egzama, temriye gibi
deri hastalıklarında şikayetleri giderir.
marrup (marupa)
: İkiçenekliler sınıfının, simaroubaceae familyasından, Amerika'da
dokuz türü olan, bileşik almaşık yapraklı bir ağaçtır. Antillerde
yetişen şişmarouba amara; 20 m kadar boyunda bir ağaçtır. Kabuğu
düz, pürüzsüz, grimsi ve çok acıdır. Kerestesi kıymetlidir.
Faydası :
Ateş düşürür. Kalp hastalıklarında faydalıdır.
marul (lactuca)
: Bileşikgiller familyasından; geniş ve uzun yeşil yapraklı veya çok
yıllık bir bitkidir. Tohumları, cinsine göre esmer veya siyahtır.
Ilık iklimi sever. İlk ve sonbahar aylarında ekilir. Yurdumuzda bir
çok çeşidi vardır.
Faydası :
Sinirleri yatıştırır. Uykusuzluğu giderir. Sinirsel kalp
çarpıntılarını keser. İsteride faydalıdır. Erkeklerde aşırı cinsel
istekleri keser. Kabızlığı giderir. Basur memelerinde faydalıdır.
Kandaki şeker miktarını düşürür. Kanı temizler. Hazmı kolaylaştırır.
Nekahat devresinin kolay atlatılmasında yardımcı olur. Bol idrar
söktürür. Romatizma ve Nikris'te faydalıdır. Göğsü yumuşatır.
Karaciğer ve dalak şişliklerini indirir. Böbrek iltihaplarında
iyidir. Aybaşı halinin ağrısız ve muntazam olmasını sağlar. Suyu,
ergenlik sivilcelerini giderir. Yüze tazelik ve güzellik verir.
Lapası; kan çıbanı, apse ve yanıklarda faydalıdır. Asabi öksürükleri
keser. Anne sütünü artırır.
mayasılotu
(egzamaotu) : Ballıbabagillerden; yurdumuzun hemen hemen her
bölgesinde yetişen, beyaz tüylerle kaplı, alçak bir bitkidir. Yaprak
kenarları alta doğru kıvrıktır. Çiçekleri beyazdır. Ev ilaçlarında
çiçekli bitki kullanılır.
Faydası :
Mide rahatsızlıklarını giderir. Sinirleri uyarır. Ateşi düşürür.
Egzamaya faydalıdır. Vücuda kuvvet verir.
maydanoz
(midenuvaz) : Maydanozgiller familyasından; yaprakları güzel
kokulu ve parçalı, kazık köklü, 30 - 100 cm boyunda, iki yıllık otsu
bir bitkidir. Çiçekleri şemsiye halindedir. Tohumları ufak ve
esmerdir. Meyvelerinin içeriğinde uçucu bir yağ ile apiin adlı bir
glikozit vardır. Kökünde, biraz uçucu yağ, müsilaj ve apiin vardır.
Yaprakları, kökü ve meyvesi kulanılır.
Faydası :
İdrar söktürür. İştah açar. İltihaplı yaraların iyileşmesini sağlar.
Aybaşı sancılarını keser. Sürmenajda faydalıdır. Yüksek tansiyonu
düşürür. Kalbin yorulmasını önler. Kansızlığı giderir. Kansere karşı
korur. Karaciğer şişliğini giderir. Safra akışını kolaylaştırır.
Vücuttaki zehirli maddelerin atılmasını kolaylaştırır. Vücutta
biriken suyu boşaltır. Böbrek taşlarının düşürülmesine yardımcı
olur. Romatizmada faydalıdır. Mide ve bağırsaklarda gaz birikmesini
önler. Bağırsak solucanlarının düşürülmesine yardımcı olur. Aybaşı
kanamalarının düzenli olmasını sağlar. Anne sütünü azaltır ve
böylelikle memelerin şişmesini önler. Cinsel istekleri artırır.
Görme gücünü artırır. Böbrek iltihabı olanlar maydanoz yememelidir.
mazı (thuja)
: Servigiller familyasından; pul yapraklı daima yeşil, ağaç veya
ağaçcık halinde bulunan bir bitki cinsidir. Ev ilaçlarında
yaprakları ve kozalağı kullanılır.
Faydası :
Yaprakları siğilleri yok etmekte kullanılır. Kozalağından bağırsak
solucanı düşürücü ilaç yapılır. Gebe kalmayı önlemek için
kullanılır. Bazı zehirlenmelerde, panzehir olarak kullanılır. Basur
memelerinde faydalıdır.
melekotu
(angelica) : Maydanozgiller familyasından; dere kenarlarında,
çayırlarda ve ormanlardaki ağaçsız alanlarda yetişen, boyu 3 m
kadar, hoş kokulu, otsu bir bitkidir.
İstanbul, Marmara Bölgesi, Doğu Karadeniz ve Beyşehir dolaylarında
yetişir. Boyu 1- 1,5 m kadardır. 2 veya çok yıllık bir bitkidir.
Gövdesi silindiriktir. Boyuna çizgiler vardır. İçi boştur.
Mavimtırak yeşil veya kırmızı renktedir. Çiçekleri beyazdır. Kökü ve
rizomlarında uçucu bir yağ ve tanen ihtiva eder. Yaz ve sonbahar
aylarında toplanıp kurutulur.
Faydası :
Mide ve bağırsak hastalıklarına iyi gelir. Sinirleri kuvvetlendirir.
Spazmları giderir. Astım nöbetlerini giderir. Kuvvet ve iştah verir.
Nekahat devresinin kısa sürmesini sağlar. Yapraklarından çıkan suya,
bir parça pamuk bastırılıp, diş çürüğüne konursa, ağrıyı keser.
Kandolaşımını düzenler. Terletir. Kurutulmuş melekotu, dövülüp başa
sürülecek olursa, bitleri öldürür.
melisa
(oğulotu) : Ballıbabagiller familyasından; çok dallı, beyaz
çiçekli otsu bir bitkidir. En önemli türü tıbbi melissadır.
İstanbul, Bursa, Ege ve Akdeniz bölgesinde yetişir. Boyu 30 - 80 cm
kadardır. Limon kokuludur. Çok yıllık bir bitkidir. Yaprakları ince
ve yumuşak tüylüdür. Çiçekleri beyazdır. Yapraklarında tanen, reçine
ve uçucu bir yağ vardır.
Faydası :
Mide ve bağırsak ağrılarını keser. Kalbi kuvvetlendirir.
Hazımsızlık, baş ağrısı ve migrende faydalıdır. Melankoli, sara,
başdönmesi, kulak çınlaması ve sinir krizlerinde şikayetleri ortadan
kaldırır. Bayılmalarda kullanılır. Mide ve bağırsak gazlarını söker.
Aybaşı ağrılarını keser ve aybaşı kanamalarını düzenler. Huzursuzluk
ve sıkıntıları giderir. Hafıza zayıflığında faydalıdır.
menekşe (benefşe)
: Menekşegiller familyasından; çiçekleri tek renkli, bir veya çok
yıllık otsu bir bitkidir. Yaprakları yürek biçiminde ve hemen hemen
sapsızdır. Genellikle az veya çok koyu renkli olur. Beyaz renklileri
de vardır. İlkbahar aylarında çiçek açar.
Faydası :
Terletir. Vücuda rahatlık verir. Kanı temizler. Vücutta biriken
zehirlerin atılmasını sağlar. Nikris ve romatizmada faydalıdır.
Kabızlığı giderir. Sıracada faydalıdır. Cilt hastalıklarında da
kullanılır. Lapası yaraların iyileşmesini sağlar. Menekşe yağı,
egzama ve uyuzu tedavi eder. Boğmaca ve boğaz ağrılarında
faydalıdır. Sulu temriyeleri de tedavi eder.
mersin (asmar)
: Mersingiller familyasından; daima yeşil çalı veya 2-5 metre
boyunda bir ağaçcık olan bir bitkidir. Yaprakları deri gibi serttir.
Çiçekleri beyazdır. Kokusu güzeldir. 100 kadar türü vardır. Yabani
mersin Akdeniz çevresinde yetişir. Meyvesine de mersin denir.
Küçüktür. Tatlı bahratlı ve kokuludur. Yenir. Yapraklarında ve çiçek
dallarında reçine, tanen, sinaol, terpen, mirtol, pinen gibi
maddeler vardır. Meyvelerinde ise uçucu yağ, şeker, sitrik asit
bulunur.
Faydası :
Bronşitte faydalıdır. Mesane iltihaplarını da giderir. Nezlede
faydalıdır. Akciğer iltihaplarında kullanılır. Bel soğukluğunda
faydalıdır. İshali keser. Mide ağrılarını giderir. Egzamada
faydalıdır. Saçları boyamakta kullanılır.
meryemotu
(mübarekotu) : Gülgiller familyasından; Doğu, Güney ve Karadeniz
bölgeleri ile İstanbul çevresinde yetişen bir bitki türüdür.
Faydası :
Yaprakları ve kökü kuvvet verici olarak kullanılır. İshali keser.
meryempelsengi
(çalapa) : Guttiferae familyasından Antil adalarında yetişen
bir ağaçtır. Kabuklarından reçine elde edilir.
Faydası :
Müshildir. Kabızlığı giderir. İdrar söktürür. Safra akışını
düzenler. Sıtma, frengi, kulunç, sarılık, mafsal ağrıları ve baş
ağrılarında kullanılır. Bağırsaklarında hastalık olanlar
kullanmamalıdır.
mercimek
(merdümek) : Baklagiller familyasından; beyaz çiçekli, bir
yıllık bir tarım bitkisi ve bunun besin olarak kullanılan yuvarlak,
yassı tohumudur. Mart - Nisan aylarında ekilir. İlk çağlardan beri
Akdeniz bölgesinde yetiştirilmektedir. İçeriğinde B vitaminleri ve
fosfor vardır.
Faydası :
Beden ve zihin gücünü artırır. Sinirleri kuvvetlendirir.
Bağırsaklara yumuşaklık verir. Sinir zafiyetlerinde faydalıdır. Kan
yapar. Anne sütünü artırır. Baharatlı çorba şeklinde yenmesi tavsiye
edilir.
meşe (bişe)
: Kayıngiller familyasından; kışın yaprak döken veya her zaman
yapraklı olan, uzun ömürlü bir orman ağacı cinsidir. Odunu sık
dokulu; ağır, sert ve damarlıdır. Erişkin meşenin odunu, kızıla
çalan koyu sarı renktedir. Doğal olarak 30'dan fazla türü vardır.
Yurdumuzda birçok çeşidi vardır.
Faydası :
İshal ve dizanteriyi keser. Bağırsak bozukluklarını giderir. Boğaz
ve bademcik iltihaplarını tedavi eder. Kanamaları durdurur. Basur
memelerinden doğan şikayetleri giderir.
meyankökü
(piyan) : Baklagillerden kalın rizomlu bir ağaçcıktır.
Yaprakları tüysü, yaprakçıkları pek çoktur. Çiçekleri beyaz, morumsu
veya mavimsidir. Başak biçimindedirler. Yurdumuzda Batı ve Güney
Doğu Anadolu'da yetişir. Boyu 50 cm ile 2 m arasındadır. Çok yıllık
otsu bir bitkidir. Çiçekleri mavi mor renklidir.
Meyankökü adı verilen kökleri tatlıdır. İçeriğinde glikoz, sakkaroz,
nişasta, tanen, asparagin, yağ, zamk, reçine ve glisirizin vardır.
Meyan balı da kökünden elde edilir. Üç yıllık kökler kullanılır.
Faydası :
Grip, nezle, anjin ve nefes darlığında faydalıdır. Öksürük ve balgam
söktürür. Vücuda rahatlık verir. İdrar söktürür. Yüksek tansiyonu
düşürür. Mide - 12 parmak bağırsağı ülseri ve gastriti tedavi eder.
İştah açar, hazmı kolaylaştırır. İncebağırsak iltihaplarını giderir.
Vücuda serinlik verir. Kabızlığı giderir. Fazlası tiryakilik yapar
ve zararlı olur.
mısır (zea
mays) : Buğdaygiller familyasından; 180 - 200 cm boyunda, dik ve
yüksek gövdeli, geniş şerit yapraklı, bir yıllık bir bitkidir. Kökü
kalın ve saçaklıdır. Yaprakları şerit gibi, uzun, paralel damarlı,
sert ve sivri uçlu, sapsız, kenarları, dalgalıdır. İki çeşit çiçeği
vardır. Erkek çiçekler gövdenin ucunda salkım başak şeklinde, dişi
çiçekler ise yaprakların koltuğunda koçan halindedir. Dişi
çiçeklerin stilusları uzundur ve kınlarının tepesinden dışarı doğru
sarkarlar. Bunlar mısırpüskülü denilen kısmı meydana getirirler.
Meyvesi, koçanı üzerinde sıkışık şekilde dizilidir. Rengi açık veya
koyu sarı; esmer veya kırmızımtırak renklidir.
Mısırpüskülünün içeriğinde glikoz, maltoz gibi şekerler, sabityağ,
steroller, reçine ve çok miktarda potasyum tuzları vardır. İdrar
söktürücü, idraryollarını temizleyici ve hararet verici olarak
kullanılır.
Mısırözü yağı, mısır tanelerinden çıkarılır. İçeriğinde yağ
asitleri, A vitamini, az miktarda steroller ve bol miktarda nişasta
vardır. Mısırözü yağı damarsertliğini önler.
Faydası :
Daha ziyade mısırpüskülü ve mısırözü yağı kullanılır. Mısır iyi bir
besindir. Ancak hazmı biraz güçtür. Guatr olanların yememesi tavsiye
edilir.
mineçiçeği
(kanotu) : Mineçiçeğigiller familyasından; gövdesi dört
köşeli, sapsız yaprakları tüylerle örtülü, otsu bitki veya
ağaçcıktır. Çiçekleri başak durumundadır. Renkleri eflatun veya
bazen de alacalıdır. Yurdumuzda yetişen verbana officinalis denilen
türü 30-80 cm boyunda, bir veya birçok yıllık otsu bir bitkidir.
Otsu kısmı ve kökü glikozit, tanen ve acı bir madde ihtiva eder.
Faydası :
Sinirleri yatıştırır. Yorgunluğu ve uykusuzluğu giderir. İştah açar.
İdrar söktürür. Terletir. Baş, bel ve mafsal ağrılarını dindirir.
Göğüs ve kulak ağrılarını keser. Romatizma, lumbago, siyatik ve
nikriste faydalıdır.
miskçiçeği
(eşekkulağı) : İkiçenekliler sınıfının, Dipsacaceae
familyasından güzel kokulu bir bitkidir.
Faydası :
Sinirleri yatıştırır. Vücuda rahatlık verir.
miskotu
(amberçiçeği) : İkiçenekliler sınıfından; 50-100 cm boyunda,
sarımtırak renkli, güzel kokulu bir bitkidir. Yapraklarında
şekerler, uçucu yağ, A ve B vitaminleri vardır. Çiçekli dalları
kullanılır.
Faydası :
Vücuda kuvvet verir. Sinirleri uyarır. Aybaşı tutukluğunu giderir.
İştah açar. Safra ifrazatını artırır.
misvak (salvadore
persica) : İkiçenekliler sınıfının, salva doraceae
familyasından, Doğu Afrika'dan Hindistan'a kadar uzanan bölgelerde
yetişen küçük bir step ağacıdır. Odunu çok liflidir. Dallarının
ucundaki kısım diş fırçası yerine kullanılır. Meyvesi de yenebilir.
Faydası :
Dişleri temizler. Diş etlerini kuvvetlendirir. Ağız kokusunu
giderir.
muşmula
(beşbıyık) : Gülgiller familyasından; kış aylarında yaprak
döken, eğri büğrü övdeli, dallı budaklı küçük bir ağaçtır. Çiçekleri
beyaz veya pembe renklidir. Meyvesi, buruk ve hoşa gitmeyen bir
tattadır. Etlidir. 5 bölmesi vardır. İyice olgunlaştıktan sonra
yenir.
Faydası :
Böbrek kum ve taşlarının dökülmesine yardım eder. Bağırsakların iyi
çalışmasını sağlar. İncebağırsak iltihabı, ishal ve dizanteriyi
giderir. Kan dolaşımını düzenler. Sinirleri güçlendirir. Mide
hastalıklarında faydalıdır. Lumbago ve nikriste kullanılır. Ana
karnındaki ceninin düşmesini önler.
muz (musa)
: Muzgiller familyasından; sıcak bölgelerde yetişen, çok yıllık ve
çok büyük bir otsu bitki cinsidir. Yurdumuzda Antalya ve Anamur
çevresinde yetiştirilir. Muz ağacının gövdesi; toprak altında
kök-sap veya soğan halinde bulunur. Yaprakları bu kök-saptan çıkar.
Tabandaki çiçekleri meyve verir. Meyvelerin tamamı sarkık bir sapın
üzerinde toplu halde bulunur. Nişasta ve şeker bakımından zengindir.
Lezzetlidir. Fırında veya güneşte kurutulduğu zaman çok besleyici
bir un verir.
Faydası :
Vücudun ihtiyacı olan bütün maddeleri karşılar. Kemiklerin
gelişmesini sağlar. Nekahat devresini kısaltır. Sinir zafiyeti ve
yorgunluğu giderir. Böbrek ve mafsal iltihabında, bağırsak
hastalıklarında faydalıdır. Müzmin kabızlık çekenler fazla
yememelidir.
mürsafi (mürrisafi)
: Burseraceae familyasından; çeşitli balsam ağaçlarından elde edilen
reçine sakızıdır. Güzel kokusu vardır. İlkçağlardan beri kullanılır.
Kokusu kuvvetli, tadı acıdır.
Faydası :
Spazmları giderir. Uyarıcıdır. Aybaşı tutukluğunu giderir.
mürver
(patlangıç) : Hanımeligiller familyasından; türlerinin çoğu Kış
aylarında çiçekleri döken çalı veya ağaçcık halinde odunsu, ender
olarak da otsu karakterde olan bir bitki cinsidir. Sürgünlerinin
geniş bir özü vardır. Tomurcukları bol sayıda pullarla örtülmüştür.
Çiçekleri beyazdır. Meyveleri kabuksuz tane şeklindedir. 20 kadar
türü vardır. Yurdumuzda doğal olarak bulunur. Yaprakları uçucu yağ,
şekerler ve bazı organik asitler taşır. Meyvelerinde acı madde,
tanen, şekerler, valerian asidi ve bol miktarda renk maddesi
bulunur. Yapraklar ve meyveler müshil olarak kullanılır. Köklerinde
müshil tesiri vardır. Çiçekleri terletici ve hafif yatıştırıcıdır.
Kullanılan kısımları; yaz aylarında toplanıp, kurutulur.
Faydası :
Kabızlığı giderir. Ateşi düşürür. Vücuda rahatlık verir. İdrarı
çoğaltır. Anne sütünü artırır. Nezlede faydalıdır. Güneş
yanıklarında da faydalıdır.
nane (mentha)
: Ballıbabagiller familyasından; nemli yerlerde yetişen, genellikle
tüylü ve çok kokulu otsu bir bitki cinsidir. Başak biçiminde beyaz,
pembe veya morumsu çiçekleri vardır. Güzel kokuludur.
Faydası :
Hazmı kolaylaştırır. Gaz söktürür. Karaciğer yetersizliğini giderir.
Safra akışını düzenler. Mide ağrılarını keser. Bağırsak spazmını
giderir. Nefes almayı kolaylaştırır. Astım, grip, bronşit ve
öksürükte faydalıdır. Sinirleri kuvvetlendirir. Sükunet verir.
Heyecanları ve korkuyu yatıştırır. Kusmaları önler. Migren,
uykusuzluk ve baş dönmelerinde faydalıdır. El ayak titremesi, dil
tutukluğu, felç ve uykusuzlukta kullanılır. Kalbi kuvvetlendirir.
Sinirsel kalp çarpıntılarını keser. Erkeklerde ruhsal kaynaklı
iktidarsızlığı giderir. Anne sütünü artırır. Aybaşı kanamalarının
muntazam ve ağrısız olmasını sağlar. Sütle şişen memelerin şişini
indirir. Soğuk algınlığında faydalıdır. Bağırsak solucanlarının
düşürülmesinde yardımcı olur. İdrar söktürür. Mide ülseri ve gastrit
olanlar fazla kullanmamalıdır.
Şekercilik, likörcülük, lavantacılık ve eczacılıkta kullanılır.
^ Geri dön ^
|
N
nane (mentha) : Ballıbabagiller familyasından; nemli
yerlerde yetişen, genellikle tüylü ve çok kokulu otsu bir bitki
cinsidir. Başak biçiminde beyaz, pembe veya morumsu çiçekleri
vardır. Güzel kokuludur.
Faydası :
Hazmı kolaylaştırır. Gaz söktürür. Karaciğer yetersizliğini giderir.
Safra akışını düzenler. Mide ağrılarını keser. Bağırsak spazmını
giderir. Nefes almayı kolaylaştırır. Astım, grip, bronşit ve
öksürükte faydalıdır. Sinirleri kuvvetlendirir. Sükunet verir.
Heyecanları ve korkuyu yatıştırır. Kusmaları önler. Migren,
uykusuzluk ve baş dönmelerinde faydalıdır. El ayak titremesi, dil
tutukluğu, felç ve uykusuzlukta kullanılır. Kalbi kuvvetlendirir.
Sinirsel kalp çarpıntılarını keser. Erkeklerde ruhsal kaynaklı
iktidarsızlığı giderir. Anne sütünü artırır. Aybaşı kanamalarının
muntazam ve ağrısız olmasını sağlar. Sütle şişen memelerin şişini
indirir. Soğuk algınlığında faydalıdır. Bağırsak solucanlarının
düşürülmesinde yardımcı olur. İdrar söktürür. Mide ülseri ve gastrit
olanlar fazla kullanmamalıdır.
Şekercilik, likörcülük, lavantacılık ve eczacılıkta kullanılır.
nar (rümman)
: Nargiller familyasından; Akdeniz bölgesinden Japonya'ya kadar
yabani olarak yetişen canlı kırmızı çiçekli, dört köşe dallı,
hafifçe dikenli bir ağaçcıktır. Yaprak kenarı ve sapı
kırmızımtıraktır. Çiçekleri parlak kırmızıdır. Meyvesi (Nar);
portakal büyüklüğünde, esmer kırmızı renkli, çok tohumludur. Yenen
kısmı, tohumlarının etli ve bol usareli kısmıdır.
Ağacın gövde, kök ve dal kabukları; nişasta, mannit, reçineli
maddeler, asitler, tanen, punicin ve olkoloidler taşır. Nar
kabuğundan yapılan ilaçlar tenya düşürmek için kullanılır.
Faydası :
Vücudu kuvvetlendirir. İshali keser. Burun poliplerine faydalıdır.
Şerit düşürür. Kalbi kuvvetlendirir. Zayıflara faydalıdır. Mide ve
bağırsak hastalığı olanlar, küçük çocuklar ve hamileler fazla
kullanmamalıdır.
nergis (narcissus)
: Nergisgiller familyasından; soğanı zehirli bir bitkidir. Baharda
çiçekleri ilk açan bitkilerdendir. Çiçeği, çıplak bir sapın ucunda
biraz eğik durur. Birçok türü vardır.
Faydası :
Kusturucu olarak kullanılır. Sarada da faydalıdır. Fazla miktarda
kullanılmamalıdır.
nevruzotu
(linaria) : Sıracagiller familyasından; düzensiz çiçekli otsu
bir bitkidir. Çiçekleri aslanağzına benzer. En güzel türü mor
çiçekli nevruzotudur.
Faydası :
Balgam söktürür. Kanı temizler.
nilüfer (suzambağı)
: Nilüfergiller familyasından nymphaea ve nuphar cinsinden su
bitkilerine verilen genel addır.
Faydası :
Kalbi kuvvetlendirir. Ağrıları dindirir. Sinirleri yatıştırır.
nişasta (starch)
: Buğday, arpa, yulaf, pirinç, mısır gibi tahılların tanelerinden ve
patatesten özel yöntemlerle elde edilen unumsu bir maddedir. Sıcak
suda nişasta peltesi denilen jelatinimsi bir kütle haline gelir.
Faydası :
Güzellik maskelerinde, eczacılıkta ve çamaşırları kolalamakta
kullanılır. Aynı zamanda iyi bir besindir. Tentürdiyot
zehirlenmesinde çok faydalıdır. Lapası deri ve göğüs hastalıklarında
kullanılır. İltihapları giderir. Cilt hastalıklarında kaşıntıları
keser. Banyo suyuna karıştırılıp yıkanılırsa cildi yumuşatır.
nohut (cicer
arietinum) : Baklagiller familyasından 50 cm kadar boyunda,
vatanı Akdeniz kıyıları olan, sarımtırak çiçekli, bir yıllık bir
tarım bitkisidir. Sebze ve tane olarak yenir. Leblebi yapılır.
Faydası :
Vücudu kuvvetlendirir. Anne sütünü arttırır.
^ Geri dön ^
|
O-Ö
okaliptus (sıtma ağacı)
: Mersingiller familyasından; Anavatanı Avusturalya olan, her
zaman yeşil bir ağaç cinsidir. Bazılarının boyu 150 m'ye ulaşır.
Ender olarak ağaçcık şeklinde bulunur. Çiçekleri beyaz-sarı veya
kırmızı renktedir. Meyvesi tepeden 4-5 yarıkla açılan kapsüldür.
Odunu sert ve reçinelidir. Yapraklarında uçucu yağ, reçineler,
acı madde ve tanen vardır. Uçucu yağı çok miktarda sineol taşır.
Yurdumuzda Güneydoğu Anadolu'da yetiştirilir. 160'dan fazla türü
vardır.
Faydası :
Öksürüğü keser. Solunum yolları hastalıklarında faydalıdır.
Boğaz ve burun iltihaplarını giderir. Göğsü yumuşatır. Nezlede
faydalıdır. Ateşi düşürür. Vücudu kuvvetlendirir. Bronşite ve
diğer solunum yolları hastalıklarında faydalıdır. İdrar
yollarını temizler. Astım ve Veremde faydalıdır. Sıtmanın önünü
alır. Basur memelerinden kaynaklanan şikayetleri giderir.
oltuotu
(pembe pireotu) : Bileşikgiller familyasından; Doğu
Anadolu'da yetişen, 60 cm kadar boyunda, çok yıllık otsu bir
bitkidir. Gövdesi dik ve seyrek tüylüdür. Çiçekleri dil
biçiminde olup, gül rengindedir. İçeriğinde "piretrin" vardır.
Kuvvetli bir böcek öldürücüdür.
Faydası :
Bit, pire, tahtakurusu gibi böceklerin öldürülmesinde
kullanılır.
ödağacı
(agalloch) : İkiçenekliler sınıfının, thymelaeaceae
familyasından; Doğu Asya ve Malaya adalarında yetişen bir
ağaçtır. Yaz, kış yapraklarını dökmez. Meyveler, armut
biçimindedir. Ağacın odunu ve kabuğu yarılınca, hoş bir koku
verir.
Faydası :
Çoğunlukla tütsü yapmakta kullanılır.
öküzgözü
(dağkestanesi) : Bileşikgiller familyasından; çayır ve
ormanlarda yetişen, papatyayı andıran, çok yıllık bir bitkidir.
Kömeçleri turuncu-sarıdır. Çiçekleri kullanılır.
Faydası :
Kusturucudur. Sinir sistemini çok şiddetli bir şekilde
uyarır. Haricen kullanıldığı takdirde romatizma ağrılarını
dindirir, yaraları iyileştirir. Fazla miktarda
kullanılmamalıdır.
ökseotu
(gökçe) : Ökseotugiller familyasından; genç sürgünleri
yeşil, ufak çalı halinde bir bitkidir. Adi ökseotu ve Zeytin
ökseotu yurdumuzda doğal olarak yetişir. Yapraklarında tanen,
urson, inosit, saponin ve viscine adı verilen gayet yapışkan,
elastiki, yumuşak bir reçine vardır.
Faydası :
Yüksek tansiyonu düşürür. Nabzı yükseltir. Kalbin atışlarını
artırır. Damar kireçlenmesinde faydalıdır. Sara ve Akciğer
kanamalarında kullanılır. Spazmları giderir. Hazmı
kolaylaştırır. Fazla kullanıldığı takdirde zararlıdır. Bilinci
uyuşturur. Adaleleri zayıflatır ve ishal yapar.
öksürükotu
(tussilago farfara) : Bileşikgiller familyasından;
yurdumuzda gevşek topraklı ve nemli sırtlarda yetişen çok yıllık
otsu bir bitkidir. Yaprakları dairemsi-köşeli, etlice ve alt
yüzü sık tüylü, beyaz görünüştedir. Yapraklarında müsilaj, acı
bir glikozit, tanen, inülin, şekerler ve fitosterol vardır.
Çiçeklerinde de aynı maddeler ve bunlara ilave olarak da uçucu
bir yağ vardır. Ev ilaçlarında yaprakları ve çiçekleri
kullanılır.
Faydası :
Öksürüğü keser. Balgam söker. Diğer solunum yolu
hastalıklarında da yumuşatıcı olarak faydası görülür.
^ Geri dön ^
|
|
P
pamuk (gossypium) : Ebegümecigiller familyasından, lif ve
yağ elde etmek maksadıyla ekilen otsu veya odunsu bir bitkidir.
Gövdesi dik, dallanmış ve çok tüylüdür. Yaprakları uzun saplıdır.
Meyvesi 3-5 gözlü bir kapsüldür. Her gözün içinde siyahımsı renkli,
oval ve üzeri, uzun, sık ve beyaz tüylerle örtülü 5-10 tane tohum
vardır. Birçok türü vardır. Yurdumuzda koza veya yerli türü
yetiştirilir.
Yerli pamuk 75-80 santimetre boyunda, yan dalları, kısa, gövde ve
yaprak sapları siyah benekli bir türdür. Haziran-Temmuz aylarında
sarı çiçekler açar. Çiçekleri çabuk solar ve ceviz iriliğinde koza
yapar. Kozalar olgunlaştıktan sonra hasat yapılır. Tohumlarının
çevresinde meydana gelen ince, yumuşak teller işlenerek hidrofil
pamuk yapılır.
Çiğit denilen pamuk tohumlarından pamukyağı elde edilir. Hekimlikte
kök kabukları ve yaprakları kullanılır.
Faydası :
Kabızlığı giderir. Ateşi düşürür. Aybaşı yokluğunu giderir. Adet
kanı söktürür.
pancar
(beta vulgaris) : Ispanakgiller familyasından; ince köklü, bir
veya iki yıllık otsu bir bitkidir. Yem pancarı, sebzelik pancar ve
şeker pancarı gibi çeşitleri vardır.
Kırmızı pancarın kökleri toparlak bir yumru şeklindedir. Sebze
olarak kullanılır.
Şeker pancarının kökleri toparlak bir yumru şeklindedir. İçeriğinde
sakaroz vardır.
Faydası :
Kırmızı pancar, Karaciğer'in muntazam çalışmasını sağlar. İdrar
söktürür. Kansızlığı giderir. Şeker hastalığı ve vereme karşı korur.
Mide ve bağırsakları kuvvetlendirir. Sinirleri yatıştırır. Vücudu
kuvvetlendirir.
papatya (matricaria
chamomilla) : Bileşikgiller familyasıından; Nisan-Eylül
aylarında çiçek açan, 25 cm kadar boyunda, bir yıllık otsu bir
bitkidir. Yaprakları ince parçalı olup, sapsızdır. Çiçeğinin orta
kısmı sarıdır. Kenarlarında 12-20 tane dil biçiminde beyaz renkli
çiçek vardır. Çiçeklerin içeriğinde acı madde, tanen ve glikozitler
vardır. Meyvesi sarımtırak esmer renkli bir uçucu yağ taşır. Yaz
aylarında toplanıp, kurutulur.
Faydası :
Ateşi düşürür. Ağrıları keser. Spazm çözer. Terletir. Sinirleri
yatıştırır. Bağırsak gazlarını giderir. Vücuda rahatlık verir. Boğaz
bademcik ve diş etlerinin iltihaplarını giderir. Bel ve baş
ağrılarını geçirir. Saçları sarartmak için de kullanılır.
Papatyayağı spazm giderir. Ağrıları dindirir. Mikropları öldürür.
Sinirleri yatıştırır.
patates (solanum
tuberosum) : Patlıcangiller familyasından; yer altındaki yer
altındaki yumruları yenen otsu bir bitkidir. Yeşil kısımlarında,
renksiz filizlerinde ve yeşilimsi yumrularında Solanin denilen bir
madde vardır. İçeriğinde bol miktarda nişasta, B ve C vitaminleri
bulunur.
Faydası :
Şeker hastalarına faydalıdır. Susuzluğu giderir. Mide ve Onikiparmak
ülserinde yararlıdır. Karaciğer şişliğini giderir. Safra akışını
kolaylaştırır. Bağırsak solucanlarının düşürülmesine yardımcı olur.
Damar sertliğine faydalıdır. Sert bir şey yutulduğunda yabancı
maddenin zarar vermeden çıkmasını sağlar. El ve ayak çatlaklarında
faydalıdır. Skorbüt hastalığını önler. Kandaki şeker seviyesini
düşürür. Kanı temizler. Kansere karşı korur.
patlıcan
(badincan) : Patlıcangiller familyasından; kalın saplı, uzunca
yapraklı, iri mor meyveli, bir yıllık otsu bir bitkidir. Birçok
çeşidi vardır. İçeriğinde A vitamini, fosfor ve bazı esanslar
vardır.
Faydası :
Kansızlığı giderir. Karaciğer ve Pankreasın muntazam çalışmasını
sağlar. İdrar söktürür. Kilo vermeye yardımcı olur. Böbrek yanması
ve ağrısını keser. Sinirleri yatıştırır. Kalp çarpıntısını giderir.
Cilt hastalıkları, şeker, mide bağırsak ve karaciğer hastalıkları
aşırı derecede olanlar patlıcan yememelidir.
pazı
(yabani ıspanak) : Ispanakgiller familyasından; kırlarda
kendiliğinden yetişen veya bahçelerde yetiştirilen otsu bir
bitkidir. Yaprakları iri ve çok, kökleri dallı ve az etlidir.
Yapraklarında bol miktarda A ve C vitamini vardır.
Faydası :
İdrar söktürür. İdrayollarında hissedilen yanmayı giderir. Haşlanmış
yaprakların suyu kabızlığı giderir. Yaprakları yanık, apse,
şişlikler ve basur memelerinden doğan şikayetleri giderir.
pelin (pelinotu)
: Bileşikgiller familyasından; boş arazilerde kendiliğinden yetişen,
çok acı ve keskin kokulu otsu bir bitkidir. Saksılarda da
yetiştirilir. Birçok türü vardır.
Faydası :
Bağırsak solucanlarını düşürür. Adet söktürür. İştah açar. Mideyi
kuvvetlendirir. Ateşi düşürür. Fazla miktarda alındığı takdirde
zehirler.
peygamberçiçeği
(mavi kantoron) : Bileşikgiller familyasından; özellikle ılık
bölgelerdeki tahıl tarlalarında yetişen bir bitkidir. Çiçekleri mavi
veya menekşe rengindedir.
Faydası :
İştah açar. İdrar söktürür. Nikris hastalığında faydalıdır.
Böbreklerdeki kumun dökülmesine yardımcı olur. Bazı göz
hastalıklarında kullanılır. Ağrıları keser. Vücutta biriken zehirli
maddelerin atılmasını sağlar. Fazla miktarda kullanıldığı zaman
kalbe zarar verir.
pırasa (allium
porrum) : Zambakgiller familyasından; sebzelik bir bitkidir.
Soğanı uzun ve göbeklidir. Yazın ürün almak için ilk baharda veya
güz aylarında; kış mevsiminde ürün almak için ise yaz aylarında
ekilir. Yurdumuzda kamış pırasası ve kara pırasa denilen çeşidi çok
yetiştirilir.
Faydası :
İdrar söktürür. Şurubu göğsü yumuşatır, öksürüğü keser. İştahsızlığı
giderir. Mide rahatsızlıklarına iyi gelir. Romatizma, mafsal
ağrıları, damar sertliği, böbrek hastalıkları, üremi ve idrar
tutukluğunda faydalıdır. Böbreklerdeki kum ve taşların düşürülmesine
yardımcı olur. Suyu yüzdeki sivilce ve lekelere faydalıdır.
Sinirleri kuvvetlendirir. Kabızlığı giderir. Basur memeleri için
faydalıdır. Arı sokmasında da kullanılır.
pirinç (oryza
sativa) : Buğdaygiller familyasından; sıcak bölgelerde
yetiştirilen bir bitkidir. Her başakçığında bir çiçek vardır. Tanesi
burada meydana gelir. İçeriğinde bol miktarda nişasta ve vitaminler
vardır. Pirinç kabuğundan tabii phytine elde edilir. Bu madde,
gelişmeye yardımcı olur. Zihin açıklığı sağlar.
Faydası :
Vücuda gerekli olan kaloriyi sağlar. Yüksek tansiyonu ve fazla üre
miktarını düşürür. İshali keser. Kaynatılması ile elde edilen su
ishal kesici olarak kullanılır. Unu, yaraları kurutmak maksadıyla
kullanılır.
portakal
(citrus aurantium var) : Turunçgiller familyasından bir ağaçtır.
Boyu 2-10 m arasında değişir. Yaprakları sert dayanıklı ve düz
kenarlıdır. Meyvesi C vitamini bakımından zengindir. Kabuğunun
altında sarımtırak, bazılarında ise kırmızı renkte sulu ve dilimli
bir öz bulunur. Kabuklarından portakal esansı elde edilir.
Eczacılıkta ve gıda sanayiinde kullanılır. Çiçeklerinden de portakal
çiçeği esansı yapılır.
Faydası :
Çiçeklerinin kaynatılmasıyla elde edilen su, spazm giderir.
Kabuklarından yapılan şurup ise, mide hastalıklarında kullanılır.
Damar sertleşmesini ve felci önler. Soğuk algınlığı, grip ve nezlede
faydalıdır. Yorgunluğu ve sinir bozukluğunu giderir. Cildin güzel
olmasını sağlar. Kansızlığı giderir. Hazmı kolaylaştırır. Karaciğeri
çalıştırır ve safra ifrazatını artırır. Ateşi düşürür. Nekahat
devresini kısaltır. Vücuda enerji verir. Şeker hastalarına
faydalıdır. Susuzluğu giderir. Zayıflatıcıdır. Mide hastalıklarından
şikayet edenler portakal yememelidir.
^ Geri dön ^
|
R
ratanya (krameria triandra) : Baklagiller familyasından;
Amerika'da yetişen ve birçok türü olan bir bitkidir. Kökü toz haline
getirilip, kullanılır. Çiçekleri kırmızı; yaprakları uzun, ince ve
uçları dilimlidir.
Faydası :
Şurubu; ishali keser. Bağırsak iltihaplarını giderir. Basur
memelerine karşı pomad ve fitil olarak kullanılır.
ravend (ışgın)
: Karabuğdaygiller familyasından; büyük yapraklı, çok yıllık bir
bitki cinsidir. Sebze veya süs bitkisi olarak da yetiştirilen
türleri vardır. Doğu Anadolu bölgesindeki yüksek yerlerde ışgın
denilen türü yetişir. Boyu 150 cm kadardır. Mayıs - Haziran
aylarında çiçek açar. Yaprakları dairemsi, kenarları ince dişli,
yüzeyi pürüzlü ve serttir. Kökleri ilaç yapımında kullanılır. Taze
sürgünleri ve genç yapraklarından da sebze olarak faydalanılır.
İçeriğinde Tanen vardır. Kokusu kendine hastır. Tadı acıdır.
Faydası :
İştah açar, vücudu kuvvetlendirir. İshali keser. Mide ve bağırsak
gazlarını giderir. İdrarın rengini sarıya boyar. Çok miktarda
kullanılırsa ishal yapar.
raziyane
(rezene) : Maydanozgiller familyasından; Ege ve Akdeniz
bölgesinde yetiştirilen 2 veya çok yıllık otsu bir bitkidir. Boyu
1-1,5 metre kadardır. Yaprakları saplı, almaşık dizilişli ve
tüysüzdür. Gövdesi dik, silindir şekilli ve tüysüzdür. Sarı renkli
çiçekleri şemsiye görünümündedir. Meyveleri silindirik, 11 milimetre
kadar boyunda ve 4 milimetre kadar kalınlıktadır. Renkleri yeşilimsi
esmerdir. Meyveleri, müsilaj, şeker, nişasta, tanen sabit ve uçucu
yağ taşır. İlaçlarda tohumları ve kökü kullanılır.
Faydası :
Mide ve bağırsak gazlarını giderir. Sinirleri ve ağrıları
yatıştırır. İştahi açar. İdrar söktürür. Anne sütünü artırır.
Boğmaca, dalak hastalıkları ve idrar zorluğunda faydalıdır.
Kansızlığı giderir. Kan çıbanı ve göz zafiyetinde de kullanılır.
Kalp hastalıkları, romatizma ve üremide faydalıdır. Bronşları
boşaltır.
roka (eruca
sative) : Turpgiller familyasından; sapı tüylü, 40 cm kadar
boyunda bir bitkidir. Çiçekleri sapın ucundadır. Rengi beyaza çalar,
üzeri mor damarlıdır. Çok kokuludur. Yaprakları almaşık
dizilişlidir.
Faydası :
İdrar söktürür. Karında biriken suyu boşaltır. Kanın temizlenmesine
yardımcı olur. Sıtma ateşini düşürür. Mafsal iltihaplarını giderir.
Karaciğer ve dalak hastalıklarında faydalıdır. Safrayı boşaltır.
Sarılığı keser. Karaciğer ağrısını giderir. İştah açar, hazmı
kolaylaştırır. Cinsel gücü arttırır.
^ Geri dön ^
|
S-Ş
safran (zaferan) :
Süsengiller familyasından; yurdumuzda da yetiştirilen, 10-15 cm
boyunda, çok yıllık otsu bir bitkidir. Etli, yuvarlak, kaidesi
yassı, 4 cm kadar çapında, üstü esmer renkli ve zarımsı pullarla
kaplı, alt tarafında da kök parçaları bulunan bir soğanı vardır.
Yaprakları uzun ve koyu yeşildir. Çiçekleri mor renklidir.
Sonbahar mevsiminde yapraklardan önce açar. Meyvesi kapsül
şeklindedir ve sonbahar aylarında meydana gelir. İçeriğinde;
şekerler, organik asitler, krosin ve uçucu yağ vardır.
Tepeciklerinden elde edilen toz; renk, tat ve koku verici olarak
kullanılır.
Faydası :
Vücuda kuvvet verir. Sinirleri uyarır. Aybaşı gecikmelerinde
faydalıdır. Rahim hareketlerini arttırır. İştah açar. Sinir
zayıflığını giderir. Öksürük, bronşit ve astımda faydalıdır.
Fazla miktarda kullanılmamalıdır. Hamilelerin de kesinlikle
kullanmaması gerekir.
sakızağacı
(mastaki) : Antepfıstığıgiller familyasından; Akdeniz
kıyılarında yetişen, 4 m kadar boyunda, sık dallı, çalı
görünümünde, kış aylarında yaprak dökmeyen bir ağaçtır.
Çiçekleri küçük ve kırmızı renklidir. Meyvesi ufak, yuvarlak ve
sivri uçludur. Başlangıçta kırmızı renkli iken sonradan siyaha
dönüşür. Dal ve gövdesinden sakız elde edilir.
Faydası :
Midenin düzenli çalışmasını sağlar. Tükürük salgılanmasını
artırır. Çene kaslarını güçlendirir. Diş etlerini temizler.
salep
(sahlep) : Salepgiller familyasından; tel köklü otsu bir
bitkidir. Kökünde 2 tane yumru vardır. Gövdesi, dik ve
silindirimsidir. Çiçekleri salkım veya başak şeklindedir.
Kullanılan yeri köklerindeki yumrularıdır. Yurdumuzda bir çok
çeşidi vadır. Salep yumruları müsilaj, glikoz ve uçucu bir yağ
taşır.
Faydası :
Göğsü yumuşatır. Öksürük ve bronşitte faydalıdır. Kabızlığı
giderir. Basur memelerinde faydalıdır. Zihni çalışma gücünü
arttırır. Kalbi kuvvetlendirir. Aybaşı kanamalarının düzenli
olmasını sağlar. Bağırsak solucanlarının düşürülmesine yardımcı
olur. Vücudun ısınmasını sağlar. Cinsel gücü artırır.
sandalağacı
(kalanga) : Sandalgiller familyasından; küçük boylu bir
ağaçtır. Hindistan ve Malakka'nın dağlık bölgelerinde yetişir.
Yaprak dökmez. Yaprakları karşılıklıdır. Çiçekleri sarımtırak
kırmızıdır. Meyveleri kiraz büyüklüğünde olup, siyah renklidir.
Odunu sarımtırak renktedir ve kokuludur. Bu odundan uçucu bir
yağ olan santal esansı çıkarılır. Hekimlikte kullanılır.
Faydası :
İdraryollarındaki mikropları giderir.
saparna
(smilax) : Zambakgiller familyasından; tırmanıcı ve
dikenli gövdeli, yeşilimsi çiçekli, çok yıllık bir bitkidir.
Yaprakları kalp şeklindedir. Çiçekleri şemsiye durumundadır.
Kökünde tanen ve saponin bulunur. Birçok türü vardır. Yurdumuzda
nemçe saparnası, Anadolu saparnası bulunur.
Faydası :
Terletir. Kanı temizler. Cilt hastalıklarında faydalıdır.
Frengide kullanılır.
sarıot
(düğünçiçeği) : Centiyangiller familyasından; gök yeşili
renginde bir bitkidir. Nemli kumsallarda yetişir. Sapı ince,
yaprakları dipten çifter çifter bitişiktir. Çiçekleri sarıdır.
Karadeniz bölgesinde bulunur.
Faydası :
Ateşi düşürür. Asabi ağrıları dindirir. Romatizmada
faydalıdır.
sarısabır
(azvay) : Zambakgiller familyasından 180 kadar türü
bulunan ve tropikal bölgelerde yetişen bir bitkidir. Bazan
sapsız küçük bitkiler, bazan da dallı budaklı ağaçlar halinde
bulunur. Yaprakları kalın ve etli olup, rozet şeklindedir.
Çiçekleri yeşilimsi, sarı veya donuk kırmızıdır. Çoğu zaman üç
renklidir. Yaprakları kesildiği zaman acı bir su çıkar. Pankima
denilen bu su; hekimlikte kullanılır. Yurdumuzda da bulunur.
Faydası :
Kabızlığı giderir. Mide hastalıklarında faydalıdır. Vücudu
kuvvetlendirir. Yanıkların sebep olduğu sancıları keser. Sirke
ile karıştırılıp, saç diplerine sürülürse, dökülmelerini önler.
Tavsiye edilen miktardan fazla kullanılmamalıdır. Mesane ve
rahim hastalıklarından şikayet edenlerin de kesinlikle
kullanmaması gerekir.
sarmaşık
(hedera) : Sarmaşıkgiller familyasından; tırmanıcı yeşil
odunsu bir bitkidir. Meyvesi etli, yuvarlak ve üzümsüdür.
Yurdumuzda; adi sarmaşık ve kafkas sarmaşığı olmka üzere 2
çeşidi vardır. Yaprak ve meyvelerinde heederin denilen zehirli
bir madde vardır.
Faydası :
Haricen yaraların tedavisinde kullanılır.
sarmısak
(tüm) : Zambakgiller familyasından; bütün kısımları
keskin kokulu, 30-100 cm yüksekliğinde, otsu bir bitkidir.
Toprak altında iri bir soğanı vardır. Çiçekleri beyazımsı
pembedir. Yaprakları uzun, yassı, paralel damarlı ve sivri uçlu
olup, gövdeyi sarmıştır. Soğanı özel kokulu uçucu bir yağ,
şekerler, A, B, C, P vitaminleri içerir. Yağında alliin denilen
bir madde vardır.
Faydası :
Yüksek tansiyonu düşürür. İştah açar. Solunum ve hazım
sistemindeki mikropları öldürür. Grip, tifo ve difteri gibi
salgın hastalıklar sırasında faydalıdır. Hazmı kolaylaştırır.
Kabızlığı giderir. Bağırsak solucanlarının düşürülmesine
yardımcı olur. Kanı temizler. Kalp adalelerini kuvvetlendirir.
Böbreklerin normal çalışmasını sağlar. Karında ve bacaklarda
toplanan suyun boşalmasında yardımcı olur. Romatizma ve mafsal
iltihaplarında faydalıdır. Damar sertliğini önler. Ateşi
düşürür. Arpacık ve basur memelerinde faydalıdır.
Zehirlenmelerde kullanılır. İdrar tutukluğunu giderir. Zehirli
hayvan sokmasında da faydalıdır. Saçların uzamasına da yardımcı
olur.
sarımsak otu
(alliarie) : Turpgiller familyasından; dik saplı, küçük
beyaz çiçekli bir bitkidir. Oluşturulduğu zaman sarımsak kokusu
verir. Hemen hemen her yerde bulunur.
Faydası :
Temriye uyuz ve yaraların tedavisinde kullanılır.
sassafras
(bois de sassafras) : Defnegiller familyasından bir
ağaçtır. Biri Amerika'da diğeri de Çin'de olmak üzere iki türü
vardır. Köklerinden, lavantacılıkta kullanılan sagrol esansı
elde edilir. Kurutularak toz haline getirilen yaprakları baharat
olarak kullanılır.
Faydası :
Sassafrasın kökleri terletici olarak kullanılır.
semizotu
(semizebe) : Semizotugiller familyasından; bir yıllık
otsu bir bitkidir. Gövdesi toprak üzerine yatık, yaprakları
sapsız ve etlidir. Yenilen kısmı, küçük, yuvarlak yeşil
yaprakları ve körpe saplarıdır. C vitamini ve Demir bakımında
zengindir. İçeriğinde kuzukulağı asidi bulunduğundan tadı biraz
mayhoştur.
Faydası :
Mide ve bağırsak kanamalarında ve kanlı idrarda faydalıdır.
Kanı temizler. Vücuda serinlik verir. Şeker hastalarının
susuzluğunu giderir. İdrar söktürür. Kabızlığı giderir.
Zayıflamaya faydalıdır. Dalak hastalıklarında şikayetleri
geçirir. Uykusuzluk, sinirlilik ve zihin yorgunluğunda
faydalıdır. Lapası, yanık ve apsede rahatlık verir.
servi
(selvi) : Servigiller familyasından; genellikle kış
aylarında yaprak dökmeyen bir ağaçtır. Birçok çeşidi vardır. Adi
servi 20-30 m kadar boy alabilen, sütun şeklinde bir servi
türüdür. Kabukları ince ve düzgün, uzun çatlaklıdır. Yaprakları
koyu yeşil renklidir. Sürüngenlerinin ucunda, 3 cm kadar
çapında, esmer renkli kozalağı vardır. Dal ve yapraklarından
elde edilen uçucu yağın içeriğinde, tanen ve servi kafurusu
vardır. Hekimlikte kozalalar kullanılır.
Faydası :
İshali keser. Kanamaları durdurur. Şeker hastalığında da
faydalıdır. Saçları kuvvetlendirmekte ve diş ağrılarını
dindirmekte de kullanılır.
sığırkuyruğu
(verbascum) : Sıracagiller familyasından; yüksek boylu,
bir veya iki yıllık otsu bir bitkidir. Yurdumuzda 200 kadar türü
vardır. Sık tüylüdür. Yaprakları tabanında toplanmıştır.
Çiçekleri çok çabuk dökülür. Sarı veya kırmızımsı renktedirler.
Büyüksığırkuyruğu denilen türünün içeriğinde; şeker, sabit ve
uçucu yağ, müsilaj, reçine, saponin ve renkli maddeler vardır.
Faydası :
Göğsü yumuşatır. Balgam söktürür. Bronşitte faydalıdır.
sıracaotu
(scrophuiaria) : Sıracagiller familyasından; pis kokulu,
çok yıllık otsu bir bitkidir. Boğumlu sıracaotu ve
köpeksıracaotu en yaygın olan türlerdir.
Faydası :
Lapası sıraca tedavisinde kullanılır.
sinameki
(cassia) : Baklagiller familyasından; bütün sıcak
bölgelerde yetişen, sarı çiçekli otsu veya ağaçsı bir bitkidir.
400'den fazla türü vardır. Çiçekleri, yapraklarının dibinden
çıkar. Uzun salkım şeklindedirler. Meyvesi, baklaya benzer.
Basık silindirimsi, odunsu ve sert kabukludur.
Faydası :
Kuvvetli müshildir. Kolit ve spastik kabızlıkta kullanılmaz.
Bulantı ve kusma yapabilir. Sütlü kahveyle içilmesi daha
kolaydır.
sinirliyaprakotu (sinirotu) : Sinirotugiller
familyasından; bir veya çok yıllık otsu bir bitkidir. Birçok
yabani türü vardır.
Faydası :
İdrar söktürür. Yaraları iyileştirir. Cerahatı boşaltır.
Nasırların sökülmesinde kullanılır.
soğan
(basaliye) : Zambakgiller familyasından; yumrumsu ve yeşil
yaprakları kullanılan keskin kokulu, acı bir otsu bitkidir.
Bileşiminde uçucu ve sabit yağ, şekerler, fermentler ve amino
asitler vardır.
Faydası :
İdrar söktürür. Vücutta biriken zararlı maddeleri ve suyu
atar. Romatizma, mafsal iltihabı, idrar tutukluğu, damar
sertliğinde faydalıdır. Böbreklerdeki kum ve taşların
dökülmesine yardımcı olur. Zayıflamayı sağlar. Böbrek ağrısını
dindirir. Zihin yorgunluğunu dindirir. Baygınlığı geçirir.
Prostat bezinin hastalanmasını önler. İktidarsızlıkta
faydalıdır. Cinsel gücü artırır. Egzama ve diğer cilt
hastalıklarında faydalıdır. Öksürük söktürür, bronşları
temizler. Astım nöbeti, akciğer hastalıkları, grip ve soğuk
algınlığında faydalıdır. Kandaki şeker seviyesini düşürür. Şeker
hastalarında faydalıdır. Kolera ve veremde bağırsak
solucanlarının düşürülmesine yardımcı olur. İhtiyarlamayı
geciktirir. İştah açar. Kalbi kuvvetlendirir. Koroner damarları
genişletir. Cerahatlerin boşalmasına yardımcı olur. Dolama ve
arpacıkta da faydalıdır.
solucanotu
(tanacetum vulgare) : Bileşikgiller familyasından;
Karadeniz ve Doğu Anadolu Bölgesinde doğal olarak yetişen bir
bitkidir. Taze bitkinin çiçekleri kullanılır.
Faydası :
Bağırsak solucanlarını düşürür.
soyafasulyesi (soja hispida) : Baklagiller
familyasından; 1 - 1,5 m boyunda, bir yıllık otsu bir tarım
bitkisidir. Çiçekleri menekşe sarısı rengindedir. Tohumu küre
şeklinde, üzeri pürtüksüzdür. Bir yanında siyah leke vardır.
Besleme gücü yüksek bir gıdadır.
Faydası :
Vücudun geliişmesini sağlar. Şeker hastaları için
faydalıdır. Sinirlerin ve adalelerin güçlenmesini sağlar. Zihin
yorgunluğunda faydalıdır. Nekahat devresinin kısalmasını sağlar.
Guatr olanlar kullanmamalıdır.
söğüt
(bid) : Söğütgiller familyasından; genellikle su
kenarlarında yetişen boylu veya bodur bir ağaçtır. Kışın yaprak
döker. Yaprak dökmeyenleri enderdir. Meyveleri kapsül
şeklindedir. Yurdumuzda 35 kadar türü vardır.
Dal kabuklarının içeriğinde salisin glikozidi ve tanen vardır.
Ev ilaçlarında kullanılır.
Faydası :
Ateşi düşürür. İshali keser. Kanamayı dindirir. Mikropları
öldürür. İştah açar. Vücuda kuvvet verir. Romatizma ağrılarını
dindirir. Mesane taşlarının düşürülmesine yardımcı olur.
Uykusuzluğu giderir. Sinirleri yatıştırır. Aybaşı kanamalarını
düzenler.
sumak
(somak) : Antepfıstığıgiller familyasından; kışın yaprak
döken veya her mevsimde yeşil kalan bir ağaçcıktır. Meyvesi
mercimeğe benzer. 150 kadar türü vardır. Birçoğu zehirlidir.
Yurdumuzda derici sumağı ve boyacı sumağı doğal olarak yetişir.
Kokulu sumağın tentür halindeki şekli idrar tutamama
hastalığında faydalıdır.
Faydası :
Hazmı kolaylaştırır. Hazımsızlığı ve iştahsızlığı giderir.
İshali keser. Kandaki şeker miktarını düşürür. Fazlası kabızlık
yapar. Tansiyonu yüksek olanlar kullanmamalıdırlar.
susam
(sesanum indicum) : Susamgiller familyasından; sıcak
bölgelerde yetişen, bir yıllık, yağ veren otsu bir bitkidir.
Çiçekleri beyaz veya kırmızı, sarıyla karışık alacalı beyazdır.
Meyvesi kapsül şeklindedir. Tohumları esmer veya sarı renklidir.
Tohumlarından susamyağı çıkarılır. Tahin helvası yapımında da
kullanılır. Ev ilaçlarında; yaprakları ve yağı kullanılır.
Faydası :
Yağı, safra taşlarının düşürülmesinde faydalıdır. Karaciğer
hastalıklarında kullanılır. Kabızlığı giderir. Cinsel gücü
artırır. Karın ağrısını giderir. Nefes darlığı ve bronşitte
faydalıdır.
suteresi
(sezab) : Turpgiller familyasından; akarsu kenarlarında
yetişen çok yıllık otsu bir bitkidir. Gövdesi yeşil renkli,
köşeli, parlak ve yatıktır. Boyu 30-40 cm kadardır. Kökü çoktur.
Çiçekleri beyazdır. İçeriğinde; kükürtlü bir glikozit, sabit
yağ, A, C, D vitaminleri ve mirozin vardır. Ev ilaçlarında
usaresi kullanılır. Salata olarak da yenir.
Faydası :
Sinirleri yatıştırır. İdrar söktürür. Vücudu kuvvetlendirir.
İştah açar. Skorbüt tedavisinde faydalıdır. Cinsel gücü artırır.
suyosunu
(alga) : Tatlı bitkiler şubesinden; genellikle suda
yaşayan klorofilli bitkidir. Yeşil, esmer, kırmızı ve mavi su
yosunları diye sınıflara ayrılır ve değişik alanlarda
kullanılırlar. Soda, potas ve iyot elde edilir. Tarım, sanayi ve
tıpta kullanılır. Bazı memleketlerde de besin olarak yenir.
Faydası :
Fistüllü yaraları genişletmek için cerrahide kullanılır.
Dıştan tatbik edildiğinde zayıflatıcı özelliği de vardır.
süsen
(iris) : Süsengiller familyasından; Nisan - Haziran ayları
arasında türlü renklerde ve güzel kokulu çiçekler açan, 30-80 cm
boyunda, çok yıllık soğanlı otsu bir bitkidir. Çiçekleri
dalların ucunda başak şeklindedir. Dış kısımları soyulup,
kurutulduktan sonra menekşe kökü diye kullanılır. İçeriğinde
uçucu yağ, sabit yağ, müsilaj, nişasta, tanen, şeker, iridin ve
reçineli maddeler vardır. Yurdumuzda 20 kadar türü vardır.
Faydası :
Az miktarda kullanıldığı takdirde astım ve bronşitte
faydalıdır. Göğsü yumuşatır. Balgam söktürür. Yüksek dozda
kullanıldığı takdirde kusturucudur. Mide ve bağırsak gazlarını
giderir. Vücutta biriken suyu boşaltır. Kadınlarda görülen beyaz
akıntıyı keser. Haricen kullanıldığı takdirde yaraları
iyileştirir.
sütleğen
(euphorbia) : Sütleğengiller familyasından; süt gibi
beyaz ve zehirli bir özsuyu taşıyan, bir veya çok yıllık, otsu
veya odunsu bir bitkidir. Yurdumuzda 60 kadar çeşidi vardır.
Önerilen miktardan fazla kullanılmamalıdır.
Faydası :
Kuvvetli müshildir. Kabızlığı giderir. Sıtma ve sarılıkta da
kulanılır.
sütotu
(polygala) : Sütotugiller familyasından; bir veya çok
yıllık, odusu veya otsu bir bitkidir. Çiçekleri kırmızı, beyaz
veya mavidir. Yurdumuzda polygala supina ve polygala anatolica
denilen türleri vardır. Kökü kullanılır. Kokusu bulantı
vericidir.
Faydası :
Bronşitte faydalıdır. Balgam söktürür. Göğsü yumuşatır.
İdrarı çoğaltır. Anne sütünü çoğaltır. Yüksek dozda kullanılacak
olursa kusturur.
şahtere
(şahterec) : Şahteregiller familyasından; çok parçalı
yapraklı, küçük, düzensiz, beyazımtırak veya pembe renkli
çiçekleri olan otsu bir bitki cinsidir. 50 kadar türü vardır. En
önemlisi tıbbi şahtere yurdumuzda yetişir.
Tıbbi şahtere yol kenarlarında rastlanan 20-60 cm boyunda bir
yıllık otsu bir bitkidid. Yaprakları mavimsi-yeşil; çiçekleri
mor renklidir. Bitkinin içeriğinde tanen, şeker, fumarin ve
fumar asidi vardır.
Faydası :
Kanı temizler. Vücudu terleterek zararlı maddelerin
atılmasını sağlar. Damar sertliğinde faydalıdır. Mide ağrısı ve
mayasılda da şikayetleri giderir.
şakayık
(ayıgülü) : Düğünçiçeğigiller familyasından; otsu veya
gövdesi odunlaşmış, çok yıllık bir bitki cinsidir. Birçok çeşidi
vardır.
Tıbbi şakayık; Mayıs-Haziran aylarında pembe veya kırmızı renkli
çiçekler açan, 70 cm kadar boyunda, çok yıllık otsu bir
bitkidir. Yaprakları derin parçalıdır. Kökünde; uçucu yağ,
nişasta, şekerler, peanol ve peregrinin adlı bir alkoloid
vardır. Ev ilaçlarında kökleri kullanılır.
Faydası :
Boğmaca ve öksürükte şikayetleri giderir. Sara da
faydalıdır. Sinirleri yatıştırır. Nikris ve kramplarda da
faydalıdır.
şalgam
(brassica napus) : Turpgiller familyasından; toprak
altında şişkin bir yumru yapan, topaç biçiminde etli ve tatlı
yumrumsu, iki yıllık bir bitkidir. Yaprakları parçalı ve tüylü,
çiçekleri sarıdır. Yurdumuzda kökü basık ve yuvarlak olanlar
makbüldür. İçeriğinde B vitamini ve madeni maddeler vardır.
Faydası :
İdrar söktürür. Romatizma ve nikriste faydalıdır. Mafsal
şişliklerini indirir, şikayetleri giderir. Böbrek kumu ve
taşının düşürülmesine yardımcı olur. Apse, dolama, kan çıbanı ve
donmalarda kullanılır. Ergenlik sivilcesi ve egzama gibi cilt
hastalıklarında faydalıdır. Göğsü yumuşatır. Akciğerleri ve
bronşları temizler, vücuda rahatlık verir. Boğaz iltihaplarını
giderir. Nekahat devresini kısaltır. Kabızlığı giderir. Vücudun
hastalıklara karşı direncini arttırır. Şeker hastalarının
susuzluğunu giderir.
şebboy
(matthiola) : Turpgiller familyasından; güzel kokulu,
kırmızı, açık sarı veya mor çiçekleri olan çok yıllık bir
bitkidir.
Faydası :
İdrar söktürür. Kabızlığı giderir.
şeftali
(prunus persica) : Gülgiller familyasından; ılıman
bölgelerde yetişen bir ağaç ve meyvesidir. A provitamini
bakımından zengindir.
Faydası :
Çiçekleri kabızlığı giderir ve bağırsak solucanlarını
düşürür. Meyvesi hazmı kolaylaştırır. İdrar yollarını temizler.
Bol miktarda idrar söktürür. Kabızlığı giderir. Susuzluğu
giderir. Ve vücuda serinlik verir. Basur memelerinden doğan
şikayetleri giderir. Safra kesesi ve böbrekler için faydalıdır.
şerbetçiotu
(mayaotu) : Kendirgiller familyasından; yurdumuzda da
yetişen tırmanıcı gövdeli, çok yıllık bir otsu bitkidir. Gövde
ince ve serttir. Yaprakları uzun saplıdır. Kullanılan kısımları
dişi çiçek durumları, çiçekler üzerinde bulunan salgı tüyleri ve
köküdür. Çiçeklerin terkibinde uçucu yağ, acı maddeler,
reçineler, tanen gibi maddeler vardır.
Faydası :
Vücudu kuvvetlendirir. Sinirleri yatıştırır. Uyku verir.
Şehveti azaltır. İdrar söktürür. Kanı temizler. İştah açar. Mide
ağrılarını giderir. Romatizma ve böbrek taşlarının sebep olduğu
şikayetleri giderir. Aybaşı kanamalarının düzenli olmasını
sağlar. Bira imalinde kullanılır.
şeytanteresi
(hıthıt) : İran, Suriye, Afganistan ve Horasan dağlarında
yetişen şeytanotu adlı bitkinin köküne yapılan kesiklerden akan
koyu bir maddedir. Sarı esmer renkli, yumuşak balmumu kıvamında
reçineli zamktır.
Faydası :
Bağırsak gazlarını giderir. Hazmı kolaylaştırır. Bağırsak
solucanlarının düşürülmesine yardımcı olur. Balgam söktürür.
İsteri ve sinir hastalıklarında yatıştırıcı olarak kullanılır.
şimşir
(buxus sempervirens) : Şimşirgiller familyasından; her
zaman yeşil çalı veya ağaç halinde odunsu bir bitki cinsidir.
Yurdumuzda yetişen adi şimşir; çoğunlukla sık dallı bir çalı,
bazen 10 metreye kadar boy salan bir ağaçtır. Çiçekleri
yeşilimsi sarıdır. Yaprakları ve dallarının kabuğunda;
alkoloidler, uçucu yağ, reçineli bileşikler ve tanen vardır.
Faydası :
Kanı temizler. Terletir, ateş düşürür ve vücudu rahatlatır.
Hafif derecede müshildir. Karaciğer hastalıklarında kullanılır.
^ Geri dön ^
|
|
T
taflan (hindkirazı) : Gülgiller familyasından;
Karadeniz'in doğu kıyılarında da yetişen bir çalı veya 6 metre kadar
boy atan, kış aylarında yapraklarını dökmeyen bir bitkidir.
Çiçekleri küçük ve beyaz renklidir. Salkım halinde toplanmışlardır.
Meyvesi zeytin büyüklüğündedir. Taze yapraklarında şeker, tanen,
kalsiyum oksalat ve prülaurasin adlı bir glikozit vardır. Taze
yapraklarından taflan suyu hazırlanır.
Faydası :
Sinirleri yatıştırır. Bronşitte şikayetleri giderir. Öksürüğü keser.
Spazm giderir. Aybaşı gecikmelerinde de kullanılır.
tarçın (cinnamomum)
: Defnegiller familyasından; anayurdu Güney ve ve Güneydoğu Asya
olan, yaprak dökmeyen kokulu bir ağaçtır. Yaprakları derimsi ve
genellikle üç damarlıdır. Birçok türü vardır. Kabuğu baharat olarak
kullanılır.
Faydası :
Ruhi sıkıntıları giderir. Sürmenajda faydalıdır. İştah açar. Hazmı
kolaylaştırır. İshali keser. Mide tembelliğini giderir. Vücudun
direncini artırır. Kadınlardaki beyaz akıntıyı keser. Bağırsak
solucanlarının dökülmesine yardımcı olur. Cinsel arzuları artırır.
tarhun (artemisia
dracunculus) : Bileşikgiller familyasından; anayurdu Sibirya
olan ıtırlı bir bitkidir.
Faydası :
İdrar söktürür. Vücutta biriken tuz ve suyu atar. Hazımsızlığı
giderir. Mide hastalıklarında faydalıdır. Mide ve bağırsak gazlarını
giderir. Bağırsak solucanlarını düşürür. Aybaşı kanamalarının
ağrısız olmasını sağlar.
tatula
(boru çiçeği) : Patlıcangiller familyasından; 3 - 100 cm
boyunda, dik gövdeli, bir yıllık otsu bir bitkidir. Yaprakları
saplı, büyük, oval ve kenarları tam, az girintili veya lopludur.
Çiçekleri beyazdır. Meyvesi, çok tohumlu bir kapsüldür. 10 kadar
türü vardır. Bunlardan datura metel ve datura stramonium yurdumuzda
yetişir. İlaçlarda yaprakları ve tohumları kullanılır.
Faydası :
Nefes darlığını giderir. Astımda faydalıdır. Uyuşturucudur. Spazm
giderir.
tavşankulağı
(siklamen) : Çuhaçiçeğigiller familyasından; toprak altında
yassı ve toparlak yumruları olan çok yıllık otsu bir bitkidir.
Yaprakları uzun saplı, kalp şeklinde ve açık renkli lekelidir.
Çiçekleri uzun saplıdır. Rengi pembe, veya morumsu pembedir. Hafif
kokuludur. Meyvesi kapsül şeklindedir. Toprak altında bulunan
kısmında; zamk, pektin, şeker ve saponin karakteri bir glikozit
taşır. Köküne, topalak kökü denir.
Faydası :
Kabızlığı giderir. Bağırsak solucanlarını düşürür. Aybaşı kanı
söktürür.
tere (lepedium
sativum) : Turpgiller familyasından; bahçeteresi, çayırteresi,
kışteresi, suteresi, yabanteresi, yerteresi gibi çeşitleri olan bir
bitkidir. Tadı oldukça acı ve nahoş kokuludur.
Faydası :
İştah açar. Hazmı kolaylaştırır. Bronşları temizler, öksürük
söktürür. Bol miktarda idrar söktürür. Böbrekleri ve idraryollarını
temizler. Karaciğer hastalıklarında faydalıdır. Safra ifrazatını
arttırır. Grip ve soğukalgınlığının çabuk geçmesini sağlar. Cinsel
istekleri kamçılar. Vücudun hastalıklara karşı direncini arttırır.
Kansızlığı giderir. Kanı temizler. Kandaki şeker miktarını düşürür.
Sinirleri yatıştırır. Sigaranın zararlarını azaltır. Suyu, saç
dökülmesini ve kepeklenmeyi önler.
tilkiüzümü
(paris incompleta) : Zambakgiller familyasından; nemli
ortamlarda yetişen, 20 - 50 cm boyunda, çok yıllık bir bitkidir.
Yaprakları pürtüksüz, tam, koyu yeşil renkli ve saplıdır. Ezilince
fena bir koku çıkarır. Lezzeti acıdır. Çiçekleri küçük, beyaz veya
sarımsı renklidir. Meyveleri, leblebi büyüklüğünde, sarıda kırmızıya
ve siyaha kadar değişen renktedir. Zehirlidir. Kullanılan kısımları
kurutulmuş yapraklarıdır.
Faydası :
Uyku verir. Sinirleri teskin eder. Fazlası zehirler. Haricen
kullanılır. Ağrıları dindirir.
turp (hilb)
: Turpgiller familyasından; yaprakları karşılıklı, çiçekleri beyaz,
sarı veya mor renkte ve salkım durumunda bir bitkidir. Meyvesi
acımsı ve etlidir. Beyazturp, kırmızıturp, karaturp, yabanturbu,
bayırturbu gibi türleri vardır. İçeriğinde C vitamini, kükürt ve
iyot vardır.
Faydası :
Böbreklerdeki mikropları öldürür. Kum taşlarının dökülmesine
yardımcı olur. Karaciğeri kuvvetlendirir. Karaciğer şişliğini
indirir. Sarılıkta faydalıdır. Safra taşlarının düşürülmesinde
yardımcı olur. Romatizma, siyatik, lumbagoda faydalıdır. Astım ve
bronşitte faydalıdır. Öksürüğü keser. Kabızlığı giderir. Dişetlerini
kuvvetlendirir. İdrar söktürür. Yatmadan önce bir bardak turp suyu
içilirse, rahat bir uyku sağlar.
turunç (citrus
aurantium) : Sedefotugiller familyasından; 1-6 m boyunda, kış
aylarında yaprak dökmeyen bir ağaçtır. Yaprakları parlak ve almaşık
dizilişlidir. Çiçekleri beyaz renkli ve güzel kokuludur. Meyvesi
küre şeklinde olup, sarı-turuncu renktedir. 8-12 tane dilimi vardır.
Meyvesinin usaresi ekşimsi-acı lezzettedir. Olgunlaşmamış meyvelerin
kabuklarında uçucu yağ, C vitamini, pektin ve hesperidin vardır.
Çiçeklerinden turunç çiçeği esansı çıkarılır.
Faydası :
Sinirleri yatıştırır. Spazmları giderir. Hazmı kolaylaştırır.
Parfümericilikte kullanılır.
tütün (nicotiana)
: Patlıcangiller familyasından, anayurdu Amerika olan bir bitkidir.
Gövdesi dik, silindir biçiminde, tüylü ve yapışkandır. Batı
Anadolu'da yabani tütün adlı türü doğal olarak yetişir.
Yapraklarında tanen, zamk, nişasta, reçine ve nikotin vardır.
Tohumları yağ bakımından zengindir.
Alışkanlık yapar. Tiryakilik derecesine varınca; el-ayak titremesi,
sinir bozukluğu, hafıza durgunluğu, migren, mide rahatsızlığı, damar
sertliği, tansiyon yüksekliği, akciğer kanseri, astım ve diğer nefes
yolları hastalıklarına sebep olur.
Faydası :
Sigara olarak kullanıldığında hiçbir faydası yoktur.
^ Geri dön ^ |
U-Ü
uyuzotu (şeytanotu) : Tarakotugiller familyasından; bir
veya çok yıllık bir bitkidir. Birçok türü vardır. Yabanileri,
genellikle kumlu yerlerde yetişir.
Faydası :
Cilt hastalıklarında kullanılır. Uyuzda faydalıdır.
üvez (sorbus)
: Gülgiller familyasından; orta boylu bir ağaçtır. En yaygın türü
olan kuşüvezi yamaçlarda ve çalılık yerlerde yetişir. Yabaniüvez,
ova ve yamaçlardaki ağaçlar arasında dağınık olarak bulunur. Üvez
denilen meyvesi, muşmula gibi olgunlaştığı zaman yenir.
Faydası :
İdrar söktürür. Kabızlığı önler. Tansiyonu düşürür. Aybaşı kanaması
azlığını giderir.
üzerlik (nazarotu)
: Sedefotugiller familyasından; Afrika, Asya ve Amerika'nın sıcak
bölgelerinde yetişen, tek tek beyaz çiçekli, çok dallı bir bitkidir.
35 cm kadar boyunda, çok yıllık, otsu bir step bitkisidir. Çiçekleri
yeşilimsi beyaz renktedir. Meyvesi basık küre şeklinde bir
kapsüldür. Tohumlarının içeriğinde harmalin, harmin, harmalol,
peganin adlı glikozitler ve kırmızı boya maddesi vardır.
Faydası :
Sinir sistemini uyarır. Balgam söktürür. Mide ve kulunç ağrılarında
faydalıdır. Sulu egzamada şikayetleri giderir.
üzüm (ineb)
: Üzüm asmasının glikozca zengin olan meyvesidir.
Faydası :
Bedeni ve zihni gücü artırır. Kan yapar. Vücutta biriken zararlı
maddelerin dışarı atılmasını sağlar. Yüksek tansiyonu düşürür. Mide
ülseri, gastrit, karaciğer hastalıkları, dalak hastalıkları,
romatizma ve mafsal iltihabında faydalıdır. Kabızlığı giderir. Kalbi
kuvvetlendirir. Kanı temizler. Şişmanlıkta faydalıdır. Hamilelerin
mide bulantısını önler. Cilt güzelliğini sağlar. Nekahat devresinin
kolayca atlatılmasına yardımcı olur. Böbreklerdeki kum ve taşların
düşürülmesine yardımcı olur. Besleyicidir.
^ Geri dön ^ |
V
vanilya (vanilia planifolia) : Salepgiller familyasından;
tropikal bölgelerde yetiştirilen, tırmanıcı gövdeli bir bitkidir.
Yaprakları sapsız, yassı etlidir. Meyvesi 15-20 cm boyundadır.
Kullanılan kısmı henüz yeşilken toplanan ve sırasıyla kuru ve nemli
yerlerde bırakılarak kurutulan, olgunlaşmamış meyveleridir. Kendine
mahsus bir kokusu vardır.
Faydası :
Vücudu kuvvetlendirir. Ateşi düşürür. Cinsel gücü artırır. Sinir
bozukluğunu giderir. Hazmı kolaylaştırır. Bronşları temizler ve
öksürük söktürür. Ruhi bunalımı geçirir.
vişne
(ekşi kiraz) : Gülgiller familyasından; Nisan-Mayıs aylarında
beyaz renkli çiçekler açan, 2-9 metre boyunda bir ağaç ve
meyvesidir. Yaprakları parlak, tüysüz ve kısa saplıdır. Meyve; açık
veya koyu kırmızı renkli ve ekşi lezzetlidir. Meyvesinde şeker, elma
ve limon asidi, A ve C vitamini vardır. Ev ilaçlarında; gövde
kabukları, meyvesi ve meyve sapları kullanılır.
Faydası :
İshali keser, ateşi düşürür. İdrar söktürür. Vücuda rahatlık verir.
^ Geri dön ^ |
Y
yabani enginar (kengel) : Bileşikgiller familyasından; 2
metre kadar boyunda, çok yıllık bir bitkidir. Yapraklarının ucu
sivri diken şeklindedir. Ev ilaçlarında; kökü ve yaprakları
kullanılır.
Faydası :
Mideyi kuvvetlendirir. Sinirleri güçlendirir. Bağırsak solucanlarını
düşürür. Diş ağrılarını giderir. Dişeti iltihaplarını giderir.
Hazımsızlığı giderir.
yabani gül
(köpekgülü) : Gülgiller familyasından; 2-3 metre boyunda bir
ağaçcıktır. Yaprakları 5-7 parçalıdır. Çiçekleri pembe veya
beyazdır. Olgun meyvelerine kuşburnu denir. İçeriğinde şekerler,
organik asitler ve C vitamini vardır.
Faydası :
Kuşburnu denilen meyvesi idrar söktürür. İshali keser. Basur
memelerine faydalıdır.
yabanmersini
(ayıüzümü) : Fundagiller familyasından; 20-50 cm boyunda çok
dallı, odunsu bir bitkidir. Karadeniz bölgesinin dağlarında çok
miktarda bulunur. Meyvelerinde; organik asitler, şekerler, pektin,
tanen ve mirtilin denilen bir boya maddesi ile A ve C vitaminleri
vardır. Yaprakları ve meyveleri kullanılır.
Faydası :
Yaprakları şeker hastalığında faydalıdır. Meyvesi dizanteride
etkilidir. İshali keser.
yabanyasemini
(sofur) : Patlıcangiller familyasından; yurdumuzun hemen
hemen her bölgesinde rastlanan, 1-2 m boyunda, çok yıllık, fena
kokulu bir bitkidir. Haziran-Eylül ayları arasında mor renkli
çiçekler açar. Gövdesi sarılıcıdır. Meyvesi sarımsı-kırmızıdır.
Dallarında dulcamarin vardır. Meyveleri; solanın ve solasein taşır.
Faydası :
Deri hastalıklarında kan temizleyici, hafif uyuşturucu ve romatizma
ağrılarını giderici olarak kullanılır. Şehveti keser. Salgıları
azaltır.
yakıotu (meragülü)
: Küpeçiçeğigiller familyasından; nemli yerlerde yetişen, çoğunlukla
çok yıllık, ender olarak 1-2 yıllık bir bitkidir. Çiçekleri pembe
veya kırmızı renklidir. Meyvesi uzun bir kapsül şeklindedir.
Yurdumuzda 21 türü vardır. Bitkide tanen yağı, müsilaj ve benzerleri
vardır. Ev ilaçlarında; epilobium angustifolium, kıllı yakıotu, dağ
yakıotu ve bataklık yakıotu kullanılır.
Faydası :
Kabız ve yumuşatıcı olarak kullanılır. Yaprakları yaraların üzerine
konulursa, şişkinlik ve iltihapları dağıtır. İdrar söktürür. Vücutta
biriken zehirli maddelerin dışarıya atılmasını sağlar.
yapışkanotu
(duvarfesleğeni) : Isırgangiller familyasından; ılıman
bölgelerde yetişen, çok yıllık bir bitkidir. Genellikle duvarların
üzerlerinde ve diplerinde bulunur. Yaprakları almaşık ve tam
kenarlıdır. Çiçekleri küçük kümeler halindedir.
Faydası :
İdrar söktürür. Kansızlığı giderir. Dizanteride faydalıdır. Göğsü
yumuşatır. Rahatlık verir. Şeker hastalığında faydalıdır.
yasemin (yasemen)
: Zeytingiller familyasından; kışın yaprak döken veya her zaman
yeşil olan bir çalı veya sarılıcı odunsu bir bitkidir. Genç
sürgünleri yeşildir. Çiçekleri salkım durumundadır. 200 kadar türü
vardır. Sarı çiçekli yasemin, hakiki yasemin yurdumuzda yetişir.
Tıbbi yasemin, beyaz çiçekli ve güzel kokuludur.
Faydası :
Romatizma, nikris ve mafsal ağrılarını giderir. Ateş düşürür.
Kabızlığı giderir.
yavşanotu
(avrupaçayı) : Sıracagiller familyasından; çiçekleri mavi veya
beyaz renkte olan bir bitkidir. Yuvarlak saplıdır. Duvar
çatlaklarında yetişir. Taze iken kokusuzdur. Kuruduktan sonra güzel
kokar.
Faydası :
Hazmı kolaylaştırır. Baş ve kulunç ağrılarını keser. Çay gibi
içilir.
yenibahar
(pimenta) : Mersingiller familyasından; Amerika'nın tropikal
bölgelerinde doğal olarak yetişen ve baharat elde edilen bir
bitkidir. Her tarafı kokuludur. Kokusu ve tadı; tarçın, karanfil,
karabiber ve hindistancevizininkine benzer. Baharat olarak
kullanılır.
Faydası :
Damar sertliğini önler. Hazmı kolaylaştırır. Mide ve bağırsak
gazlarını giderir. Unutkanlığı giderir. Vücudun direncini artırır.
yerelması
(helianthus tuberosus) : Bileşikgiller familyasından; basit
yapraklı, yüksek, çok yıllık otsu bir bitkidir. Toprak altındaki
yumruları inulin bakımından zengindir. Yumruları kullanılır.
Faydası :
Şeker hastaları için faydalıdır. Besleyicidir. Vücudun direncini
artırır. Kabızlığı giderir. Anne sütünü artırır. Bol idrar söktürür.
Böbreklerin ve pankreasın düzenli çalışmasını sağlar. Basur
memelerine faydalıdır. Romatizma, nikris ve mafsal ağrılarında
şikayetleri azaltır. Cildin güzel olmasını sağlar.
yılanyastığı
(danaayağı) : Yılanyastığıgiller familyasından; yaprakları
büyük ve koyu kırmızı olan mide bulandırıcı bir koku salan, büyük
yumrulu bir bitkidir. İstanbul çevresinde, Ege ve Akdeniz Bölgesinde
yetişir.
Faydası :
Ateşi düşürür. Terletir, vücuda rahatlık verir. Sinirleri uyarır.
yonca (kelekotu)
: Baklagiller familyasından; bir bitki cinsidir. Birçok türü vardır.
Kokulu yonca yurdumuzda yetişen 30-100 cm boyunda, iki yıllık otsu
bir bitkidir. Gövdesi silindir biçiminde, tüysüz açık yeşil renkli,
boyuna çizgili ve çok dallıdır. Yaprakları saplıdır. Çiçekleri sarı
renkli ve güzel kokuludur. Dalların ucunda dik salkımlar
halindedirler. Çiçekli ve yapraklı dalları; kumarin, melilotik ve
kumarik asitler ve uçucu bir yağ taşır.
Faydası :
Romatizma ağrılarını giderir. İshali keser. Midenin düzenli
çalışmasını sağlar. Sinirleri yatıştırır. Baş ağrılarını dindirir.
yosun (moss)
: Çiçeksiz bitkilerin; suların yüzünde veya diplerinde bulunan bir
şubesidir.
Faydası :
Sürüldüğü yerleri zayıflatır. Haşlanması bağırsak kurtlarını döker.
Saçlar yıkanırsa kuvvetlendirir.
yulaf (alef)
: Buğdaygiller familyasından; daha ziyade hayvan olarak yetiştirilen
otsu bir bitkidir. Nişasta bakımından zengindir.
Faydası :
Çocukların hazım güçlüklerini giderir. Bedeni ve ruhi yorgunlukları
giderir. İdrar söktürür. Vücuda rahatlık verir. Kandaki şeker
miktarını düşürür. İktidarsızlığı giderir. Guatrı önler. Mide ve
bağırsak bozukluklarını giderir.
yüksükotu
(digitalis) : Sıracagiller familyasından; Avrupa, Batı Asya ve
Akdeniz bölgesinde yetişen, iki veya çok yıllık otsu bir bitkidir.
Yaprakları rozet şeklindedir. Çiçekleri dik ve uzun olup salkım
şeklindedir. 40 kadar türü vardır. Yurdumuzda 10 türü yetişir.
İçeriğinde kardiyotonik (kalbi kuvvetlendirici) glikozitler taşır.
Zehirlidir. Ev ilaçlarında çok dikkatli kullanılması ve tavsiye
edilen miktarın aşılmaması gerekir.
Faydası :
Kalp ilaçlarında kullanılır. Nabız atışını azaltır. Kan dolaşımını
yavaşlatır.
^ Geri dön ^ |
Z
zakkum (ağu ağacı) : Zakkumgiller familyasından; Akdeniz
sahilleri boyunca hemen hemen her yerde yetişen; yurdumuzda Batı ve
Güney Anadolu'da dere yataklarında bulunan bir bitkidir. Boyu 5
metre kadar uzar. Kış aylarında yapraklarını dökmez. Sık dallıdır.
Çiçekleri pembedir. Meyveleri kapsül şeklindedir. Zehirlidir.
Yapraklarında reçine, tanen, glikoz, C vitamini ve oleandrin adında
bir glikozit vardır. Kabukları ve tohumlarında da etkili maddeler
vardır. Ev ilaçlarında kullanılmaması gerekir.
Faydası :
Haricen kullanıldığı takdirde adale ağrılarını giderir. Akrep ve arı
sokmasında faydalıdır. Düşük dozlarda kullanılacak olursa kalbi
kuvvetlendirir. Bol miktarda idrar söktürür. Vücutta biriken suyu
boşaltır.
zambak (zanbak)
: Zambakgiller familyasından; soğanı pullu, dik gövdeli, güzel ve
iri çiçekli bir bitkidir. 50 kadar türü vardır. Beyaz zambak 1 metre
kadar boylanabilir. Çiçekleri beyazdır. Kırmızı zambak yüksek
dağlarda bulunur. Trabzon zambağı Doğu Karadeniz bölgesinde yetişir.
Ev ilaçlarında beyaz zambak kullanılır.
Faydası :
Vücut ağrılarını dindirir. Diş ağrılarını ve iltihaplarını giderir.
Şişlikleri indirir.
zencefil
(zencebil) : Zencefilgiller familyasından anayurdu Hindistan ve
Malezya olan etli rizomlu bitkidir. Baharat olarak kullanılır. Tıbbi
zencefilin tropik ülkelerde kültürü yapılır.
Faydası :
İştah açar. Mide ve bağırsaklardaki gazı söktürür. Kusmayı önler.
İshali keser. Bağırsak bozukluklarını giderir. Soğuk algınlığında
çabuk iyileşmeyi sağlar. Bedeni ve zihni gücü artırır. Cinsel
istekleri kamçılar.
zerdeçal
(zerdeçap) : Zencefilgiller familyasından; anavatanı Doğu
Hindistan olan çok yıllık bir bitkidir. Yaprakları sivri uçlu,
çiçekleri sarı renktedir. Safranı andıran boyalı bir madde
çıkarılır. Baharat olarak kullanılır.
Faydası :
Sinirleri uyarır. Vücutta biriken zehirli maddeleri atar. Nekahat
devresini kısaltır. Verem gibi hastalıklarda faydalıdır.
zeytin (zeytun)
: Zeytingiller familyasından; Akdeniz havzasında, makilerde yabani
olarak yetişen, fakat bütün Akdeniz bölgelerinde yetiştirilen,
yaprak dökmeyen, eğri, büyük gövdeli, sık dallı, 5-20 m
yüksekliğinde uzun ömürlü bir ağaçtır. Yaprakları yeşil renkli olup,
derimsi ve karşılıklı dizilişlidir. Çiçekleri beyazımsı sarı renkli
olup, salkım durumundadır. Meyve önceleri yeşil, olgunlaştığı zaman
parlak siyah renklidir. Meyvelerinde zeytinyağı çıkarılır.
Zeytinyağının içeriğinde olein, palmitrik, steraik ve linolik
asitlerin gliseritleri, hidrokarbonlar ve E vitamini vardır. Ev
ilaçlarında zeytin tanesi, yaprakları, kabukları ve yağı kullanılır.
Faydası :
Zeytinyağı, safrayı artırır. Karaciğeri çalıştırır. Karaciğer
ağrılarını keser. Sarılıkta faydalıdır. Eczacılıkta, bazı ilaçları
hazırlamakta kullanılır.
Yaprakları ve kabukları, yüksek tansiyonu düşürür. Kandaki şeker
miktarını düşürür. Bağırsak solucanlarının düşürülmesine yardımcı
olur.
Taneleri de besleyicidir.
^ Geri dön ^
|
|